Om to dagar er det nøyaktig 4 månader sidan 11. mars. Framleis er det mykje ugjort i opprydningsarbeidet. Denne bussen har stått på taket her sidan den store bølgja løfta han dit.
Sterke synsinntrykk ifrå mellom anna byen Kesennuma er vanskeleg å gløyme. Litt fekk eg også festa til kameraet, mellom anna eit par videosnuttar nedanfor, som talar utan ord.
Opp i alt dette, kva kan eit lite menneske gjere på eit par dagar? Vi fekk rydde eit hus, ved å tømme andre etasjen og moke gjørme ifrå under golvet i første etasje.
Eg fekk jobben med å trille dei tunge sekkane med gjørme rundt hjørnet og bort i vegkanten på ei anna gate. Godt eg har litt erfaring med trillebåretrilling ifrå gardsarbeid heime. Eg trur faktisk eg hadde betre balanse på trillebåra enn ein viss prest eg jobba ilag med.
Som eg nemnde i ein tidlegare blogg, var det møtet med den tomme barneskulen og alteret utanfor som gjorde sterkast inntrykk.
Dei faktiske tala skal visst vere 74 omkomne av i alt 108 elevar.
Mange plassar kan vi finne slike flagg med ei oppmuntring om ikkje å gi opp. Japanarane er eit "stå-på"-folk, men det finst vel grenser for kor mykje dei kan tole, også. Kva kan gi dei håp for framtida? Måtte evangeliet nå inn til det japanske folket med håp og kraft til livet her, og eit levande håp for evigheita! Dei har iallfall opplevd til dei grader at dette jordiske ikkje skal vare for alltid...
På linken under kan du sjå kva vi gjorde eller opplevde frå dag til dag, med litt teksting på engelsk:
Facebook Album Lutheran Volunteers
Sterkt!
ReplyDeleteTakk at du deler..