Med norske tenåringar i huset

Foto: Y.K

Det har gått nesten ei veke sidan dei reiste, og dei er for lengst tilbake på skulane dei representerte. Frå torsdag til måndag hadde eg besøk av to tredjeklassingar frå Vestborg vidaregåande skule, og to førsteklassingar frå Tryggheim Forus vidaregåande skule. Begge skulane har Japan som prosjekt dette skuleåret. Stedlig representant for NLM Japan, Eivind Jåtun, var også med.

Han fekk plass på eit hotell i byen, men dei fire norske ungdommane fekk soveplass hos meg. Dei som kjenner japanske leiligheiter, veit at det er ikkje stor plass for gjestar, men vi utnytta plassen godt. Det var plass til tre madrasser på jenterommet, men det var ikkje så mykje meir plass, heller. Guten hadde det nok litt romslegare på "musikkrommet", der han låg omringa av eit piano, ein gitar og ei japansk harpe.

På biletet over er dei på internasjonal gudsteneste, der dei også traff nokre japanske ungdommar. Her er nokre glimt frå kva dei var med på:

Ingen kan reise heim frå Japan utan å ha prøvd sushi og andre delikatesser!

- Den første var best, for den smakte ingenting, konkluderte han.

Bible Club med norsk jegergryte, kjøpt med ifrå Stranda. Og heimelaga potetstappe! Godt å få hjelp med middagslaginga.

Laurdag var vi invitert med på festival på ein jordbruksskule.

Varme kjelder var også ei førstegongsoppleving. Nokre syntest det vart for varmt...

Laurdag kveld køyrde eg dei til eit gjestehus, der dei fekk bli kjent med japanarar utan mi tolkehjelp. Dei overnatta der, og då fekk eg også litt tid for meg sjølv å førebu søndagen.

Søndag føremiddag var vi først i Izumo kyrkje, som foreldra til Eivind starta opp tidleg på 70-talet. 

Om kvelden deltok dei på den internasjonale gudstenesta i Matsue. 

Her presenterer dei seg sjølve og skulane dei går på og fortel korleis dei vil samle inn pengar til misjon i Japan. Eivind talte, og to av ungdommane hjelpte til som forsongar og tekstlesar.

Den internasjonale gudstenesta kan du høyre her.

Og her er forsamlinga denne kvelden:

Foto: S.M.

Som tidlegare lærar og internatleiar på Vestborg, var det spesielt artig å ha besøk derifrå. Og her hadde eg ikkje problem med å få dei i seng. Eg trur nesten eg køyrde dei i senk, for dei gjekk og la seg før meg. Det var annleis enn å ha helgetilsyn på Vestborg!

I januar skal Vestborg-russen på turné, og då må de ta godt imot dei og møte opp der dei skal ha møte! Dei har sikkert mykje å formidle frå Japan. Takk til alle som er med! Ungdommar som er engasjerte for misjon, lovar også bra for framtida.

Foto: M.N.

Idag er det første søndag i advent, og eg har skifta liturgisk farge. Til og med juletreet i Arashima er kledd i fiolett. To studentar, ei frå Kenya og ei frå Myanmar, er ofte med på gudsteneste.

I ettermiddag har vi hatt generalprøve til julekonserten komande laurdag. Det gjekk litt betre enn sist, men det skal visst litt til for at eg blir 100% fornøgd. Det viktigaste er no at vi får fram bodskapen, men det hadde no vore kjekt om det også kling bra! Eg er takksam for forbøn!

Det nærmar seg allereie neste internasjonale gudsteneste, som er julefest den 15. desember. Ei av medlemmene i Arashima har tilbode seg å lage kake til oss, så då ordnar det seg likevel! :)
Og så får eg besøk av norske ungdommar igjen. I Kobe har vi eit team på fire studentar frå Bibelskulen i Grimstad (BiG), og to av dei vil ta ein tur den helga. Dei andre to kjem truleg ei helg i januar.

