Siste innspurt før neste ferie

Det er nok ikkje lett for japanarar å forstå kva vi utlendingar skal med så mange veker ferie. Når eg har vore vekke éi veke, skulle det vel vere nok... Dei seier det ikkje høgt.
Sjølve sommarferien min startar over helga. Den veka eg hadde i starten av juli, var kanskje vårferie?

Biletet over viser vikaren forrige søndag, då eg talte i Arashima på kort varsel. Då var det godt å ha ei nesten ferdig preike som eg ikkje hadde brukt der. Ei i kyrkjelyden produserer munnbind i stor stil, og no hadde ho funne eit tynnare stoff til ei lettare utgåve. Sommarmunnbind med blondemønster. Det må vere til søndagsbruk. Men når eg talte, kunne eg ta av munnbindet, for då stod eg bak ein plastskjerm på talarstolen.

Slik ser forsamlinga ut gjennom skjermen. Biletet er tatt før gudstenesta byrja, så det kom nokre fleire etter kvart.

Måndag var eg på komitemøte kombinert med lunsj hos pinsepastoren, der vi hadde komitémøte for årets julekonsert, som blir eit program på YouTube, med korsong frå ifjor, og nye innslag frå i år. Sidan det er siste gong eg er med, og det ikkje blir verken korøving eller konsert, vil dei at eg skal ha ei helsing. Det blir gjort opptak tidleg i oktober. Greitt med alt som er unnagjort...

 Midt i veka fekk eg tid til ein tur til frisøren. Det friska opp litt.
Samme kveld fekk eg spørsmål om å tale igjen på søndag. Sjølv om det kom litt brått på, var eg litt mentalt førebudd på at det kunne kome eit spørsmål. Eg unner også japanske medarbeidarar å få litt fri. Og eg var glad det var ein ganske medgjerleg tekst denne gongen: Jesus mettar 5000 i øydemarka.
Førebuingane gjekk ganske greitt denne gongen, med litt tidspress. "Gje de dei mat", seier Jesus. Og når vi fortel kor dårleg det står til, kor lite vi har, seier Jesus: "Kom hit til meg med det." Når det går gjennom hendene til Jesus, kan det bli til velsigning for mange, og kanskje det til og med blir litt ekstra til overs for oss, også.

Innimellom har eg også hatt mange grupper. Det meste var tre på samme dag. Slik kan ein fredag sjå ut:

Engelsk bibelklasse kl 10. Her sit dei og prøver å klassifisere synder nemnt i Rom.1 i tre grupper: Handling, ord og tankar. Det vart visst mest i siste rubrikken. Det er mykje eg kan få dei til å gjere for å lære engelsk! 

Kl. 16.50 KGK (Det kristne studentlaget) - japansk bibelstudie på Zoom, med studentar, ein professor og ein studentlagsarbeidar.

Kl 20 var det Bible Club. Ikkje så mange denne gongen. Det er eksamenstid siste veka før sommarferien ved universitetet. Caroline og David var med for første gong etter at dei har flytta til Yonago, nabobyen her. Vi bur faktisk berre tre mil frå kvarandre no. Neste veke reknar eg med å ta ein tur på besøk. Over helga får eg forresten besøk av ein misjonærfamilie med to vaksne og to aktive små gutar. Det skal bli kjekt!

Dersom du ikkje er medlem i Lærernes Misjonsforbund og abonnerer på Misjonshilsen, kan du også lese nyheitsbrevet nedanfor, som eg har skrive til dei idag. Og er du med i LMF, har du sikkert lov til å lese det før det kjem på trykk i bladet, og så kan du lese og be ein gong til når Misjonshilsen kjem i postkassa di!

Sommarhelsing frå Matsue

Kyrkjene har opna igjen, men universitetet har ganske strenge reglar, så Bible Club har ikkje hatt samling enno. Kvar fredagskveld har vi bibelstudie på Zoom, og vi må nok halde fram med det ei stund.

Kvart år har vi kunne ønskje velkomne nye studentar i april, men dette året har eg ikkje truffe så mange bortsett frå på dataskjermen. Ei av dei nye kristne studentane har eg likevel fått møte og tatt med på gudsteneste.

Det har ikkje kome nye utanlandsstudentar etter dei som reiste i vår. Ei ung jente frå USA rakk å kome rett før Japan stengde grensene i slutten av mars. Ho arbeider som engelsklærar og er med i kyrkja og i Bible Club så ofte ho kan.

Det er ikkje mange kristne studentar i byen, men tre-fire jenter er ivrige og leier bibelstudiet på omgang. Ilag med ein kristen professor og ein lagsarbeidar er eg med og støttar dei.

