Engelskgruppene både i Matsue og Nima har hatt
velkomstparty for meg tidlegare, og i slutten av oktober var vi i gong med
undervisning igjen.
Matsue Bible Class
I Matsue kom det tre nye på første samlinga. Ei av dei som har vore med i mange
år, hadde invitert med seg to venner, og ei anna hadde invitert med seg ei
veninne. For alle tre som var der for første gong, var det også første gong å
lese ei forteljing frå Bibelen. (Foto: Mayumi)
Vi starta eit enkelt bibelstudie om Josef og brørne hans, der første tema var
familierelasjonar. Før vi såg på Josef sitt familietre, fekk alle i oppgåve å
teikne sitt eige familietre. På den måten blir vi også litt meir kjende med
kvarandre. Norske vafler var populært, og det gjekk hardt ut over brunosten, så
no har eg bestilt meir ost frå ei av ungdommane som kjem på besøk midt i
november. To elevar frå Kongshaug Musikkgymnas og to frå Tryggheim Forus kjem
for å lære meir om prosjekta som dei samlar inn til.
I fiskelandsbyen Nima
I Nima starta vi også på same studiet om Josef. Ei av medlemmene er ivrig og
studerer heime i mellomtida, og så deler ho med dei andre i gruppa på Line, som
er det sosiale mediet som blir brukt mest her i Japan. Fleire morgonar i
seks-sju-tida har ho delt noko nytt. Det er artig å sjå kor ivrig både ho og dei
andre er.
I september hadde damene i Nima velkomstparty for meg. Det var Kari Opperud som
starta denne engelskklassa i Nima. Då lærte dei også om Josef, og denne dama som
er så ivrig og har Bibelen som hobby, har funne fram papira som ho fekk utdelt
den gongen. Ho hugsar enno kor rørt ho vart over forteljinga om då Josef
fortalde brørne sine kven han var og dei bad han om tilgjeving. Dei aller fleste
i desse klassene er ikkje kristne, men dei vil gjerne lære engelsk og treffe
kvarandre. Så får vi halde fram med å be om at Guds ord får trenge inn og
forandre tankar og sinn, slik at dei forstår at der er ein Gud som elskar dei,
og at dei har bruk for Jesus som Frelsar.
Bible Club
Desse to gruppene var det lett å starte opp att, men studentklubben Bible Club
treng meir tid for å bli aktiv igjen. Studentar kjem, blir her i 4 år, og så
reiser dei, så dei som var med i klubben før eg reiste til Norge, er no spreidde
overalt, både i Japan og andre land. Så det er å starte igjen heilt frå botnen
av. Heldigvis er det amerikanske ekteparet Carmella og Scott framleis ved
universitetet her, og dei prøver å få med seg studentar.
På første samlinga kom
det éi jente. Ho såg ut til å like seg, men ho er opptatt kvar fredag i
november. Sist fredag var det ei anna jente som var interessert, men ho vil heller
vente ei veke, så ho får med seg ei veninne. Sidan ingen melde seg på, vart
Bible Club avlyst denne kvelden. Be om at det desse to jentene og enno fleire
kjem den 8. november, og at det kan bli ei god samling når ungdommane frå
Kongshaug og Tryggheim Forus er her 15. november.
Mi japanske mor på 101 og eit halvt
Eg får også lese Bibelen på japansk utan å gå vegen om engelsk. I fleire år lærte eg å spele koto (japansk harpe) med ei kristen kvinne som er medlem i Arashima kyrkje. Ilag med mor hennar hadde vi først ein time kotoøving og samspel, og deretter hadde vi ein times tid der vi las i Bibelen i lag, før vi avslutta med å drikke te, og då var det både alvorsprat og latter. Eg kunne dele både sorger og gleder med desse to. Dei var som ei storesøster og ei mor for meg.
På 100-årsdagen til mi japanske mor var eg i Norge, men fekk snakke med henne på nettet. No bur ho ikkje heime lenger, men har einerom på ein aldersheim. Ho er oppegåande og ganske klar i hovudet, men det er tillatt å vere litt gløymsk i den alderen.
Første gongen eg var på besøk, hadde eg ikkje med Bibelen, men dottera hadde spurt meg om eg kunne ta med Bibelen og lese eit ord og be i dag. Vi fekk ein fin samtale rundt Joh.8,12, om Jesus som er lyset vårt, og at vi ikkje treng å gå i mørket. Men gamle mor synest det er vanskeleg. Ho har vakse opp i ein shintofamilie og har lært å be til Amaterasu, og det er vanskeleg for henne å skifte tru. - Det må i tilfelle skje naturleg, sa ho. Så då får vi be om det, då, at det blir naturleg for henne. Ho har vore i kontakt med kristne dei siste omlag 70 (!) åra, men å skifte tru er ikkje enkelt.
Amaterasu er ei av mange guddommar i shintoismen. Ho blir også kalla Solgudinna.
Wikipedia forklarer det slik:
Amaterasu (天照), Amaterasu-ō-mi-kami (天照大神 eller 天照大御神) eller Ōhiru-menomuchi-no-kami (大日孁貴神) er solgudinnen (og samtidig selve solen[1][2]) i japansk mytologi, og kanskje Shintos viktigste kami (guddom). Hun ble født ut av det venstre øyet til Izanagi, og ble også regnet som stammor til den japanske keiserfamilien.[3] Hennes fulle navn er Amaterasu-no-mikoto som betyr «storgudinnen som lyser opp himmelen». Amaterasu er datter av urguden Izanagi og søster til måneguden Tsukuyomi og stormens gud Susanoo.
La oss be om at Jesus må få lyse inn i hjertet til gamle mor, så ho ser at det ikkje er Amaterasu, men Jesus som er det sanne Lyset for verda, også for henne.
Les meir om arbeidet i Japan her: Japan - Norsk Luthersk Misjonssamband
No comments:
Post a Comment