Då vil eg ønskje dykk alle ei god adventstid! Ikkje tjuvstart på jula, då!
 

Statusrapport

Eg har tenkt mange gonger at "idag" skal eg skrive blogg, men det skjer ikkje av seg sjølv. Det er måndag kveld, og eg har brukt ettermiddagen og kvelden til å førebu meg til styremøtet som skal vere i Kobe i morgon. Denne gongen har eg vald å vere med via Skype. Det sparer meg for to lange bussturar og to overnattingar, og det sparer misjonen for reiseutgifter. Så kan eg heller bruke tida til noko anna. 

Det er mykje som må førebuast til helga før eg får besøk på torsdag. Fire ungdommar frå Norge landa på Kansai flyplass i Osaka i dag, og torsdag kjem dei oppover hit ilag med Eivind Jåtun. Det er to ifrå Vestborgrussen og to elevar frå Tryggheim Forus. Dei skal lære om arbeidet her og samle informasjon til misjonsprosjekta som skulane har vald. Alle fem gjestane skal mellom anna vere med på Bible Club og internasjonal gudsteneste. Dei fire ungdommane skal bu hos meg, så eg må rydde litt plass til dei, også. 

Biletet over er frå Hiruzen. Der hadde vi arbeidarmøte forrige veke. 

Kari Opperud har skrive meir frå arbeidarmøtet, så ta gjerne ein tur innom bloggen hennar:
Arbeidermøte og høstfarger

 Dagane og vekene går fort, og snart er det visst jul. Men mykje som skal skje før den tid.
I Arashima hadde vi menighetsrådsmøte i går ettermiddag og planlagde julegudsteneste og julefest. Julefesten på 1. juledag har eg ikkje muligheit til å vere med på, for då vil dei i Nima at eg skal vere med der ilag med engelskelevane. Medan dei andre snakka om program og mat til 25. desember, sat eg og tenkte på 15. desember. Då skal vi ha internasjonal julegudsteneste/julefest i Matsue. Men kven skal lage mat til oss i år? Og kven skal eg planlegge ilag med? Kan vi ha julefest utan mat, kanskje?
Vel, det er ei stund igjen, så det dukkar kanskje opp nokre idear. Eller einkvan som vil hjelpe. Men eg må innrømme eg kjenner meg litt åleine om dette.

Innimellom har eg prøvd å møte opp på diverse sosiale arrangement for å treffe nye folk. Igår var eg på World Chat Party. Før eg gjekk, bad eg om at eg måtte sjå kven eg skulle snakke med. Eg vart ståande ilag med ei jente frå Brasil. Ho fortalde at mor hennar er protestantisk kristen, og at ho hadde vakse opp i kyrkja. Ho bur berre omtrent 10 minutt ifrå meg, og ho verka interessert i Bible Club. Eg hadde også med nokre fargerike flygeblad med invitasjon til julekonserten 7. desember. Etterpå kom det nokre og spurde om eg hadde fleire, for dei andre ville ha, også.

Sist fredag var vi elleve personar på Bible Club. Scott tok bilete utanfor det internasjonale senteret på veg heim.

Foto: Scott Menking

 Denne veka blir vi nok ein mykje større flokk, med fem norske gjestar. Og det blir norsk jegergryte til middag!

I morgon blir eg sitjande på Skype ein heil arbeidsdag minst, så no trur eg det er lurt å komme meg vekk frå datamaskina.

Skrifta på veggen

Eg har sett det kvar gong eg har vore i Matsue kyrkje, og har fått hjelp til å tyde nokre teikn. Kaligrafi kan vere vanskeleg å lese. Idealet er visst at til vanskelegare teikna er å tyde, til finare kaligrafi er det.
 Det som står der, er dei to første versa av Salme 100: 

Rop med jubel for Herren, all jorda! Ten Herren med glede!

