Mjøl nok

Under førebuinga av preika til sist søndag vart eg inspirert til å ta fram att jubileumskantata "Det brenn ein eld", som vart laga for NLM sitt 100-årsjubileum i 1991. Til sommaren blir det allereie 28 år sidan urframføringa under generalforsamlinga i Bergen, der det starta i 1891.
Idag har eg hatt ein roleg heime/kontordag, med brødbaking innimellom, og då går naturleg tankane til song nummer to: "Mjøl nok".
Det var nokre unge jenter i Bergen som hadde fått eit kall frå Gud om å sende misjonærar til Kina. Men dei fekk høyre at det dei tenkte på, var som å kaste mjøl på havet. Med andre ord, det ville ikkje bli noko av det. Berre bortkasta energi. Då svara ei av jentene: "Men Gud har mjøl nok!"
Haldis Reigstad, som har skrive tekst til kantata, skildrar dette i songen "Mjøl nok". Dessverre er det ikkje lett å gjengi den fine melodien Sigvald Tveit sette til teksten. Eg oppmodar heller til å finne fram att CD-en eller kassetten om dei finst i huset.

Ein flokk med kvinner høyrde, og slik vart flammen tent. 
Gud løfta deira augo til eit anna kontinent.
Blant Kinas millionar var det rikeleg med jord. 
Der skulle desse jentene få planta Herrens ord.

Dei visste at Gud hadde mjøl nok
- om dei så skulle strø det på ope hav.
Dei visste at det som dei planta, 
det ville han sjølv ta seg av. 

Biletet over viser ein liten del av Japanhavet, der bølgene slår innover mot stranda i Nima. Av og til kan det kjennest som å kaste mjøl på havet når eg køyrer dei 8 mila for å treffe nokre få engelskelevar i kyrkja der. Er det verdt tida og kreftene, eller skulle eg heller gjort noko anna, noko meir "effektivt"?
Denne kvelden hadde vi besøk ifrå New Zealand. Dottera til ei av dei som er med i engelskklassa, bur på New Zealand med familie, og er no heime i Nima på "sommarferie". Ja, det er sommar der dei kjem frå. Dei var også med på julefesten, og no var dei med på engelsktimen, også. Nedanfor ser vi dei jobbe i grupper for å omsetje frå japansk til engelsk ein samtale mellom Pelle og Jonatan i boka "Den usynlige vennen" av Kari Vinje. Denne boka er omsett frå norsk til japansk, men eg trur ikkje ho finst på engelsk.

At åkrane var store, at dei var nokre få,
- det ofra ikkje kvinnene ein tanke eingong på.
Dei måtte berre gjera det som Herren bad dei om,
i desse unge jentene fekk ikkje tvilen rom.

I Jesu sterke hender dei nistepakken la.
Og høyr, kva ei av jentene med tru og tillit sa:
"Guds mjølkrukke vert ikkje tom, han nok til alle har."
Ja, desse unge jentene dei leit på Gud, sin far. 

Eg har nok ikkje så mykje tru og tillit som desse jentene, og eg tviler ofte på om det er dette eg skal halde på med, eller om eg gjer det på rette måten. Men hittil har eg også hatt "mjøl nok".

Studentane i Matsue kjem framleis på Bible Club. Første veka etter nyttår hadde vi laurdagsklubb på ettermiddag, medan eg framleis hadde julepynten framme.

 Desse to jentene var med meg på gudsteneste i Arashima søndag etter nyttår. Der vart vi serverte ein god lunsj etterpå.

Dette er frå bibelstudiet sist fredagskveld. Berre éin av desse er kristen, men alle er med og les og samtaler.

Dette er gruppa eg var leiar for denne kvelden.

Etter ei travel veke og helg med preikeførebuing, preike og eit langt menighetsrådsmøte, var det godt med ein fridag i går med strålande vêr og omlag 11 grader. Her er fleire fjell i nærområdet som ikkje krev så veldig mykje krefter for å nå toppen. Igår hadde vi to bilar, så vi kunne gå opp frå eine sida og gå ned til ein annan parkeringsplass.

