Sunnmøringar og andre utlendingar

Det er blitt haust, iallfall på kalendaren. I morgon startar fem unge, nye misjonærar på språkskulen, der dei skal lære japansk dei første to åra. Ei av dei nye er Kristin Redse Nævdal, som står attmed meg på biletet. Ho har budd i Volda det meste av barndommen, så ho reknar seg som sunnmøring. Dermed er vi blitt fire sunnmørsdamer på feltet. Det er lenge sidan sist vi var så mange. Dei to andre er Karoline Skjong Bergersen frå Ellingsøya, som kom ut ilag med Marius for to år sidan, og som nettopp har byrja i arbeid, og så har vi Ingebjørg Hildre frå Hildre, som har vore i Japan det meste av tida sidan 1984. Det er kjekt å ta imot nye. (Biletet over er tatt av Marius Bergersen)

Fredag til laurdag hadde vi misjonærsamling i Kobe, der dei nye vart ønska velkomne. I tillegg til dei unge, har vi også eit par veteranar.

Foto: Marius Bergersen

 Framme til venstre har vi Astrid og Bård Hauge, som har lang erfaring både frå misjonsarbeid i Japan og undervisning i Norge. No er dei pensjonistar og har kome ut for å hjelpe oss. Bård skal vere stedlig representant det komande året, og Astrid hjelper dei nye familiane med å kome seg i orden, og er m.a. med som bestemor og tolk for barna som har byrja i japansk barnehage. Bak dei står Tone og Ole Bjarne Tråsdahl med dei to gutane sine. Attmed dei står David Theodor Thorsen, som var her som eittåring for fem år sidan. Til høgre har vi Kristin R. og Christoffer Nævdal med eldste barnet. Den yngste låg og sov medan vi tok bilete.

Vi har altså fått utvida misjonærflokken med sju vaksne og fire barn. Etter litt finteljing har eg kome til at med utsendingane frå FLOM (Finland) og ILM (Island) skal vi vere 17 vaksne og 8 born til saman.

I løpet av dei næraste månadene blir det også to nye misjonærbarn, til familiane Perendi og Bergersen. Så det skal bli livlig på misjonærkonferansen til våren!

Du som ber, vil du hugse på desse nye utsendingane, både store og små, at dei finn seg til rette og får leve lenge i landet? Det er mange utfordringar, mange frustrasjonar og mange gleder som ventar.

Også vi som har vore her ei stund, treng forbøn. Eg kjenner iallfall på at det er lett å bli trøytt og ha lyst å gi opp. Eller mangle motivasjon til å ta fatt på nye oppgåver.
Det som ventar meg denne veka, er først og fremst førebuing av preika til neste søndag. Det er fleire månader sidan sist eg talte på japansk, og berre det å setje seg ned og få noko å gi vidare, er alltid ein kamp.
Teksten er frå Mark. 7, 24-30 om kvinna frå Fønikia som bad Jesus for dotter si. Kvifor var Jesus tilsynelatande så avvisande i starten? Tema for talen er "Ei mors bøner". Dersom nokon har tankar eller erfaringar i samband med temaet eller teksten som eg eventuelt kan bruke som illustrasjon/aktualisering i preika, tek eg gjerne imot. Send meg e-post til ingervalbo@yahoo.no eller send meg ei melding på Facebook. Slik kan du også vere med og gi noko til forsamlinga i Arashima. Der er det mange som ber for barna og barnebarna sine, og som treng oppmuntring. Etter talen skal vi synge den japanske omsetjinga av "Det er makt i de foldede hender".

Du som ber for ditt barn, dine kjære,
er i forbønn fra år og til år,
om du tålmodets lekse må lære,
himlens bønnesvar engang du får.

Det er svar underveis, engler kommer med bud.
Om det drøyer, det fram dog skal nå.
For det lovet jo løftenes trofaste Gud:
Kall på meg, og du hjelpen skal få!

No kjenner eg at eg faktisk allereie er litt i gong med førebuinga. Men det får ligge litt i bakhovudet fram til tirsdag. Så får eg prøve å finne på noko anna i morgon.

På tirsdag føremiddag skal eg også på komitemøte for julekonserten, og eg bør vel ha nokre songforslag å legge på bordet. Første øvinga er 30. september (den dagen "alt" anna også skal skje...), og i år er det eg som er hovuddirigenten, sidan medhjelparen min vart omplassert til Shinden kyrkje (nær Tokyo) i vår.
Når det gjeld 30. september, så har eg i løpet av dagen fått eit ekstra møte innimellom, så planen ser slik ut:
10.45 preike i Yonago kyrkje
12.30 menighetsrådsmøte i Arashima (på veg heim frå Yonago)
16.00 første korøving med "julekoret"
19.30 internasjonal gudsteneste, der eg også skal tale

Så då kan eg godt slappe av (med å skrive blogg!) på ein søndagskveld når eg har muligheita til det...

Dette vart mykje jobbprat, så la meg ta med nokre naturbilete frå veka som gjekk, og vise litt av kva muligheiter som er i nærområdet.

Det er ikkje langt til badestranda, og her er opptil fleire sandstrender. Men her var nesten ingen å sjå på ein måndag ettermiddag. For japanarar flest er nok badesesongen over.

Det var iallfall godt å dukke seg, sjølv om svømmeferdigheitene var så som så...

Etter å ha vore på stranda, fann vi etter litt leiting ein solsikkeåker som eg lenge har hatt lyst å sjå.

Det hadde nok vore for varmt og tørt for solsikkene, for her var det mange hengehovud...

Tirsdag var eg til Nima på engelskklasse. Sidan ettermiddagseleven hadde meldt avbod, køyrde eg bortover litt seinare enn vanleg, og fekk ein fargerik himmel over meg.

 Her fekk eg fange sola rett før ho gjekk ned bak fjellet.

På engelskklassa i Nima kom ei som eg ikkje har sett sidan jul i fjor, og ho bestemte seg for å fortsetje å vere med. Det er eg glad for. Vi har framleis eit par kapittel igjen av studieopplegget om Ruth. No ventar vi på kva som skal skje mellom Ruth og Boas, og eg prøver å lære dei kva REDEEMER (gjenløysar/utløysar/atterløysar) betyr, - korleis Boas kunne kjøpe tilbake eigedommen til Naomi, og korleis Jesus er vår gjenløysar ved å kjøpe oss tilbake til seg ved å døy og stå opp igjen.

På veg heimover onsdag tok eg meg også litt tid til å nyte naturen og ikkje berre køyre rett forbi.
Det var altfor varmt for meg å vere med på badmintontrening på føremiddagen, så eg hadde ikkje særleg hastverk med å komme meg tilbake til Matsue.

Innhausting av risen har starta. 

Då vil eg ønskje dykk alle ei god veke!