Avskjed med gutar i dress

I Japan er mars tid for avskjed. Studentar er ferdig utdanna, og flyttar frå byen til jobb eller vidare studiar. Dei to siste fredagane har eg sagt farvel til minst 7 avgangsstudentar. Eit par stykke kom berre i døra for å takke for seg, medan ein annan kom ikkje mindre enn to gonger for å vere med på avskjedsparty.

No sist fredag 22.mars var det graduation (avslutningsfest) ved universitetet, og nokre av studentane var framleis festkledde då dei kom på Bible Club. Naoki (t.v.) stakk innom med ei stor boks med Mister Donuts, men han hadde andre avtalar, så han forsvann fort utatt etter å ha blitt tatt bilete av. Kazuaki (t.h.) hadde rukke å skifte før han kom.

Fredag 15. mars hadde vi første avskjed for dei som ikkje kunne vere med den 22.

Ayumi (t.v.) og Tomohiro har begge fått seg jobb, og reiser vidare til Hiroshima og Shizuoka.

Slik såg Eri ut på graduation den 22. mars, flott kledd i festdrakt, og med blomster i det lange håret. (Bilete frå Facebook)
Nokre timar etter kom ho, litt seint til Bible Club. Grunnen var at det hadde tatt lenger tid hos frisøren enn ho hadde rekna med. Og her er resultatet:

Eri til venstre, med ny frisyre!

Bibelstudiet denne kvelden var om Jesus på korset og dei to røvarane på kvar side av Jesus. Kvar gruppe fekk tildelt ein av dei tre å jobbe med, for etterpå å presentere for dei andre.

Den einaste japanaren på gruppa fekk i oppdrag å skrive. Her går studiet på japansk, med hjelp av koreansk og portugisisk bibeltekst.

Gruppa i det inste rommet fekk oppgåva om Jesus. Kven er Jesus? Kvifor måtte Jesus døy? Korleis var han forskjellig frå dei to andre?

Jesus gjorde berre godt. Han var uskuldig. Men han døydde som eit offer for våre synder. Han bar syndene våre opp på korset.

- Aha! No forstår eg!
Det har gått opp eit lys for denne studenten. Han har vore med berre sidan nyttår, mindre enn tre månader, og så er det tid for å reise herifrå. No har han forstått såpass at eg skal la han få lov å slutte i Bible Club. Eg har vel ikkje noko val. Men skulle gjerne hatt han her ei stund til, så han kunne forstå enno meir. Men han og dei andre fekk iallfall med seg at Jesus ønskjer at alle skal bli frelste, men det er opp til oss å seie JA, som den eine røvaren, eller å seie NEI, som den andre som ikkje omvende seg.

Vi hadde tre som vi skulle ta avskjed med, men plutseleg er det blitt fire. Tomohiro, som fekk avskjedshelsing ei veke før, dukka opp igjen. Han har vitnemålet på smart-phone.

Tomohiro og Kazunori i dress, er klare for arbeidslivet. Kazuaki og Eri (framme) skal studere vidare i Yokohama og Tokyo. Kazuaki er den einaste som er blitt kristen i løpet av studietida, men fleire av dei andre verkar også opne for å bli kristne i framtida. Det som er sådd, skal spire og gro!

Gratulerer med fullført utdanning, og 3 månader på Bible Club!

Og så var det min tur å få takkehelsingar frå studentane. Det varma! Godt å kjenne at dei set pris på å få komme hit. Alle ga uttrykk for at det har betydd mykje for dei på fleire måtar. Eg vil sakne desse blide ungdommane. Må Gud vere med dei på vegen vidare i livet!

Årsmøte er også blomster og bøn

Det vart litt negativ vinkling på det eg sende frå mobiltelefonen under forhandlingane i går kveld. Eg får prøve å rette det opp litt no. Etter forhandlingar på overtid og ein rask lunsj i dag, var det tid for takk, blomster, bøn og ordinasjon av ein ny pastor, og enno meir blomster!
Her er det Katsuhiro Igi som får takk ifrå styret ved Hiruzen Bible Camp, der han har vore dagleg leiar dei siste fem åra. Ifrå april flyttar familien til Tamashima, der han skal vere prest.

Ohashi, prest i Yashiro kyrkje, har vore leiar i styret for Hiruzen, men blir no ønska velkommen som ny dagleg leiar/camp chaplain, av styremedlem Liv Bakke og Johanna Tervonen.