37 minutt til toppen er rekorden hittil. Ein fin ettermiddagstur. Og utsikta var upåklageleg!

Daisen-fjellet i det fjerne, med snø på toppen, er eit fagert syn.

 Med stav og tau kjem eg meg både opp og ned. Her på veg ned.

Eg har mange utfordringar som ventar framover. I februar er det årsmøte i kyrkjene, og ei gruppe på 12 studentar og 2 lærar frå Fjellhaug kjem til Matsue og skal vere med på Bible Club og internasjonal gudsteneste. Dei ordnar heldigvis overnatting sjølv. I mars prøver eg å få med studentar på leir. Deretter er det årsmøte i VJELK, og første veka i april har vi misjonærkonferanse.

Ifrå april skal eg også prøve noko nytt. Eg er blitt spurt om å ta eit tre månaders vikariat for musikklæraren på bibelskulen i Kobe. Det inneber to 90-minuttstimar pr månad. Eg sette som vilkår at eg slepp å ta meir enn éin tur kvar månad, så no har vi blitt einige om ei ordning der eg skal ha ein dobbeltime onsdag ettermiddag, og neste torsdag føremiddag, før eg reiser heim. Dette er noko eg ikkje har gjort før, men noko eg også har lyst å prøve. Eg står visst veldig fritt i korleis eg vil legge det opp. Første gong blir 10. og 11. april.

16.-20. februar stikk eg forresten ein liten tur bort til Hongkong, ilag med ei veninne. Vi skal mellom anna vere med på gudsteneste der, og Maki Ikegami, som er misjonær der, har lova å guide oss iallfall på måndagen. Så då "bruker eg opp" nokre dagar av den 8 veker lange ferien eg har i år, men det meste sparer eg til sommaren i Norge.

 Dei våga seg ut på djupet, 
i lyset frå krossen dei gjekk.
Den som har Jesus, veit kva det gjeld, 
i Guds rike det brenn ein eld.

Vi veit at hjå Gud er det mjøl nok
om vi så skulle strø det på ope hav. 
Vi veit at dei frø som vi plantar,
dei vil han som før ta seg av. 

Du som ber, vil du be om at eg også kan ha samme tru og tillit til Jesus som desse jentene som starta Misjonssambandet? Be om at denne brannen må brenne kraftigare både i meg og i dei som eg får nå ut til.

Gud har mjøl nok!

Slik vart jula her

Godt nyttår! Her hos meg er det framleis litt jul, sjølv om jula her i landet vanlegvis blir "rydda vekk" allereie kvelden 1. juledag. Då byrjar førebuinga til nyttår. Nokre kyrkjer har likevel juletreet til og med søndag etter nyttår.
Her er nokre glimt frå julefeiringa, som var konsentrert om 23.-25. desember, men ungdommane på Bible Club har vore her både før og etterpå. Biletet ovanfor er frå 3. juledag, då ei lita gruppe var her på norske julekaker og bibelstudium.
Fredagen før jul hadde vi bibelstudie på det internasjonale senteret, og i grupper fekk ungdommane i oppgåve å skrive ein tenkt dialog mellom Maria og Josef når Maria fortel at ho skal bli mor til Frelsaren. Nokre er veldig gode skodespelarar. Sjå videoen "Baby frå himlen" nedanfor!

Laurdag 22. hadde vi barnejulefest i Arashima. Her er eit glimt derifrå.

To av borna kjem i kyrkja på søndagane ilag med mora, men elles var det venner av dei, som ikkje kjem til vanleg. Frå januar har vi planar om å ha barnemøte ein laurdag for månaden.

I dei fleste kyrkjene er søndag før jul hovudfeiringa. Eg fekk med meg fire studentar til kyrkja i Matsue. To av dei er kristne.