 Salme 100, 1-2a

Det store biletet på frontveggen i kyrkja talar sitt stille språk, men sjeldan har det passa så bra som denne kvelden.
Studenten frå Kenya som leia gudstenesta, opna med å lese salmen på engelsk, utan å vite kva som stod på veggen bak henne.

Foto: Scott Menking

"Shout for joy to the Lord, all the earth.

Worship the Lord with gladness."

Psalm 100:1-2a

Og den andre songen eg hadde vald ut, tek også utgangspunkt i desse orda:
"Shout to the Lord, all the earth, let us sing!"

For meg hadde det allereie vore ein lang dag med mange oppgåver, som eg grudde meg litt til på førehand, men å leie lovsongsteamet og tale til denne flokken, er noko eg trivst med, så det gjekk betre enn eg hadde frykta. (Men frimåndagen gjorde godt!)

Dagen starta med søndagsskule i Izumo kyrkje, der eg hadde andakt om Elisja som vart kalla til å ta over som profet etter Elia.

 Først var det leik og song. Nokre små hadde med seg foreldra sine.

Yngste dotter til pastoren hadde fått med seg nokre veninner. Dei går siste året på ungdomsskulen. Så aldersforskjellen frå dei minste til dei største var ganske stor.

 Elisja kjende seg ung og uerfaren og forstod at han trengde ekstra kraft til å gjennomføre oppgåvene som venta. Så han bad om ein dobbel del av Elia si ånd, og det fekk han idet han såg Elia bli tatt opp til himmelen i eldvogna.
Då Jesus vart tatt opp til himmelen, lova han å sende Den heilage ande. Eg får tru at det er Guds Ande som verkar også idag og gir ekstra kraft når vi treng det.

Foto: SM

 Det er mange oppgåver i kyrkja, som å ønskje folk velkomne, eller å gjere opptak og brenne CD-ar.

Foto: SM

Forsongar og blåsarar var med og løfta lovsongen. Ho med saxofonen hadde på eiga hand laga nydelege arrangement til fleire av songane. Her kan du høyre preludiet og resten av gudstenesta. Berre skammeleg at folk pratar i starten. Dei var kanskje ikkje klar over at gudstenesta hadde starta. Det vart heldigvis stille etter kvart når dei la merke til musikken.
Lytt til gudstenesta her
(Får du ikkje opna linken, kan du prøve å laste ned lydfila på datamaskinen og opne derifrå.)

Foto: SM

Foto: SM

 Noko som er gledeleg, er at fleire ungdommar som går på vidaregåande, har byrja å kome på desse gudstenestene. Denne gongen var det fire.

Foto: SM

 Her er tre av dei yngste ungdommane. Eg pratar med mora til guten.
På gudstenesta 24. november får vi også besøk ifrå to vidaregåande skular i Norge. Vestborg vgs sender to og Tryggheim Forus sender to elevar. Skulane har misjonsprosjekt for Japan dette året. I ettermiddag har eg fått kontakt med dei to representantane frå Vestborgrussen og chatta med dei.
Eivind Jåtun tek dei med seg hit til Matsue, og har også sagt ja til å tale på denne gudstenesta.
Invitasjon


Så då er vi allereie igong med å planlegge neste internasjonale gudsteneste, men det er mykje anna som skal skje før den tid, også... Takk til deg som er med i bøn for arbeidet her.


Tilbake til skrifta på veggen. Det kan vere overskrifta over alt misjonsarbeid, eigentleg. Og ta likegodt med heile salmen:

Rop med jubel for Herren, all jorda! Ten Herren med glede,

kom fram for han med jubel!

         
      Kjenn at Herren er Gud!
          Han har skapt oss, vi er hans,
          vi er hans folk og den flokken han gjeter.
         
     Kom gjennom portane hans med takkesong,
          inn i føregardane med lovsong!
          Lov han, velsign hans namn!
         