Så er det tid for å presentere det teologiske seminaret KLTS, der WJELC har to studentar. Yushi Matsumura (på talarstolen) skal til på andre året, medan Toshi Seima (t.h.) skal byrje på tredje året. Begge to er frå Yonago kyrkje. WJELC treng nye arbeidarar, så vi skulle hatt enno fleire teologistudentar!

Så er vi komne til dagens høgdepunkt. Ein student som var ferdig utdanna ved seminaret for to år sidan, og som har arbeidd som evangelist i Tottori i to år, skal ordinerast til prest. Her er det skriftlesing, som ved ei misjonærvigsle. Ein av dei blinde eldstane i Tottori kyrkje (nr 2 frå høgre) les i frå blindeskriftsbibelen, Titus 1, 5-9:
"...For ein tilsynsmann er Guds hushaldar, og det må ikkje vera noko å seia på han...
Han må halda seg til det truverdige ordet i samsvar med læra, så han er skikka til både å rettleia etter den sunne læra og å visa at dei som talar imot, tek feil."

 Shoji Yoshida blir vigsla til teneste.

Kyrkjelyden i Tottori stilte opp og ga blomster både til Yoshida sjølv, til kona og til dei to døtrene. Den eine er delvis skjult bak blomsterbukettane!

Gruppa "David's Harp" stilte opp utan harpe og song a capella for anledninga. Gratulerer både til Shoji Yoshida, til WJELC med ein ny pastor, og ikkje minst gratulerer til Tottori kyrkjelyd, som også var min første arbeidsplass i WJELC.

 

Bakerste benk

Eg er paa aarsmoete for WJELC,paa min faste plass heilt bak i lokalet,og av og til paa orgelkrakken heilt fremst.Dei fleste misjonaerar har stemmerett,men sidan eg ikkje er arbeidar i berre ei kyrkje men er omraadearbeidar,er eg ikkje utsending med stemmerett.Saa eg sit litt paa sidelinja og observerer.

Akkurat no stemde dei ja til aa ta imot han som skal ordinerast til prest i morgon.Han staar opp og faar applaus.

Sak 3 gjeld alle flyttingar av arbeidarar som skjer no i maanadsskiftet mars-april.Det blir ein del omkalfatring.Alt er bestemt allereie,saa det er vel uansett seint aa protestere no.

Dette gjekk ogsaa greitt gjennom.

Over scena heng mottoet for aaret som kjem,med Jesu ord i Matt.28,19 med store,handskrivne teikn: "Eg har faatt all makt i himmel og paa jord." Det er grunnen til at vi er her,og det gjer at vi kan lyfte blikket og sjaa framover.

På gamle trakter

Sist måndag var eg ein tur til storbyen Osaka, der eg budde i seks år. Det er snart ni år sidan eg flytta derifrå, men eg har framleis venner der som eg prøver å finne tid til å treffe. Denne gongen kombinerte eg fridag i Osaka med styremøte i Kobe på tirsdag. Det betydde at eg måtte stå tidleg opp på måndag morgon for å rekke første buss, men så fekk eg også mykje utav dagen.

Blå himmel og akkurat passeleg temperatur til ein ettermiddag i parken ved den gamle borga Osaka Castle.

I plommeparken var det mykje folk og enno fleire blomstrande tre.

Osaka er ikkje berre storby med masse folk og tett trafikk. Det går an å nyte naturen også her!

Det var også kjekt å treffe igjen familien til Yuko. Dei har tre jenter, som gjekk på søndagsskulen i den tida eg var i Osaka, og foreldra gjekk i engelsk bibelklasse. Berre mor er døypt.

Mellomste jenta, Riko, er no blitt universitetsstudent og studerer til arkitekt.

Eldste dottera, Kyoko, skal byrje i fast jobb som musikklærar ved ein vidaregåande skule ifrå april. Men 11. mars visste ho framleis ikkje kva for ein skule det vil bli, berre at det blir i Osaka fylke...

Yngstejenta Mako var enno ikkje komen heim då eg reiste i 21-tida, men far sjølv rakk eg såvidt å helse på.

Far i huset er glad i språk, og tok med glede imot eit par ferdiglesne aviser.

 

 

 Ein fin dag med gode samtalar, nydelege blomster, frisk luft (iallfall forholdsvis frisk for å vere ein storby), god mosjon, - og eit gnagsår...