 Ilag med to veninner tjuvstarta eg på julemiddagen. Dei hadde vore ute og kjøpt krabbe!

Eit godt måltid, som varte lenge!

Julaftan var det julefest i Nima. Der var så mange ifrå engelskklassa at eg ikkje hadde nok julegåver til alle... Mange av dei som av ulike grunnar ikkje kan kome på tirsdagskveldane, møtte opp, og stemninga var god.

I kyrkja hadde dei laga til mange gåver til barnefesten tidlegare, men det vart mange til overs. På julaftan delte dei ut til vaksne som ville ha. Eg tok med ein pakke heim til nabojenta på ni år. Posen inneheldt mellom anna eit lite hefte med juleforteljinga for barn. Då eg kom heim på juledag føremiddag, leverte eg pakken på døra, og inviterte samtidig til juleselskap. Både ho, storesøstra og mora kom på ettermiddagen. Dei var så lenge at eg nesten måtte "jage" dei før eg skulle på julefest i Arashima! Eg er glad for kontakten med denne familien.

Fleire studentar var med i frå Matsue. To av dei deltok med musikkinnslag; ein på trombone og ei på fiolin. Her framfører vi ein japansk komposisjon.

(Guten som sit på kne framføre fiolinisten, er ikkje på friarfot, men har i oppgåve å bla notane for henne.)

Arashima kyrkje var pynta fint både inne og ute.

I romjula har eg hatt det litt rolegare, og har til og med byrja å lese julepost. Men eg treng nokre nyttårsdagar til å komme gjennom alle e-postane. Takk til alle som har sendt helsingar!

Sist fredag, det blir vel 4. juledag, hadde vi ei lita gruppe på Bible Club. Etter bibelstudiet dekorerte vi julekaker som ei av dei hadde med seg.

Mange studentar har reist heim i nyttårshelga, men nokre har vore her heile tida.

Nyttårsaftan hadde eg ein roleg kveld for meg sjølv. Eg har ofte brukt å ha nokre venner her, men denne gongen passa det ikkje for nokon. Men eg synest det er heilt greitt å vere åleine. Tidlegare på dagen sykla eg ein tur til innsjøen for å få med meg siste solnedgangen i 2018. Her er nokre glimt.

Ved utgangen av kvart år blir eit kinesisk teikn valt til å skildre året som har gått. Buddhistpresten i eit tempel i Kyoto skriv dette teiknet.

Teiknet for 2018 betyr "katastrofe". Det har vore jordskjelv, flaum, tyfonar og hetebølge som har tatt mange liv i løpet av året. 
Les meir her: https://www.bbc.com/news/world-asia-46539333

La oss håpe og be om at 2019 blir eit betre år for Japan og resten av verda!

Glimt frå julekonserten

Her er nokre smakebitar frå julekonserten 8. desember. Koret er samansett av medlemmer av fleire kyrkjer i Matsue-området og elevar frå ein katolsk skule.

 "Den hellige stad" i to delar:

Blåsarane (trompet og trombone) og pianisten er ikkje så godt synlege, men dei gjorde ein glimrande innsats!

Her er avslutnings-og glansnummeret, Halleluja-koret frå Händels «Messias».

Hushjelp frå Molde

Sist eg skreiv blogg, hadde eg besøk av turistar frå Norge. No har eg også besøk frå Norge, men det er ei dame som er her for å jobbe. Og jobbe gjer ho til gagns! Marit Nordhaug er tidlegare Japanmisjonær og er veldig glad i Japan. Det året eg var i Norge, var ho ute som voluntør og budde eit par veker i leiligheita mi. Mellom anna kokte ho middag for Bible Club, og ho fekk god kontakt med mange av ungdommane.

