På GF-film?

Vi sit vanlegvis ikkje i kyrkjebenkane og drikk te, men fotografen frå Norge ville ha det slik. Ikkje at vi skulle drikke te, men at vi skulle sitje der og prate. Og då ville eg at vi skulle ta med tekoppen, for vi drikk mykje te på Bible Club, forklarte eg. Dette biletet er forresten tatt av Carmella Lieske. Fotografen med det store videokameraet var frå NLM Norge, og heiter Roar Lindefjeld.

Her forklarer Roar korleis han vil ha det. Desse jentene har vore på Bible Club, men det var første gong fleire av dei var i kyrkja. Tre av dei var i kyrkje i Florida i vårferien, og den fjerde var der i fjor.

Her skal Roar vise misjonæren i samtale med japanske ungdommar. Tende lys på alteret ville han ha, også, sjølv om gudstenesta var slutt.

Eg vart visst både filma og fotografert under preika, men det let eg meg ikkje distrahere av. Det var ei lydhøyr forsamling. Omlag ein tredjedel var ikkje-kristne, og fleire var der for første gong. Det er spennande, og veg opp for alle timar av førebuing og stress i forkant. Det var også oppmuntrande at ei kristen jente kom og sa at ho opplevde at talen var for henne.

Her er eit glimt frå forsamlinga, som talde 28 personar i alt.

 Her er forsongarane.

Alle bileta ovanfor har eg fått av Scott Menking. Når eg er både pianist og predikant, er det lite tid til å fotografere.

 Ei fin og fargerik forsamling, med ungdommar frå mange nasjonar. 12 av desse er japanarar.

Etter gudstenesta vart også ei kinesisk jente filma, der ho fortel om vegen som søkjande. Ho har enno ikkje tatt steget heilt, men Bible Club og den internasjonale gudstenesta har skapt ein lengsel i henne. Intervjuet blir kanskje ikkje vist på GF, men truleg i ein annan samanheng.

Etter kveldsgudstenesta var eg endeleg ferdig med min jobb, men Roar hadde framleis eit par timar med backup og filmredigering.

Dersom du trudde at eg hadde berre éin mann på besøk, kan du ta det med ro. Eg hadde to!

Gunnar Urstad var med som sjåfør og guide. På laurdag var dei først i Izumo og filma ved den store shintoheilagdomen der, for å vise litt av det religiøse livet i Japan. Så kom dei til Matsue på ettermiddagen og ville heim til meg, men eg var stressa med førebuingar, så dei tok heller nokre timar på Starbucks og jobba litt der.

Etter ein sein kveld med førebuingar var eg tidleg oppe for å lage frukost til karane, som skulle vere på plass før søndagsskulen i Yonago. I tillegg til søndagsskulen var dei med to på gudstenester der, før kveldsgudstenesta i Matsue. Var det 2 minutt film frå Japan det skulle vere??

Sjølv var eg i Matsue kyrkje også på føremiddagen. Eg oppfordra folk til å be for meg, at eg kunne halde ut heilt til kvelden, sidan eg var litt i underskot på søvn. Og det gjekk bra, denne gongen, også.

Eg har hatt besøk av Roar Lindefjeld ein gong før. Det var i 2001 i Osaka, då han og to til var her og laga film om Blåveisbamsen. Bamsen bur framleis hos meg. Slik stod han fredag kveld etter at ungdommane hadde gått. Det er mykje som foregår på Bible Club!

Neste internasjonale gudsteneste er 17. mai. Ja, du las rett. Det blir ikkje noko norsk feiring, men eg slepp iallfall å preike den dagen. For då får vi besøk av ein studentpastor frå Florida, Bob Gailey. Han var her også i fjor, og han kjenner dei 16 studentane som var i Florida denne våren. Vi håper at enno fleire studentar finn vegen til kyrkja då.

Tulipanar i lange rader

 

"Du treng ikkje å reise til Holland, du", var det ei som kommenterte til bileta eg hadde lagt ut på Facebook. Nei, når eg har ein tulipanåker berre vel ein halvtimes køyring herifrå, treng eg ikkje reise til Holland. Men at eg har budd her i snart 8 år før eg kom meg så langt, er nesten ei skam!