     Herren er god, evig er hans miskunn,
          hans truskap varer frå slekt til slekt.

Salme 100

Basar, blomster og bryllaup

Så er både preika den 13. oktober og basaren dagen etter overstått. Medlemmene i Arashima kyrkje bruker nesten eit heilt år på å førebu basaren til året etter. Mykje arbeid er lagt ned, men så kom det også mykje folk. Og tyfonen kom ikkje til oss. Derimot førte tyfonen med seg mange dødsfall og store øydeleggjingar lenger nord. Det kan du lese meir om lenger nede.

På basaren var eg opptatt i barnas hjørne i andre etasje. Det som gledde meg mest, var at ei ung mor med to små gutar som eg hadde invitert, kom. Dei bur i samme oppgangen som meg. Det er første gong dei har vore innom kyrkja. Mora helser alltid og pratar når vi møtest, anten det er på butikken eller i trappa. Igår då eg kom att frå kyrkja, kom dei også akkurat heimatt, og ho takka for sist. Det gjorde sjølvsagt eg, også. Og minstemann ville vise meg eit Shinkansen-tog han hadde i handa. Eg tenkjer på korleis eg skal bli betre kjend med denne koselege familien. Om ikkje før, så kanskje eg skal invitere dei på besøk til jul?
Då basaren var slutt, var alt av kaker borte, og det meste av handarbeidet, også. Men der stod att eit par ting og venta på meg. Ingen andre hadde kjøpt kaktusen og den søte frosken på biletet ovanfor. Så no har dei fått plass heime hos meg. No smiler frosken til meg og gjestane mine kvar gong vi går på do. :)

 Eg fekk også med meg blomster heim. Og dei betalte eg ingenting for, heller! Ei ikkje-kristen dame som går i kyrkja, har forstått at eg er glad i blomster. Ei heil bøtte hadde ho med! Så då eg kom heim, måtte eg ta ibruk alle ledige vasar eg hadde.

No er dei aller fleste blomstrane visna, så idag har eg skifta ut innhaldet i den største vasen med litt ifrå naturen langs elva her.

Ei påminning om at vi menneske også er som blomen som visnar og fell av, men Guds ord lever og varer.

"For alle menneske er som gras, 
og all deira prakt som blomen i graset. 
Graset visnar, og blomen fell av, 
men Herrens ord varer til evig tid. 
Dette ordet er evangeliet som er forkynt for dykk." 
1. Pet. 1, 24-25

At livet er skjørt og naturkreftene sterke, vart vi også minte på for vel ei veke sidan då tyfon nr.19 herja. Det har også vore på norske nyheiter, så eg reknar med de har følgt med. Her var det ikkje meir enn litt ekstra sterk vind, og ikkje særleg meir regn enn normalt.
No er talet på omkomne oppe i 80 personar, og elleve er framleis sakna. Fukushima og Nagano er to av fylka som er blitt hardt ramma. Omtrent halvparten av risåkrane i Fukushima var ikkje blitt innhausta før tyfonen, så dei er no øydelagde. Nagano fylke er kjent for epleproduksjon. Mange har mista både avlingar og inntekter.

Kari Opperud skriv veldig informativt om tyfonar generelt og om denne tyfonen spesielt på bloggen sin. Klikk her: Tyfon

Tyfonane står visst i kø. No er allereie både nr 20 og 21 på veg, men det ser heldigvis ut som om dei vil gå meir ut i havet enn over land.

Her er ei oversikt over korleis tyfon nr 20 og 21 kjem til å gå dei næraste fem dagane.

Ifrå triste nyheiter til ei meir gledeleg nyheit. Sist laurdag var eg i Osaka i bryllaup til ei veninne der. Eg reiste med nattbussen etter Bible Club på fredagskvelden, og fekk frukost og nokre timar avslapping hos ei anna veninne før vigsla.