I haust er ho ute igjen. Dei første vekene var ho i Kobe, der ho var med dei minste barna til dei nye misjonærane når dei skulle bli kjent i den japanske barnehagen. Deretter var ho på Hiruzen Bible Camp og baka 104 grovbrød, som mellom anna vart serverte til frukost under arbeidarmøtet, og elles blir tatt med rundt i kyrkjene for salg, til inntekt for leirsenteret.
Både artig og overraskande var det difor at ho i ettermiddag i pinsekyrkja møtte igjen eitt av brøda ho hadde baka, som vart servert i pausen på korøvinga! Det er ikkje berre lutheranarar som er glade i Hiruzen og norske grovbrød!

Biletet over viser Marit ilag med to av dei som kom på Bible Club sist fredag. Fleire bilete følgjer, men først skal du få bli med ein tur til Arashima kyrkje, der vi var forrige søndag. Der var det fleire som hugsa Marit og familien frå den tida dei var i Yonago kyrkje, for omlag 35 år sidan. Nokre hugsa til og med namnet på alle fire borna. Sjå video nedanfor!

Desse to damene hugsa at søstra/dottera hadde gått til konfirmasjonsundervisning hos misjonærane i Yonago for omtrent 35 år sidan, og fått pizza og Cola.

 Her hos meg har det ikkje blitt verken pizza eller Cola, men det har blitt fleire gode kaker og middagar. Marit har baka og kokt til dei forskjellige bibelklassene og til "kyrkjekaffien" etter den internasjonale gudstenesta. Og ho har også vaska opp. Det er godt å ha hushjelp!

Medan ho styrte huset, tok eg meg ein to-tre dagars tur til Okayama og Kobe. I Okayama besøkte eg ein finsk misjonærfamilie, og etter styremøtet i Kobe, rakk eg ein tur oppom til familien Bergersen og fekk helse på minstemann.

Som de ser, så startar enkelte på jula litt tidleg her i landet...

I Kobe rakk eg såvidt å helse på fleire gjestar frå Norge, før dei kom etter meg til Matsue; to elevar og ein lærar frå Kristen Vidergående Skole Haugalandet (KVH). Skulen har Japan som misjonsprosjekt dette året. Dei tre unge damene var komne til Japan for å sjå på arbeidet her, og Bård Hauge tok dei med hit på Bible Club.

Den første japanaren som kom denne fredagen, helsar på dei norske. Sidan fredag var offentleg fridag, starta vi Bible Club med lunsj, og hadde heile samlinga heime hos meg.

Under bibelstudiet jobba vi med likninga om dei fire slags hjartejord. Kvar gruppe fekk ansvar for å presentere eitt av jordsmonna. Det ser ut som om Bård hadde ein god samtale med gutane på si gruppe.

Den japanske lærarstudenten peikar og forklarer om kva som kan hindre oss i å ta imot Guds ord i hjarta. Den norske læraren lyttar.

Her er resultatet frå dei fire gruppene. Fleire grupper hadde veldig konkrete døme på kva som kan fylle hjartet vårt og ta plassen for Guds ord. Siste gruppa hadde eit stort øyre, der såkornet går inn, og kjem ut igjen som fulle aks, som igjen gir frø, som blir sådd til nye, som tek imot. "Og det tek då aldri slutt!" var det ei som kommenterte.

 Denne fredagen var vi seks nordmenn på Bible Club og fem japanarar. I tillegg var det ungdommar både frå Vietnam, Eritrea, Kamerun og Sør-Afrika. Ein fin flokk! Marit har fått mange nye namn på bønnelista si, som allereie var lang frå før.

På tirsdag skal vi til Nima på engelsk bibelklasse der. Så er det bibelklasse på fredag føremiddag og Bible Club om kvelden. Laurdag blir bakedag for Marit, for søndag 2. desember skal vi ha internasjonal julegudsteneste med mat etterpå, og det tek hushjelpa seg av det. Sjølv må eg prøve å finne tid til å førebu det åndelege og musikalske innhaldet i gudstenesta. Men først er det måndag og fridag!