På solsida

 

Bygninga eg bur i, heiter Sunny Kubota, og det er nok ikkje utan grunn, for eg har ganske mykje sol. Leilegheita er sørvendt, så når sola skin frå blå himmel, treng eg nesten ikkje anna varme på denne årstida. At det blir varmt om sommaren, er ein annan ting, men då har eg eit svalt rom på skuggesida som eg kan bruke, eller eg kan bruke aircondition for å kjøle ned lufta. Men straum er dyrt her i landet, og etter kjernekraftulukka i Fukushima for snart to år sidan, har det blitt meir aktuelt med fornybar energi. Og kva er betre enn å utnytte solenergien? Det har eigaren av Sunny Kubota også forstått. Så no har han sett i gong arbeidsfolk som går opp og ned utanfor vindauget mitt. Før helga sette dei opp stillas, og trappa opp på taket går rett forbi vindauget mitt, så her blir det nok ein del trafikk. Dei helste fint gjennom vindauget, men elles skal dei få jobbe i fred for meg.

Slik ser det ut på sørsida. Som de ser, kan det bli mykje solenergi her, iallfall om vi har mange slike dagar som idag. Idag har dei trakka opp og ned mange gonger, og når dei går på taket, er det som å høyre nokon som går på loftet, sjølv om eg ikkje har noko loft.

I går fekk eg kjøpt meg kvite gardin som sola kan skine gjennom, men som samtidig skjermar litt av både frå innsyn og utsyn. Så kan mannfolka få jobbe med sitt medan eg førebur preike, utan at vi forstyrrer kvarandre for mykje.

Det er godt å bu på solsida og kjenne sola varme. Måtte også Guds lys varme meg slik at eg har noko å gi til andre.

Vårteikn

Sist laurdag morgon var det berre eit par grader og sludd i lufta, men eg gjekk likevel på leiting etter eit vårteikn. Og her er det eg fann.

Eit anna vårteikn er at studentane har ferie. Alle eksamenar er overstått, og avgangsstudentane har framført og levert eit større skriftleg arbeid dei har streva med dei siste månadene. Fleire av utanlandsstudentane har reist heim på ferie, og andre nyttar frivekene til å reise i Japan.

Carmella og Scott har reist på 4 vekers opphald til Florida ilag med 12 studentar. Fire av dei har vore med i Bible Club sidan jul. Opplegget i Florida er i samarbeid med kristne der borte, og alle studentane bur hos kristne familiar. På søndagar er det til dømes lagt opp til kyrkjebesøk.
Ei anna gruppe på 13 studentar er på eit liknande homestay-program i Arkansas, men det er ikkje noko kristent program. Likevel er det fleire som har kome til Bible club etter at dei kom tilbake derifrå. Kazuaki, som vart døypt i november, er eitt døme. På biletet nedanfor sit han i midten. Be gjerne om at desse 25 studentane som er i USA no, kan bli nysgjerrige på kristendommen, og at fleire av dei vil kome på Bible Club når universitetet startar igjen ifrå april.

(Vil nokon ha namnelister for å be for desse studentane, kan de sende ein mail til meg: ingervalbo@yahoo.no)

Sjølv om mange er bortreiste frå Matsue, var vi likevel 10 på Bible Club sist veke.

Desse tre gutane må vi ta farvel med i slutten av mars. Graduation er 22. mars, og samme kveld er det avskjed for to av dei på Bible Club. Den tredje takkar for seg allereie den 15.

Gryta rett på bordet er ein rett som er vanskeleg å servere når vi er 15-20 personar, så når vi var "berre" 10, gjekk det forholdsvis greitt. Jenta til venstre er også ferdig ved universitetet i mars, og reiser til Tokyo for å ta mastergrad. Ho er glad fordi ho har kome inn ved eit kristent universitet, så ho kan halde fram med å lære meir frå Bibelen.

 Kazuaki har det med å snike seg med på dei fleste bilete. Berre sjekk Prosjektkatalogen og tel kor mange bilete han er med på. (Det har vel noko å gjere med mitt utval, også...)
Dei to damene her er ikkje studentar, men møter opp på Bible Club når dei har anledning etter jobb. Ikuko i midten er engelsklærar i vidaregåande, og Hanako t.h. er kirurg ved eit sjukehus i byen. Dei er begge kristne og er ei god hjelp særleg no når Carmella og Scott er borte.

Ingen av dei sju studentane som var her sist fredag, blir i byen denne fredagen, men eg veit iallfall om to koreanarar som vil komme, så Bible Club blir det sjølv om det er ferie.

Til slutt vil eg vise solnedgangen på søndag kveld, klokka 17.53. Dagane blir etterkvart lengre. Det er også eit vårteikn.