Julefeiring i Matsue, Nima og Arashima

-Skal du feire norsk jul i år? stod det i ein e-post eg fekk ei stund før jul. Norsk jul, ja, kva er det? Er det å ete norsk mat, å syngje norske julesongar, eller å feire ilag med andre norske? Då kan eg kanskje svare "tja". Eg har heller feira internasjonal jul. På julaftan inviterte eg tre veninner, ei frå Jamaica, ei frå Kina og ei frå Sri Lanka. Og dei gjorde ære både på surkålet, kålrabistappa og riskremen.


F.v.: Nadine (Jamaica), Lin (Kina) og Sansfica (Sri Lanka) er klare for eit norsk festmåltid.


Riskrem fall også i smak.


- Men slik gjer vi ikkje i Kina...

Etter middagen var det om å gjere å få gjestane fort ut døra og inn i bilen for å rekke lysmessa i kyrkja. Etter gudstenesta var vi ut på caroling. Halve gruppa var utlendingar. Først var vi ut til nokre ikkje-kristne i nabolaget. Ein tilhøyrar hadde hatt Lars Jøssang til nabo, men det må vere nærare 60 år sidan.


På den tredje plassen vi var, hos ei av dei eldre medlemmene i kyrkja, fekk vi sleppe innanfor døra.


Nadine er godt kledd for ein kald julaftan med kald vind og sludd. Etter vi hadde vore i kyrkja og varma oss, køyrde eg dei andre heimatt. Undervegs vart vi stoppa fleire gonger på grunn av vegarbeid. Kven i Norge stiller opp på vegarbeid etter klokka 22 på julaftan? Her er denne kvelden som alle andre kveldar, men nokre av trafikkvaktene fekk denne kvelden ei spesiell helsing. Ein "engel" frå Jamaica rulla ned vindauget og ropte "God jul! Signe arbeidet!" på japansk for kvar plass vi vart omdirigerte. Hyrdingane på Betlehemsmarkene var også på jobb ein heilt vanleg kveld då dei fekk helsing ifrå sjølve himmelen. Det vart ein festleg tur heim frå kyrkja denne kvelden!

Nima 25. 12:

På julefesten i Nima kyrkje juledags kvelden var dei fleste frammøtte ikkje-kristne. Maekawa ifrå Izumo kyrkje heldt andakt, og eg deltok med musikk og song. Sist eg var her, talte eg for tre personar på gudstenesta, men denne kvelden var det omtrent fullt langs dei to langborda.


Engelskelevane til Kari Opperud stilte opp og song alle tre versa av "Silent night" på engelsk. I tillegg til dei som går i engelskklasser, var der også både born og vaksne ifrå nabolaget.

Arashima 26.12:

Vinteren er komen til oss, også, og damene har funne fram norske kufter for å halde varmen. Både Fru Naito og eg hadde samme Dale-merke, men sjå kva eg fann på ei av dei andre damene:

Strikkevarer frå Fiskarstranda! Vegen til Sunnmøre er ikkje alltid så lang.


På veg heim klarte eg å fange eit bilete av denne flotte fuglen.

Det var godt å vere heime att og puste ut etter ei tettpakka julefeiring, og no fekk eg også tid til å opne resten av julegåvene som hadde venta. Og denne hadde eg så nær kasta ilag med papiret...

Heldigvis kjende eg at det var noko hardt inni silkepapiret, så eg opna og fann denne fine pyntetingen, som ei veninne hadde kjøpt i Oberammergau i sommar. Dette viser kristendommen i eit nøtteskal, tenkte eg!

"Fra krybben til korset gikk veien for deg,
slik åpnet du porten til himlen for meg".

Denne strofa sit igjen ifrå sist eg feira norsk jul, ifrå preika til Kjell Steinbru i Ørskog kyrkje på julaftan i fjor, og utover våren tok han oppatt songstrofa fleire gonger i preikene sine.

Denne figuren ifrå Oberammergau vart ei sterk påminning for meg om kva det heile dreiar seg om, og eg har tema for neste preike eller andakt. Så mange kastar kristendommen bort med innpakningspapiret før dei har sett kva det dreiar seg om. Kristendom i eit nøtteskal: Jesus på korset, for dine og mine synder. Slik viste Gud sin kjærleik til oss.

På torsdag føremiddag skal eg ha tenåringsgruppa i kyrkja her hos meg. Eg har også invitert nokre ikkje-kristne, så eg er spent på om dei kjem. Då vil eg vise dei nøtteskalet.