Talet på koronasmitta har auka kraftig i løpet av juli, og pr. 1. august er det meldt om over 1000 smittetilfelle kvar dag. I Matsue har vi ikkje hatt nye i det siste, men i nabobyane har det vore ein auke dei siste dagane.

Når eg fortel i nokre grupper at eg skal reise til Norge i desember, seier dei: «Men du kan vel undervise oss frå Norge gjennom Zoom?» Ja, det er mykje som går. Tenk om det kunne bli eit puff for nokre til å ta imot Jesus og bli døypt før eg reiser!

Bøneemne:

·         Takk for nye kristne studentar ved universitetet denne våren. Takk for at nye er blitt med i Bible Club og studentlaget.

·         Be om at det må bli ei god avslutning på arbeidet mitt her i Matsue

Turist i eige fylke

Det har allereie gått fleire veker sidan eg var på første ferieturen. Eg var på "øy-hopping" lag med ei japansk veninne som berre hadde denne eine veka ferie. No var avstanden mellom øyane for stor til både å hoppe og svømme, men det går både ferjer og hurtigbåtar på kryss og tvers.
Oki-øyane ligg omlag 60 km nord for Matsue. Det bur folk og fe på dei fire største øyane. Ifølgje ei turistbrosjyre bur det 14100 personar, 600 kyr og 8 hestar på den største øya, og på den minste øya bur det omtrent like mange kyr som folk, - omtrent 600 av kvar sort. Til saman på dei fire øyane bur det 19.000 menneske, 2700 kyr og 60 hestar.
Ferjeturen over til den største øya, Okinoshima, tok omlag 2 1/2 time.

Shoko har vore i Norge og reist med MRF-ferjer, så ho ville gjerne ha ferjesvele. No har eg ikkje MRF si oppskrift (no heiter det vel ikkje MRF lenger, heller), men svele vart det. Eg har aldri i mitt liv laga så store sveler før, men det vart god føremiddagsmat på den lange ferjeturen.

 Vi sykla, gjekk på fjelltur, bada og åt god mat. Langs vegane blomstra hortensiabuskene.

Her blir det nokre små glimt frå kva vi opplevde og såg desse dagane.

Ein av dagane fekk vi guiding av ei som tidlegare var medleiar i Bible Club, som no jobbar på ein vidaregåande skule på ei av øyane. Ho tok oss med i bil på sightseeing, men på grunn av skodde var det ikkje så mykje vi fekk sjå, bortsett frå kyr, som gjekk overalt, og som delvis sperra vegen for oss.

Ja, her er vi iallfall.

Desse raude klippene var det vi eigentleg skulle sjå.  

Litt lenger nede var det mindre skodde, men desse ville ikkje sleppe oss forbi.

Søndag ville vi gå til kyrkje, men på den øya vi budde, var det inga kyrkje. Så då tok vi båt over til naboøya. Det var ikkje kyrkjebåt, men rutebåt.

På gudstenesta var det pastoren, kona, to av dei vaksne borna deira og tre andre personar i tillegg til Shoko og meg. Dei har ei kyrkje også på den største øya, men på dei to andre øyane finst det inga kyrkje. Det er lite på nesten 20.000 innbyggjarar.

Pastorparet i denne kyrkja var med som talar og musikar på julekonserten vår i Matsue for nokre år sidan. Eg hugsa ikkje andakta til pastoren, men pianomusikken til kona gjorde inntrykk. Ho spelar sjølvkomponerte arrangement, og på grunn av ein sjukdom ho har, må ho spele med hanskar. 

Etter gudstenesta fekk vi ein minikonsert.

De kjenner vel igjen melodien?

Dette vart berre ei kort oppsummering av ein interessant tur.

Ifrå neste veke skal eg ha meir ferie. Det blir også ganske kortreist, men eg har tenkt å forflytte meg ut av fylket, iallfall. Men først får eg besøk. Og då kan de gjette kven som kjem då...

Nye medarbeidarar til Yonago

Etter at eg kom tilbake til Matsue for snart tre år sidan, har eg vore åleine NLM-misjonær på denne sida av fjella, men no blir det snart forsterkningar. Seinare på sommaren kjem eit ungt par flyttande frå Kobe og skal busetje seg i Yonago. Det meste av tida skal dei bruke blant unge i Yonago kyrkje og i utadretta arbeid med base i huset der dei skal bu, men dei blir også engasjerte i studentarbeidet her i Matsue. Mellom Matsue og Yonago tek det bortimot ein time å køyre. 