Men eigentleg har eg ikkje visst om denne plassen før i år. Eg abonnerer på e-post frå Shimane International Center, som sender ut informasjon på engelsk om ting som skjer i området. Vanlegvis er det aktivitetar som skjer midt i kyrkjetida, men denne gongen fekk eg passa det inn i søndagsprogrammet mellom bibelklassa og kveldsgudstenesta.

Eg fekk med to medlemmer frå Izumo kyrkje, som også har byrja i den engelske bibelklassa eg har på ettermiddagen. Også tre studentar vart med. 

Eg trudde det var ein park med blomster, men det viste seg å vere ein kjempestor tulipanåker, rett og slett.

Nedanfor er ein videosnutt som viser litt av stemninga.

Det einaste som ikkje var ekte her, var den importerte vindmølla. Samme kor sterkt vinden bles, stod ho heilt stille.

Vi kunne velje tulipanar frå åkeren for berre for 50 yen (ca.3,50 kr) pr. blomster og ta med heim og plante. Eg valde meg desse tre:

Dagen etter er dei planta i krukker. Den raude hadde kort levetid, men dei to i lilla-fargar held seg såvidt enno, meir enn ei veke etterpå.

Slik såg denne ut i går. Guds skaparverk har verkeleg mange variasjonar!

No har eg også fått tips om korleis eg kan ta vare på løkane, så eg kan få nye tulipanar til neste vår. Men eg trur eg må ta litt fargesortering, så eg veit kva eg plantar ut igjen. For no har eg fire gule, som eg kjøpte tidlegare i mars, og ein raud, ein lilla, og så denne med den fine fargekombinasjonen. Trur nesten eg byrjar å få "grøne fingrar"!

Påske med konfirmasjon og pizza

I går var eg i Arashima kyrkje to gonger i løpet av påskedagen. Det starta med søndagsskule kl 9, med tre jenter. Ei av dei vart konfirmert på gudstenesta etterpå. Ho er 12 år, og skal byrje på ungdomsskulen denne veka. Broren på 13 år var den andre konfirmanten. Desse to har vakse opp i kyrkja, og er tredje generasjons kristne på morssida. Faren er enno ikkje ein kristen.

Her var det verken bunad eller dress, eller konfirmantkappe. Her går det bra med Minnie Mouse-gensar og miniskjørt, også... Det var heller ikkje samtale med konfirmantane, slik som i Norge, men her var det trusvedkjenning. Kvar enkelt svarte "ja, eg trur" til kvar artikkel i trusvedkjenninga, og "ja, det lovar eg" når dei vart spurde om dei vil leve eit liv som kristne.

Presten lyser velsigninga over konfirmantane.

Denne dagen fekk dei også vere med på nattverden. I vår samanheng her i Japan er det framleis ikkje vanleg at barn får ta imot nattverd før dei er konfirmerte. Og her er heller ingen alder for når ein blir konfirmert. Difor er det dessverre også mange som forlet kyrkja utan at dei har fått konfirmantundervisning.

Etter gudstenesta var det feiring med kake. På dei små egga står det "God påske" og "Gratulerer med konfirmasjonen". Det er kona til presten som står bak meisterverket.

Det var også planlagt å gå på gravplassen og ha andakt, som det er vanleg på påskedag, men på grunn av regn vart det utsett til ein annan søndag.

På veg heim køyrde eg likevel bortom gravplassen, for å sjå på dei fine sakuratrea der. Arashima lutherske kyrkja har eit lite urnekapell. Der er ingen andre kors å sjå på heile gravplassen.

 Bibelverset på veggen seier: "Eg er vegen og sanninga og livet. Jesus Kristus."

Om kvelden var det ungdomsgudsteneste, og det var så mange som ville vere med frå Matsue, at dei som ikkje fekk plass i dei tre bilane, måtte ta toget.

 Presten hadde skifta til litt meir uformelt antrekk.

Vi lærte nye lovsongar, både på engelsk og japansk.

Kona til presten er dyktig både ved pianoet og på kjøkkenet. Det fekk vi nyte godt av også denne gongen. 

Det vart nok pizza til alle. Men det måtte ha vore litt av ein jobb å lage alle.

Og så var det kake igjen til denne gjengen, også!

Mange ikkje-kristne studentar var med denne gongen. To av dei var i Arashima for første gong. Så håper eg at ikkje berre magen var mett, men at dei hadde fått med seg noko ifrå gudstenesta som kan ha betydning for dei vidare. På fredag er det Bible Club igjen, og vi skal snakke meir om påske og Jesu oppstode.

