Dagstur til Macao

Det er over ein månad sidan eg kom att frå Hongkong og Macao, så det er på tide å avslutte blogginga derifrå.
Tirsdag 19. februar reiste vi på dagstur til Macao, men det var ikkje med vogna ovanfor. Først tok vi metroen til ferjeterminalen, og derifrå båt omlag ein time. Macao ligg 65 km vest for Hongkong. Ifrå terminalen i Macao fekk vi gratis skyss med ein shuttle-bus for eitt av dei mange hotella. Her hamna vi framfor Royal Empire Hotel.

Macao er ein spesiell administrativ region i Kina og var fram til 20. desember 1999 under portugisisk administrasjon. Det var ikkje vanskeleg å merke eit europeisk preg. Både kinesisk og portugisisk er offisielle språk. I Macao kan du bruke HK dollar, men vekslepengane i Macao dollar kan ein ikkje bruke i Hongkong. Og vi måtte gjennom passkontroll både fram og tilbake.

 Shoko og eg vandra rundt i verdsarvområdet med mange kyrkjer og andre bygningar. Her er vi oppe på borga. Hotel Lisboa i bakgrunnen merkar seg ut i byggestil, og var eit spektakulært synt etter at det var blitt mørkt. Sjå video lenger nede.

Ruinane av ei kyrkje som står att berre med eine veggen. Det var mykje folk på ein vanleg kvardag, men nokre hadde nok framleis nyttårsferie etter den kinesiske kalendaren.

Overalt var det slike søte grisar, som minner om at Kina no har starta grisen sitt år. Japan bruker den samme 12-årskalendaren, men her i landet er grisen blitt til villsvin. Eg synest nok at grisen er søtare!

Her traff eg på ein annan europeisk misjonær, den italienske jesuitten Matteo Ricci. Han kom til Macao i 1582, før han etter nokre år reiste vidare inn i Kina. Han døydde der i 1610, og vart den første utlending som vart gravlagd i Beijing. Denne bronsestatua vart reist i Macao i 2010, til minne om at det var 400 år sidan han døydde.

Mange fine kyrkjer var opne for turistar. I denne kyrkja kunne vi gå langs veggane og følgje Jesus på vegen opp til Golgata.

Side om side med kyrkjene låg det også fleire tempel.

Dess større røykelsespinnar, dess betre.

Etter å ha gått lenge, var det godt med ein kaffipause, til og med for ein te-drikkar!

Og vi var klare for endå meir gåing. Istaden for å prøve å finne ein buss å kome tilbake til hotellkvartalet, prøvde vi å finne vegen til fots. Eg er imponert over Shoko sin retningssans! 

Her er eit par glimt frå spaserturen langs sjøen:

 

 Endeleg var vi tilbake til Grand Hotel. Sjølv om vi ikkje budde på hotellet, kunne vi gå opp i informasjonen i 2. etasje og få utdelt gratisbillett til bussen tilbake til båten.

 Eg er tilbake ved vogna, men denne er nok berre for dei kongelege.

Tilbake i Hongkong fekk vi også prøve ein tur med trikken istaden for å gå under jorda med metroen. Trygt heime på Panda Hotel hadde vi siste natta før avreise til Japan.

Onsdag 20. februar:

Farvel til pandafamilien og mange opplevingar både i Hongkong og Macao.

THE END