Du som ber, hugs på ungdommane som har byrja å lese og høyre Guds ord. Be om at det må falle i god jord!

Norgesbesøk

Frå 22.-30. oktober har eg hatt besøk av pensjonert Japan-misjonær Else Marie og barndomsveninne Margrete. Det har vore intense dagar, men kjekt å ha dei med rundt i dei ulike gruppene og kyrkjene der eg arbeider. Og dei gjekk villig med på å lage både middag og bake til bibelklassene, og oppvasken har også gått unna.

Allereie andre dagen vart dei med til Nima på engelskklasser.

 Else Marie fekk kontakt med ei som hadde hatt born i barnehagen i Oda, der Else Marie seinare var styrar i fleire år.

Om kvelden var vi ilag med desse damene på engelsk bibelstudium.

Etter ei natt i kyrkja var himmelen blå igjen. Det vart tid til sightseeing, også.

Torsdag kveld feira vi gjebursdagen til Shoko, som Else Marie kallar "dotter" si, og som er mi "lillesøster".

Fredag hadde vi først engelsk bibelklasse på føremiddag, og på ettermiddagen hjelpte dei til med førebuingane til Bible Club. Legg merke til henne som rører i to gryter samtidig.

Ungdommar i forskjellige aldrar frå tre ulike kontinent har funne tonen.

Teksten på Bible Club var likninga om det store gjestebodet. På videoen nedanfor kan du sjå og høyre kven som takka nei og kven som takka ja til innbydinga. Korleis gjekk det med utlendingane?

I samtalen etterpå var alle einige at dei som takka nei, hadde dårlege unnskyldningar.

 Laurdag føremiddag jobba eg intensivt med andakta til søndagsskulen, og så sette vi oss i bilen. På veg til Hiruzen var vi også innom kyrkja i Yonago og helste på pastorparet og såg på borna som øvde til musicalen i desember.
På Hiruzen Bible Camp var det allereie blitt fine haustfargar etter ei kald natt. Det var nesten for kaldt å sitje ute, også.

Inne derimot var det godt og varmt. Etter at vi hadde fått omvisning på leirområdet, inviterte styrarparet oss på te og kaker og koseleg prat.

Søndag var Margrete med meg til Izumo kyrkje, medan Else Marie reiste til Oda kyrkje for å treffe gamle kjende der.

I Izumo kyrkje er det ikkje berre japanarar som går. Tre kristne engelsklærarar møter trufast opp kvar søndag.

Det var fint å få med seg solnedgangen i Izumo. Dette er i nærleiken av den store Shinto-heilagdomen Izumo Taisha, og det er på denne stranda dei seier at gudane kjem iland. Oktober er frå gammalt av den månaden alle gudane i landet samlast i Izumo Taisha. Oktober blir kalla "månaden utan gudar" i alle andre fylke enn her i Shimane. Her derimot heiter det "månaden MED gudar."

Måndag 29. oktober var det endeleg fridag for meg, med tid til guiding rundt i byen. Det var godt med eit fotbad i varme kjelder. Sånt har vi verken på Sjøholt eller i Namsos!

Så billige bussbillettar har vi heller ikkje i Norge. I går reiste gjestane vidare til Hiroshima, ein tur på vel 3 timar på motorveg. Her har utlendingar eit veldig spesielt tilbod. Bussbilletten kostar kun 500 yen (ca 35 kroner!). Dette slår til og med Lavprisekspressen!

Skal du nokon gong til Hiroshima, så ta gjerne turen oppom til Matsue og sjå kor fint vi har det her! Billetten må kjøpast dagen før og kan ikkje førehandsbestillast. Eit spesielt tilbod til turistar. Elles er her også mange andre rabattar for utlendingar.

No er eg tilbake i "normal-tilstand". Idag har eg faktisk ikkje snakka med eit menneske bortsett frå på mail og messenger, men har prøvd å jobbe med førebuingar. Det er ein del som skal skje framover.