Ilag med brudeparet. Ho til høgre er ei anna veninne som eg alltid kan ta inn til når eg treng overnatting i Osaka.

Eg fekk den ære å vere bryllaupspianist. Og der trengde dei tre bryllupsmarsjar; ein for brudgomen og pastoren, og så ein for bruda, og til slutt utgangsmarsj for det nygifte paret. Og då vart det norske tonar, med bruremarsj frå Telemark.

Eg vart kjend med Yoko medan eg arbeidde i Kita Osaka kyrkje, sånn rundt 2000-årsskiftet. Ho kom først for å vere med i engelskklasse. Etterkvart vart ho interessert i å lære meir om Jesus, og 14. oktober 2002 vart ho døypt. Eg hugsar ho sa den dagen at det var nesten som eit bryllaup, for ho fekk så mange gratulasjonar!

Eg fann fram eit kort ho skreiv til meg på dåpsdagen sin for 17 år sidan:
"Eg var ein villfaren sau til eg møtte deg. I det lille "kapellet" ditt lærte du meg at Jesus er ein god hyrding for meg, så eg vart frelst. Ver så snill og finn fleire villfarne sauer rundt om i verda som treng ein god hyrding."

No har også ei yngre søster av Yoko blitt ein kristen og vart døypt i påska i år.

Pastor Hirano lyser velsigninga over brudeparet.

Denne veka skal eg prøve å starte tidleg på førebuingane til helga. Sidan eg vart borte heile laurdag, bestemte eg å ha den internasjonale gudstenesta ei veke seinare enn vanleg. Men det betyr at komande søndag blir ganske tettpakka frå morgon til kveld. I morgon er det engelskklasse i Nima igjen. Vi har allereie byrja på juletekstane i eit hefte med fem leksjonar.
 Her er eit par glimt ifrå forrige veke, då Maria fekk englebesøk:

Dette er ein festleg gjeng, med mykje latter. Ho som hadde rolla som Maria (i midten), sa først "No thank you!" då ho fekk i oppdrag å bli mor til Guds Son, men etter å ha blitt forsikra om at ingenting er umogleg for Gud, sa ho "OK!"
I morgon er det Josef som får englebesøk.


 

Julekorøving og andre haustaktivitetar

Allereie for ei veke sidan, siste søndag i september, starta vi oppatt øving med "julekoret". Eller kall det "Halleluja-koret". Her kan du sjå dei fleste som var med på første øvinga. Det er folk frå ulike kyrkjesamanhengar i byen. Nokre elevar frå ein katolsk skule er også med. Dei gøymer seg bak ryggen til fløytespelaren.

På øvinga i dag var det litt tynnare i rekkjene. Nokre kunne ikkje kome på grunn av eit dødsfall, og skuleelevane skal visst ha engelskprøve i morgon og måtte øve til det. Eg køyrde rett ifrå menighetsrådsmøte i Arashima og til pinsekyrkja Matsue, der vi har øvingane. Fleire frå Arashima ønskjer å vere med i koret, men det passa ikkje idag (heller). Forhåpentlegvis kan dei kome på neste øving, som ikkje er før 27. oktober. Julekonserten er 7. desember.

Mot slutten av øvinga idag tok vi fram att Halleluja-koret av Händel. Eg tenkte vi berre skulle øve på dei to-tre første sidene, men vi enda opp med å synge gjennom heile til slutt, og det gjekk faktisk ikkje så verst, sjølv om det var nesten eitt år sidan sist. Songglede har dei iallfall!

Det er kjekt at også ungdommar er med i år for første gong. Ho med fløyta er student ved universitetet og kjem også på Bible Club. Ho har også stilt opp med fløyta si på internasjonal gudsteneste dei to siste gongene, og sist fekk ho også med seg ei veninne i kyrkja. Dei kom begge på Bible Club sist fredag. Det var interessant å lese Bibelen ilag med dei. Ho som var der for første gong, hadde aldri før høyrt kva korset betyr.

