Det var mange som tok turen til Sjøholt sist søndag for å ønskje meg god tur til Japan og vise at dei vil vere med og be for meg. Her er ein del av forsamlinga på festen på bedehuset etter gudstenesta i kyrkja.
Gudstenesta byrja med prosesjon for dåpsfølgjet. Men etter prosesjonen sette alle seg ned for å synge første salme. Kor bakvendt det er her i Bakvendtland, tenkjer eg ofte. I Japan står vi når vi syng iallfall første og siste salme.
NLM-forkynnar Ole Os talte klart og tydeleg om synd og tilgjeving, utifrå Salme 32, og fortalde levande om både David, Batseba, Uria og Natan. ”Synest du det var for lettvindt for David å bli tilgitt?” spurde han forsamlinga. ”Ville du heller ha sett han i gapestokken?” Men når vi ser Jesus på korset, forstår vi at det iallfall ikkje var noko lettvindt løysing for Gud.
Etter ei lang og god gudsteneste med ståande (!) avslutningssalme ”Reis deg, Guds menighet” og eit mektig postludium (dette er siste gongen på lenge eg får høyre skikkeleg orgelmusikk, tenkte eg), var det dekka til fest på bedehuset, og det vart nesten trangt om plassen. Her ser vi nokre foreiningsdamer ifrå Ålesund.
Her er venner både frå Sykkylven, Stette og Namsos.
Også frå Nordmøre. Ikkje mindre enn fire noverande og tidlegare Japanmisjonærar var samla. Og taletrengde var dei alle saman, både Else Marie, Kirsti, Marit og eg...
Her ser vi fleire medarbeidarar frå Vestborg, som har vore min arbeidsplass siste året.
Siste helsing frå mamma
Ole Os bar fram helsing ifrå mor mi gjennom songen ”Jeg er på reise her". Ingen ante då at det vart siste helsinga frå mamma. Neste morgon hadde ho allereie avslutta pilgrimsvandringa og er heime hos Jesus. Det vart ei litt annleis veke enn eg hadde rekna med. Men bodskapen frå songen blir desto sterkare:
Siste helsing frå mamma from Inger Valbø on Vimeo.
Japanske tonar
For to år sidan var tre japanarar i Norge på ein Japankampanje. Nokre av songane dei hadde med seg, fekk eg hjelp av Kolbjørn Gjære til å omsetje til norsk. Her syng Kolbjørn ein av songane, med tekst frå Matt 6 og melodi ifrå David’s Harp i Tottori. I oktober 2008 song dei tre japanarane denne songen på norsk (!) for mamma på sjukeheimen.
David's Harp in Norwegian: Se på fuglene på himmelen from Inger Valbø on Vimeo.
I går var det tent eit lys i inngangen på sjukeheimen, der mamma har budd dei siste 3 ½ åra. Sjølv om mamma ikkje var sterk nok til å vere med på bedehuset denne kvelden, var ho heilt sikkert med i tankane og var med på å sende meg ut igjen til min 4. periode. Det var misjonen ho levde for heile sitt liv. Og no var hennar arbeidsdag over her på jorda.
Det var trass alt godt at det vart denne rekkefølgja, og ikkje omvendt. Og så slapp eg å måtte snu i Japan, slik som då pappa døydde rett etter at eg var komen til Japan første gong.
”Hvor underlig er du i alt hva du gjør, hvem kan dine veier forstå?
Men ett er dog sikkert, den vei du meg før', for meg er den beste å gå.”
Bønnekortet
• Be for arbeidet i Matsue, Izumo, Arashima og dei andre lutherske kyrkjene på nordfeltet, og be om god kontakt inn mot studentmiljøet.
• Be om at eg får leve nær Kjelda, så eg har noko å gi vidare.
Adresse: Sunny KubotaⅡ 202, Nishikawatsu-cho 4101,
Matsue-shi, Shimane-ken 690-0823,Japan
E-post: ingervalbo@yahoo.no, ivalbo@nlm.no
Følg med på bloggen, så får du stadig nye bønneemne, og forhåpentlegvis også nye takkeemne.
Kjære Inger!
ReplyDeleteså godt å lese det du skriv..
mor di var reiseklar og visste VEGEN..
Alt godt frå meg som tenkjer på deg og dine!
Takk, Sigrid! Du er alltid tidleg ute med kommentar. Men no trur eg det er leggetid både for deg og meg...
ReplyDelete