Ein oppbyggeleg lesefeil

Det var ikkje pastoren som las feil, men ho som las preiketeksten. Eg forstår såpass japansk no at eg forstod at dette ikkje var rett, sjølv om det høyrdest logisk ut. Men det er stor forskjell på "hanarenaide kudasai" og "hanarete kudasai". Rett og slett motsett betydning. Og begge deler gir meining. Det vart oppbyggeleg, og pastor Seima takla det fint, sjølv om han sa etterpå at han vart litt avskipla og lurte på korleis han skulle rette det opp utan at vedkommande vart såra.

Teksten i går var frå Luk. 5, 1-11, om Peters fiskefangst. Når Peter kastar garnet på Jesu ord og får så mykje fisk at båten held på å søkkje, blir han plutseleg redd og seier: "Gå frå meg, Herre! Eg er ein syndig mann. " Gå frå meg (hanarete), - han synest ikkje han passa ilag med Jesus. Peter var ærleg. Men Jesus gjekk ikkje. Heldigvis. Han var framleis ombord i båten.
For henne som las teksten, var det nok eit ønskje om at Jesus ikkje måtte gå, for ho las "hanarenaide", "Gå IKKJE frå meg!"
Dette vart veldig oppbyggeleg for meg, og visstnok også for pastoren, for på kveldsgudstenesta tok han det også inn i bøna, "Gå ikkje frå meg, Herre!"

Istaden for å gå ifrå Peter, kalla Jesus han til å følgje seg og fiske menneske. Pastor Seima fekk også fram det på ein fin måte. Eg har ofte tenkt på at oppdraget om å fange eller fiske menneske kan bli oppfatta som tvang, at dei som blir "fiska", blir fanga og bundne, men det er nettopp det motsette som skjer. Pastoren talte om garnet, som han kalla Guds ord-garnet eller frelsesgarnet. Det er eit garn som set menneske fri frå djevelens garn. Det er oppdraget. Og då må eg også be som ho som las teksten i går, og som pastoren bad i gårkveld: "Gå ikkje frå meg, Herre!"

Dette var tankar som eg måtte få dele ifrå søndagen i Izumo kyrkje.

No vil eg gå litt tilbake til søndagen før. Då hadde vi internasjonal gudsteneste i Matsue. Det var ikkje så veldig stor flokk denne gongen, men der var fleire ikkje-kristne som var med. Pastor Mori talte for oss for første gong. Eg hadde spurt om han kunne tale på japansk, men han ville gjerne tale på engelsk, og det klarte han veldig bra! Etter gudstenesta var det fleire som ville sjå på bøkene han hadde med.

Særleg var det den første japanske omsetjinga av Johannes-evangeliet som vekte interesse.

Den internasjonale gudstenesta er også ein plass å få nye venner. Ei jente frå Vietnam vart kjend med Laura, som vart døypt i Izumo i fjor sommar.

Dei fleste ungdommane som kjem i kyrkja på søndagskvelden har først gått på Bible Club ei stund. Og mange av dei kjem fredag etter fredag. For mange betyr det nok ein del å få middag før vi studerer Bibelen, men det hender også at dei kjem berre til bibelstudiet dersom dei ikkje har tid til å vere med på middagen. Då forstår eg at dei kjem fordi dei vil lære meir.

 Ei jente som vart døypt for 1 1/2 år sidan, tok dette biletet av meg sist fredag. På Facebook skreiv ho at då ho byrja å komme på Bible Club, betydde det mykje for henne å komme inn i ein heim, og at eg vart som ei reservemor for henne. Slikt varmar!
Denne dagen slapp eg å stresse så mykje med matlaginga. Ei av husmødrene i bibelgruppa på føremiddagen lagar mat for oss ein gong i månaden, og då er det berre å koke ris og varme oppatt maten ho har laga før ungdommane kjem. Denne dama er ikkje kristen, men ho liker å lage mat og hjelper oss på denne måten. Det er eg veldig takksam for!

Her har vi bibelstudie på det internasjonale kultursenteret. Fleire av desse studentane blir ferdige ved universitetet til våren, så det er begrensa kor mange gonger dei kan vere med heretter. Difor er kvar fredag viktig for dei.

Sist fredag nemnde eg igjen studentleiren i mars, og med ein gong fekk jenta til høgre lyst til å vere med. Idag har ho meldt seg på. I tillegg får eg med ei tidlegare søndagsskulejente i kyrkja vår Izumo. Ho blir ferdig med vidaregåande i mars og er akkurat gammal nok til å bli med på studentleir. Vi får kanskje med ei jente til ifrå Izumo.
Det er tre år sidan sist eg fekk med studentar på leir, så no er eg ganske fornøgd, sjølv om dei eg eigentleg hadde satsa på å få med, ikkje kan likevel.
Kanskje er det nokre nye knuppar som held på og opnar seg?

 Det er eigentleg vinter her, sjølv om snøen let vente på seg. Plommetrea blomstrar allereie.

8.-10. februar får vi besøk av ei stor gruppe frå Bibel-og gaming-linja på Fjellhaug Bibelskule. Dei er allereie komne til Tokyo.

(Foto: Andreas Ruud)

Dette biletet sende dei meg frå Gardermoen før avreise. Dei har med seg to lærarar, så dei er 14 til saman. Heldigvis har dei ordna seg med hotell sjølve, men det blir nokre ekstra å koke middag til på Bible Club den fredagen. Til gjengjeld hjelper dei meg med andakt, song, pianospel og vitnemål på den neste internasjonale gudstenesta den 10. februar.
Denne gjengen kan nok bli eit spennande trekkplaster for å samle ungdommane her.

Laurdagen blir det også eit spennande opplegg for dei norske gutane. Her kan det bli kultur- og naturopplevingar i fleng, langt frå datamaskinar og gaming.

Før eg avsluttar, vil eg igjen minne om lesefeilen. Det vart ikkje så feil likevel. "Gå ikkje frå meg, Herre!" Eg treng iallfall å be den bøna. Gjer du?

Du som freden meg forkynner,
du en Frelser, jeg en synder,
du med Amen, jeg med bønn,
du med nåden, jeg med skammen,
- å, hvor vi dog passer sammen,
du Guds salvede, Guds Sønn!