Foto: Scott Menking

På biletet ovanfor vart vi visst alle litt ekstra smale, men det viser iallfall korleis vi har det på fredagskveldane på det internasjonale senteret. Her er to av gruppene under bibelstudiet.

Her er den tredje gruppa. Ei jente som var student for omlag fem år sidan, var heime i Matsue i samband med eit bryllup og ville gjerne innom Bible Club igjen på fredagskvelden. Det er kjekt når dei finn vegen tilbake.

 Denne studenten hadde vore heime ein tur i Kenya og fått seg ny sveis. Ho hadde også med noko til meg som du kan sjå på biletet heilt nederst.

 Det er blitt haust, og innimellom tyfonane er vêret ganske bra. Temperaturen var oppe i 31 grader ein dag med varm vind frå sør, men utpå ettermiddagen kom regnet, og då vart det plutseleg ganske kjølig. Dei siste nettene har temperaturen vore under 20 grader, men eg skvatt nesten i stad då dei sa på vêrmeldinga at minimumstemperaturen vil bli berre 14 grader i natt!

Oktober betyr basar i Arashima, og det blir planlagt i detalj. Vi skal også i år ha noko spesielt for barna, og fredag føremiddag samlast vi for å planlegge. Eg øvde på å lage på rekekjeks med blekksprutbolle inni, og alle prøvesmakte både ein og fleire gonger.

Eg tenkte på alt anna eg heller ville ha brukt denne føremiddagen til, og syntest dei andre var veldig opptekne av detaljar og syntest å ha kjempegod tid. Sidan eg har ein halvtime køyretid kvar veg, gjekk det også med ein time til det. Så det vart ikkje til at eg fekk starta førebuing til preika denne dagen. Og ikkje laurdag, heller. Og idag er det søndag, og eg kom ikkje heim før kl 18. Og då er det kjekkare å skrive blogg på norsk enn å tenkje på japansk preike. Eg kom forresten akkurat tidsnok heim til å høyre radiogudstenesta frå Ishavskatedralen på direkten.

I morgon har eg eigentleg fridag. Onsdag morgon reiser eg til Kobe for å ha mine siste musikktimar på bibelskulen og kjem att torsdag kveld. Fredag er det bibelklasse på føremiddag og Bible Club om kvelden. Det betyr at eg har tirsdag til å jobbe intensivt, og så laurdag til å gjere resten ferdig.
Det er altså neste søndag eg skal preike. Er du av dei som ber for arbeidet her, må du gjerne hugse på meg, også, at eg får det forsamlinga treng å høyre, og at eg finn dei rette orda på japansk. Tema for talen blir "Kvar er så dei ni?" ifrå Luk. 17, 11-19.
Eg har ikkje så mange idéar endå, men eg trur eg skal få med eit poeng frå Karsten Warholm.

Så kan de gjette kva dette har med bibelteksten å gjere... :)

 Måndag 14. oktober er offentleg fridag og dagen for den store basaren (som skal vere unnagjort på to timar). Tyfon nummer 19 er visst allereie på veg, og kan ta vegen hitover, men vi håper på bra vêr.

Eg avsluttar med ein selfie frå kyrkja idag. Eg syntest blomstrane var så fine, og så ville eg også vise det fine smykket frå Kenya. "Så du ikkje gløymer fargane i det kenyanske flagget", sa ho.

Med ønskje om ein god haust!
Takk for forbøn.

- Heyyy, don't be a foolish man!

Å bygge huset sitt på sand er både enkelt, billig og raskt. Men særleg lurt er det nok ikkje. Det var alle samde om. Dei som bur i Nima, veit kva sand er. Der er fine sandstrender, og dei har til og med eit eige sandmuseum med eit timeglas som varer eit heilt år!