Stille og roleg

Etter fleire varme soldagar med mai-temperaturar rundt 20 grader, har det idag vore rundt 14 grader og regn heile dagen. Godt innevêr, med andre ord. Igår tok eg med lunsjen ut i parken, men idag har eg stort sett halde meg inne, bortsett frå eit par småturar langs elva, der sakuratrea no snart står i full blomstring.

Denne veka blir kalla "den stille veka", og hittil har det vore ganske stille, her hos meg, iallfall. Bortsett frå lyden frå anleggsarbeidet på nabotomta. Sjølv om det tok litt tid før eg kom i gong, har eg fått gjort ein god del førebuing til neste internasjonale gudsteneste 19. april. Det er godt å kjenne at eg er igong, for eg veit dei neste vekene vil bli meir hektiske.

Fram til palmesøndag jobba eg på spreng med preikeførebuing, og søndag preika eg på to gudsteneste i Yonago.

Her ser vi dei som var med på ungdomsgudstenesta på ettermiddagen. Det var ei gudsteneste med blanding av leik, lovsong, ballspel og forkynning. Så derfor er det praktisk å rydde vekk stolane først. Etter at dei hadde sprunge seg varme, sette dei seg på golvet og høyrde godt etter på preika.

Etter at eg kom heim i 18-tida, fekk eg besøk. Før sola gjekk ned, rakk vi å sjå litt på sakurablomstringa.

Nokre blomstrar rett ut ifrå trestamma.

På måndagen var vi oppe tidleg (for å vere min fridag, ja) og køyrde flyttelass for ein kinesisk student som skal over på universitetsavdelinga i nabobyen Izumo. Halve dagen gjekk med til dette, men er glad eg kunne hjelpe. Denne studenten har fått ei ganske stor leilegheit. Ho har vore med på Bible Club her, og no seier ho at ho vil starte Bible Club i leilegheita si. Ho er ikkje døypt sjølv enno, men ho vil gjerne lære meir og gi andre sjansen til å bli med. Så det blir kanskje ein avleggar av Bible Club, med avdeling Izumo, snart?

For studentar som var ferdige med studiane i vår og har fått seg jobb, starta eit nytt liv i dag. På nyheitene høyrde eg om firma som hadde hatt velkomstseremoni for nytilsette. Japanarar er flinke med seremoniar og markeringar.

Over helga startar også skulane opp igjen. Det er spennande å sjå om vi får mange nye med på Bible Club og i kyrkja. På langfredag skal vi også ha Bible Club, men eg reknar med det blir ei lita gruppe då, for dei fleste japanske studentane er iallfall ikkje på plass enno.

På påskedag skal eg to gonger til Arashima kyrkje. På føremiddag er det påskegudsteneste med konfirmasjon av eit søskenpar, og om kvelden er det ungdomsgudsteneste. Då håper eg at vi kan fylle opp to-tre bilar ifrå Matsue.

Når eg ser bilete ifrå korleis folk i Norge "feirar" påske, med snø og sol på fjellet, kjenner eg at eg blir litt misunneleg. Men eg har no mykje å gle meg over her, også. Tenk å kunne nyte kirsebærblomstring så ofte som eg vil, berre nokre hundre meter ifrå leilegheita mi! Her er ein liten serie av samme kvisten. Dei tre første er med 6 dagars mellomrom:

17. mars

23. mars

29. mars

Og deretter ser vi utviklinga dag for dag:

30. mars

31. mars

1. april - i regn

Ein del blomster og knuppar hadde allereie falle av på grunn av regnet, så det viser kor kortvarig denne sesongen er. Det er som livet, kortvarig og skjørt.
Men påska gir oss håp om noko som varer. Jesu død og oppstode gjer det mulig for oss å sjå framover, og vi kan få starte på nytt når vi mislukkast.

Denne bodskapen er eigentleg for god til å halde for seg sjølv. Difor er eg glad for at eg skal få treffe mi 92 år gamle japanske "mor" i morgon og lese skjærtorsdagstekstane ilag med henne, og på fredag er det Bible Club, der vi skal fordjupe oss i ein lang langfredagstekst.

God påske der du er! Og gløym no ikkje kvifor vi seier "god påske", då!