Denne helga har eg hatt besøk av det unge ekteparet Thorsen. Caroline frå Australia og David frå Norge møttest i Kobe i Japan, og i vår gifta dei seg. David avsluttar toårig språkstudie i starten av juli og skal byrje i arbeid frå 1. september. Caroline skal halde fram med japanskstudiar ei stund også etter at dei har flytta hit.

Om lag ein time etter at dei var komne på fredagskvelden, var dei med på Zoom Bible Club, men det var ikkje første gong. Heilt ifrå slutten av april har dei vore med kvar fredag ifrå Kobe, så dei har allereie blitt kjende med mange her sjølv om dei ikkje har møttest direkte.

Bible Club på Zoom

Laurdag ettermiddag var vi i Yonago og fekk visning på nokre hus dei hadde funne på internett. Dei bestemte seg ganske fort for eit hus der dei kan invitere mange gjester, med god plass til parkering, og der var til og med eit frukttre i hagen! Omtrent all frukta hadde falle ned og låg og rotna, men dei gler seg allereie til frukta som kjem neste sommar. Den skal ikkje gå tapt. No er prosessen i gong med å skrive leigekontrakt og praktiske ting som må ordnast før dei kan flytte. 

Laurdagskvelden hadde dei ordna seg overnatting sjølve, så eg køyrde heimatt og gjorde meg klar til å preike i Arashima kyrkje på søndag. Det meste av førebuinga hadde eg heldigvis gjort på fredag, for eg hadde også samme preika på laurdagsgudstenesta. Sidan kyrkja er lita, er det ikkje plass til alle dersom vi skal ha nok avstand mellom folk. Difor har vi to gudstenester med plass til om lag 12 personar på kvar.

Søndagens talar bak smittevernsskjerm

 Sidan det ikkje har vore meldt koronasmitte-tilfelle i fylket sidan 2. mai, er det bestemt å byrje med felles gudsteneste att ifrå starten av juli.

Caroline og David var med i Yonago kyrkje søndag og fekk bli litt kjende med folka der, før dei kom tilbake hit til meg, der vi hadde kveldsgudsteneste ilag.

I Matsue kyrkje er også gudstenestene i gong igjen. Likevel valde vi å ha den internasjonale gudstenesta online også i juni. Den viktigaste grunnen er at studentar og tilsette ved universitetet har ganske strenge reglar, og dei blir sterkt oppmoda om ikkje å delta på samlingar og arrangement på grunn av korona. Difor kan eg ikkje invitere dei til å møtast fysisk, verken i kyrkja eller på Bible Club. Då er det godt at vi har internett! I april og mai sende eg direkte på Facebook heimanfrå, men denne gongen prøvde eg Zoom, for å sjå kven som deltek, og for at deltakarane også kunne møte kvarandre. Og det vart eit spennande møte!

Caroline var med som tekstlesar, David var talar, Karoline og Marius Bergersen i Kobe delte lovsongar med oss, og ei jente i Norge hadde vitnemål. Vi fekk også nydeleg fløytespel av ei jente som studerer ved universitetet her. 

David talar på direkten ifrå sofakroken min

Til saman var vi 25 personar «samla», - dei fleste frå forskjellige plassar rundt om i Japan, men også frå andre kantar på kloden. Ifrå Australia var mor til Caroline med, og foreldra til David og fire andre var med ifrå Norge. 

Her er dei fleste av dei som var med på Zoom-gudstenesta

Berre ni av oss som var med denne kvelden, bur i Matsue eller nærliggjande byar, så det hadde nok blitt ei lita forsamling om vi hadde samlast fysisk i kyrkja. 

Neste internasjonale gudsteneste blir 19. juli, og det blir nok også digitalt. Om det blir Zoom eller Facebook, har eg ikkje bestemt endå, men uansett er du velkomen til å delta! 

Det var veldig kjekt å ha Caroline og David her denne helga. Dei nytta tida godt, også. Det siste dei gjorde før dei køyrde tilbake til Kobe, var å treffe ein student dei er blitt kjende med gjennom Bible Club. Eg trur dette er rette personar på rett plass!

Eg ser fram til eit vidare samarbeid med dei utover hausten. Det er godt å vite at arbeidet blant ungdommane kan bli ivaretatt sjølv om eg reiser. Og så gler eg meg til å besøkje dei når dei har kome seg i orden i huset!

Caroline vil ta over skia mine. Når ho er gift med ein nordmann, må ho lære seg å gå på ski!

 Ver med og be for ekteparet Thorsen, om at alt det praktiske med hus og flytting legg seg til rette, at dei får vere frimodige til å bruke det vanskelege språket, at dei får venner, om god inngang i nabolag og kyrkje i Yonago, og for det vidare arbeidet i Matsue!