Etter at tyfonen hadde fare forbi vår kant av landet, passa det bra å lese teksten om huset på fjell og huset på sand. Det var kanskje ikkje tilfeldig at dette var teksten for siste leksjonen i boka om Jesu likningar.

Damene var samde om at det er skilnad på berre å høyre og å handle etter det ein høyrer. Dersom vi høyrer Guds ord utan at det fører til endringar i livet vårt, er vi like dumme som han som bygde huset sitt på sand.

Engelskelevane i Nima kyrkje liker også å synge. Denne gongen hadde dei litt problem med å henge med på tempoet, men det er ingenting å seie på konsentrasjonen!

Etter fleire dagar med regn, var det godt å sjå sola igjen. Medan eg åt middag før kveldsklassa, hadde eg denne utsikta ifrå andre etasje i kyrkja.

Nedanfor er songen som eg lærte dei på engelskklassa. Spesielt likte dei avslutninga etter tredje verset:
"Heyyy, don't be a foolish man! Build your life on the Lord!"
(Hei, ver ikkje ein dåre! Bygg livet ditt på Herren!)


Lytt til songen her:
The wise man built his house upon the Rock

Huset som var bygd på fjell, stod stødt også i stormen.

Og har du gløymt orda Jesus sa om dette, kan du lese dei her på nynorsk:

"Den som høyrer desse orda mine og gjer det dei seier, liknar ein klok mann som bygde huset sitt på fjell. Regnet silte, elvane fløymde, og vindane bles og slo mot huset. Men det fall ikkje, for det var tufta på fjell.

Men den som høyrer desse orda mine og ikkje gjer det dei seier, liknar ein uforstandig mann som bygde huset sitt på sand. Regnet silte, elvane fløymde, og vindane bles og slo mot huset. Då fall det, og fallet var stort."

Matt. 7, 24-27

No fekk eg akkurat påminning på mobilen min at det er 1 time til Bible Club startar. Vanlegvis har eg ikkje tid til å sitje framfor datamaskina på ein fredag ettermiddag, berre ein time før folk kjem og skal ha mat, men idag fekk eg middagen levert i 10-tida av ei som går på bibelklassa mi på fredag føremiddag. Riskokaren er visst allereie ferdig, så no er det berre å varme opp to rettar, dekke bord og gjere klart. Vi blir berre ni idag, så det blir nok ein roleg kveld. Neste fredag har universitetet starta igjen etter ferien, så då kan det nok bli fleire. Men det merkast allereie no at tre av dei faste utlendingane har reist. Dei blir nok sakna i kveld!

Heimattsendt

Neidå, eg er ikkje blitt sendt heimatt til Norge, men berre heimatt til Matsue. Pastoren og kona i Izumo kyrkje var bekymra for at vinden ville bli sterkare etter kveldsgudstenesta, så dei anbefalte meg å reise heim før.
Eg var nettopp ferdig med kveldsmaten min då dei kom innom på pauserommet. Det har vore ei travel helg, så eg hadde eigentleg ikkje så mykje imot å reise heimatt nokre timar før. Berre litt ergeleg at orgellyd på boks må erstatte levande musikk. Men på kveldsgudstenestene bruker dei ofte "hymn player" når dei ikkje har organist, så dei klarer seg nok i kveld, også.

Kartet over viser tyfon nr. 17 og korleis han beveger seg nordover. Eg har merka Matsue med ein gul prikk. Tyfonen vil truleg vere sterkast ifrå midnatt, og vere forbi utpå føremiddagen i morgon.

Den første linja med raudt varsel frå kl 0 (midnatt) til kl 9 i morgon, er sterk vind på land, og den andre sterk vind til sjøs. Den tredje linja er høge bølgjer frå kl 3 til 15. Eg får varsel på mobilen.

Idag køyrde eg heimanfrå litt før 8, og då vart eg nesten våt på veg ned trappa og inn i bilen, sjølv om eg hadde paraply. Den sterkaste paraplyen som toler vind, er Ørskog Sparebank-paraplyen eg sende i storbagasjen til Japan i 1993, og han held endå!

