- Mange hungrar og tørstar som ein svamp

- Etter at eg byrja å lese Bibelen sjølv og delta på bibelstudie i den lutherske kyrkja, forstod eg for ei fantastisk bok Bibelen er. No fekk eg endeleg glede og fred, seier Nobuko Omura (53), som vaks opp i den katolske kyrkja. Ho er no medlem i Izumo lutherske kyrkje.

Etter katolsk skikk på den tida vart ho døypt på sjukehuset fem dagar gammal. Allereie som 6-åring vart ho konfirmert.

- Eg hugsar at ei nonne underviste meg, men det var vanskeleg for eit lite barn å forstå. No er konfirmasjonsalderen 10 år, seier Nobuko.

Skjulte kristne

- Forfedrane mine kom ifrå byen Omura i Nagasaki fylke på øya Kyushu. Den første kristne misjonæren til Japan, jesuitten Xavier, verka i området på midten av 1500-talet. Ei hard forfølgjing braut ut i det 17. århundre. For å berge livet, måtte dei kristne anten gi opp trua eller røme. Forfedrane mine valde det siste. Dei rømde til Taisha her i Izumo, der den store shinto-heilagdomen ligg. Grunnen til at dei rømde dit, var at Taisha-området hadde andre lover enn elles i landet, fortel Nobuko.

Kristne namn blir borte

- Familien Omura heldt fast på trua i det skjulte i omlag 200 år. Fram til då finn ein kristne namn på gravsteinane. Etter den tid er det buddhistiske namn.

I Meiji-perioden vart shintoismen statsreligion, og oldefar min vart leiar i shintoheilagdomen Izumo Taisha, fortel Nobuko.

Møtte kristendommen igjen

- På den tida vart familien oppløyst, og dei opplevde problem som sjukdom og død. Då alt var på botnen, møtte dei kristendommen igjen.

Far min var på ein konsert i studietida, der han høyrde evangeliet. Han vart ein kristen, og mange i familien vart døypte.

Eg trur vi har fått oppleve «Velsigning i tusen ættledd», som det står i Bibelen. Familien vår var ikkje forkasta av Gud, seier Nobuko.

Fekk endeleg fred og glede

Nobuko vart medlem i Izumo lutherske kyrkje i april i fjor. Då hadde ho gått her i omlag fem år.

- Eg vart invitert av ein venn som hadde gått over frå den katolske kyrkja til den lutherske, sier Nobuko.

- I den katolske kyrkja er det mange som ikkje les Bibelen. Ein får utdelt eit ark, der også ein bibeltekst er med, men preika er ikkje alltid frå Bibelen. Eg trur mange hungrar og tørstar som ein svamp.

Då eg byrja å lese Bibelen på eiga hand for omlag 5 år sidan, oppdaga ting i den katolske kyrkja som ikkje står i Bibelen. Eg spurde fleire teologar, men dei kunne ikkje svare, så eg vart veldig skuffa, seier ho.

I den lutherske kyrkja hadde dei på den tida eit bibelstudie som heiter «Betel», der ein går grundig gjennom både GT og NT.

- Gjennom Betel-studiet forstod eg for ei fantastisk bok Bibelen er! seier Nobuko strålande.

- Endeleg fekk eg fred og glede gjennom Ordet!

Eit talerør

Nobuko ønskjer å vere eit talerør for Gud.

- Kva vil Gud gjere gjennom meg? undrast ho.

- Når eg ser tilbake, ser eg at Gud kunne bruke mange situasjonar til å føre oss tilbake til Han.

Guds plan er forunderleg!

-Eg er glad i det som står i Rom. 8, 28:

«Vi veit at alle ting tener til det gode for dei som elskar Gud, dei han etter sin frie vilje har kalla.»

Han kan også vende det vonde til det gode.

Jesus er min Frelsar, og eg har sett at det finst ingen frelsesveg utan Han. Eg kan ikkje leve utan Jesus. Så eg ber alltid om at han ikkje må gå frå meg, avsluttar Nobuko.