Akkurat no får eg ny melding på mobilen om kraftig regn (22 mm/t) som skal komme om 5 minutt. Det slår nok ikkje heilt feil.

Her er nyheiter om tyfonen på engelsk:
https://www3.nhk.or.jp/nhkworld/en/news/special/01/1917/

Dette vart mykje vêr. La oss ta eit lite tilbakeblikk på helga.

Fredag var det fullt hus her hos meg. Sidan det framleis er sommarferie for dei japanske studentane ved universitetet, hadde eg tenkt å ha heile Bible Club heime i september. Difor hadde eg ikkje bestilt rom på det internasjonale kultursenteret. Men då eg hadde 17 namn på lista, og deriblant fleire som kan vere ganske høgrøsta, ringde eg og spurde om det var mulig å få eit rom, og det var det heldigvis. Etter middagen heime hos meg, kom det to til, så vi var 19 personar. For nabofreden var det nok bra at vi ikkje var heime hos meg heile kvelden sjølv om eg hadde sagt ifrå at vi truleg vart meir enn ti personar.

Grunnen til at vi var så mange, var nok at det var siste gong tre av desse var på Bible Club. Tidlegare på dag hadde det vore avslutningsseremoni ved universitetet for dei som har tatt mastergrad, og begge studentane stilte opp i nasjonaldrakt frå Eritrea og Kamerun.

Det var mange som ville bli fotograferte ilag med hovudpersonane. Begge desse japanarane har møtt Jesus og kome til tru gjennom Bible Club. Han i kvit skjorte kom rett frå jobb, og hadde ikkje ete middag. Men han ville gjerne vere med på bibelstudiet og ta farvel med dei som reiser.

I går hadde KGK (studentlaget) samling i Matsue. To studentar herifrå og eg var vertskap. Dei andre kom frå Hiroshima, Yamaguchi og Okayama. Dei var førebudde på regn, så alle hadde med paraply, men etter å ha vore nokre timar i kyrkja først, letta regnet.
I kyrkja hadde vi song, leikar, åt medbrakt lunsj og hadde bibelstudie og bøn i to grupper. Deretter gjekk dei fleste tur i parken rundt den gamle borga, medan andre var på kafé. Til slutt møttest vi til fotografering ved Shinji-innsjøen.

Maskotten for Shimane fylke heiter "Shima-neko". (neko betyr katt). Her er to jenter ifrå Shimane (ho til venstre frå Matsue og ho til høgre frå Izumo.) Det tok ei stund før det gjekk opp for meg at her går ein utlending og viser japanarar rundt i Matsue! Av og til gløymer eg at eg er utlending...

Det vart visst ikkje så mykje av den regnbyga som var meldt. Kor mykje som elles blir av det som er meldt, får vise seg i morgon. Eg skal iallfall legge meg på rommet som er mest lydtett. Så kan det berre blåse. I morgon er det måndag og fridagen min, men haustjamndøgn er også offentleg fridag i Japan, så folk flest har fri. Fjellturen som eg hadde planlagt ilag med ei veninne og sonen hennar, er avblåst, men eg har invitert dei på besøk på ettermiddagen i staden. Dersom dei finn ut at vêret er for dårleg til å komme, kan eg kanskje invitere nokre naboar som har kort veg? Får sjå kva som skjer i morgon.
Ha ei god veke!

Oppdatering måndag 23. september:
Eg har hatt ei roleg natt. Tyfonen gjekk forbi uti havet, så han tok ikkje så sterkt her som først frykta. Men lenger sør var 57.000 husstandar på Kyushu og 9.200 i Yamaguchi som var utan straum i dag tidleg. Tyfonen har no gått over i eit lavtrykk, seier dei på nyheitene.
No får eg snart besøk.