Fredstankar, framtid og von

I løpet av dei vel tre åra vi har hatt internasjonale gudstenester i Matsue, er det mange som har kome og gått. Japanske studentar er her vanlegvis i fire år. Vi har også mange bachelor - og doktorgradsstudentar frå utlandet. Dei har vi her i fleire år, men utanlandsstudentane som er her på utveksling, reiser tilbake etter berre eitt år.

Ei jente frå Kina og ein gut frå Brasil har vore aktive både på Bible Club og vore med på dei internasjonale gudstenestene her i Matsue, i tillegg til ungdomsgudstenester i Arashima. Dei var forresten også med på Snow Fun Camp på Hiruzen i februar, så dei har fått oppleve alle årstidene i Japan sidan dei kom her i oktober.

Her i vår samanheng blir dei kalla Lydia og Ruffy. I september reiser dei heim. Sidan det er ferie i august og dei ikkje har høve til å vere med på gudstenesta i september, ville vi markere ein avskjed under gudstenesta sist søndag kveld.

Vi har allereie ein ganske fast "liturgi" for slike avskjedar. Først får vedkommande ordet til ei helsing. Det gjer dei anten dei er kristne eller ikkje. Deretter syng vi "God, be with you, my friend" av norske Sølvi Helén Hopland. Ein flott song som eg vil sitere til slutt.

Etter songen har vi så nokre frå fellesskapet som ber for dei som reiser. Biletet over viser Josef frå Salomon-øyane og Ikuko frå Japan som ber for desse to ungdommane.

Først ber Josef på engelsk. I bøna takkar han Gud som har ein plan for kvar enkelt av oss, frå før vi var fødde, og at han også har ein plan for desse to ungdommane, og ber om at det dei har lært gjennom Bible Club og i kyrkja, blir ein grunnvoll som dei kan byggje livet sitt på.
Deretter er det Ikuko sin tur. Men den grøne japanske Bibelen i handa, siterer ho Jer. 29, 11 før ho ber. På japansk, ja. Både Lydia og Ruffy er flytande både i engelsk og japansk.

Her er bibelverset på norsk:
"For eg veit kva tankar eg har med dykk, seier Herren, fredstankar og ikkje ulukketankar. Eg vil gje dykk framtid og von." Jer. 29, 11.
Så ber også Ikuko. På japansk.

Og møteleiaren tek over igjen. Ho er frå Kenya. Det er første året hennar i Japan, og det er første gong ho leier gudstenesta, noko ho gjer veldig bra.

 Ho er godt førebudd. Men etter bønestunda tek ho ordet og seier ting ho ikkje hadde førebudd. Ho seier ho ser der er som ein raud tråd i songane og bodskapen vi har høyrt i kveld. Herren er vår Gud, og han har ein plan for oss. Og ho er blitt mint om eit vers som har betydd mykje for henne sjølv, og deretter siterer ho på engelsk, utan Bibel framføre seg, det samme verset, Jeremia 29, 11, og utan å ha forstått kva Ikuko nettopp har lese på japansk:
"For I know the plans I have for you,” declares the Lord, “plans to prosper you and not to harm you, plans to give you hope and a future." Jeremiah 29:11

Eg sit på pianokrakken og snur meg brått mot Ikuko, som står ved sida av meg med fløyta i handa, klar for neste song. Augene våre møtest, og vi forstår at dette er Den Heilage Ande. Nesten som eit språkunder!
"For eg veit kva tankar eg har med dykk, seier Herren, fredstankar og ikkje ulukketankar. Eg vil gje dykk framtid og von." Jeremia 29:11

Eg trur det var noko Gud ville seie oss denne kvelden. Eg trengde visst denne påminninga sjølv, også. For når eg er trøytt etter ei travel helg og ein lang søndag med jobbing, kjem ofte også tvilen: Er det noko vits i å drive på med dette? Trur eg verkeleg på det som eg sjølv preika?

Då er det godt å sjå korleis den Heilage Ande minner andre om bibelord å dele, og til og med det samme to gonger etter kvarandre!

Ei gruppe utanlandsstudentar hadde også sjølve teke initiativet til å synge under gudstenesta.

Eit ektepar frå Solomon-øyane og to studentar frå Kenya syng ein lovsong om Gud som er vår Far. Og spesielt ville dei gjere det til ei helsing til Lydia og Ruffy som reiser.

Kanskje det er håp om at dette fellesskapet kan halde fram sjølv om eg også reiser neste sommar?

Det var oppmuntrande at fleire nye hadde funne vegen til fellesskapet vårt denne gongen. Mellom anna var der ein ny engelsklærar frå Jamaica, som hadde funne informasjon om gudstenesta på kyrkja si heimeside. Nokre reiser, andre kjem til.
- Eg var veldig nervøs første gong eg kom på Bible Club og kom i kyrkja, for eg hadde aldri gjort det før. Men sjølv om eg ikkje er ein kristen, synest eg det er bra å bli kjent med Bibelen og lære kva Jesus har gjort for oss, sa den kinesiske studenten.

Vi har framleis nokre samlingar på Bible Club før dei reiser, så vi har fleire høve til å studere Bibelen ilag. Sjølv om eg tek ferie i august, vil Carmella, Scott og Ikuko vere her og samle ungdommane som er igjen i Matsue.

Her er eit lite glimt frå fredagens Bible Club, då vi også feira gjebursdagen til Carmella.

Her er songen vi song for Ruffy og Lydia søndagskvelden:

"God bless you" av Sølvi Helén Hopland

God be with you, my friend!

God bless you, my friend!

He will lead you, he will use you,

He will never forsake you.

Your life is completely in his hand.

He'll give you strength when you are worn out.

He'll give you courage when you're out of heart.

He'll send the spring when there is winter.

He'll be the Light when everything inside you is darkness.

God be with you, my friend!

God bless you, my friend!

He will lead you, he will use you,

He will never forsake you.

Your life is completely in his hand.

He'll set you free when you are tied up.

You will be carried when you're weary and faint.

He'll give you peace when you are frightened.

He'll fill your heart when everything inside you is emptiness.

When you can't even pray,

when you can't see your way.

He'll be the Light when everything inside you is darkness.

God be with you, my friend!

God bless you, my friend!

He will lead you, he will use you,

He will never forsake you.

Your life is completely in his hand.

Medan eg spela piano og song, tenkte eg at neste sommar syng dei kanskje denne for meg... Eg har framleis eit år igjen, men dette siste året må vi prøve å finne måtar dette arbeidet kan halde fram på utan at eg skal halde i alle trådane. Det er eit stort og viktig bønneemne.

Gud har nok ein veg, han som har fredstankar med oss, og som vil gi oss framtid og von.

Varierte oppdrag

Medan misjonsfolket var samla til generalforsamling forrige veke, var eg hit og dit på mange oppdrag. Noko som eg aldri har gjort før, var å vere i "embets medfør" og ta avskjed med ein misjonær på kaia. Vanlegvis reiser misjonærar heim raskaste veg med fly, men Liv Bakke er ei dame som er glad i utfordringar. Ho valde ein sakte tur heimover, via den transsibirske jernbanen.
Omlag 30 km aust for Matsue ligg hamnebyen Sakaiminato. Derifrå skulle ho ta ein 40-timars båttur til Vladivostok og derifrå vidare med tog til Moskva.
På biletet viser ho kartet som for oss snur opp-ned, med Japan liggjande over Japanhavet, og Russland under. På vegen skulle båten også innom i hamn i Korea.

Mitt oppdrag var på vegne av NLM i Japan å ta farvel med ein misjonær som avsluttar tenesta i Japan etter nærmare 40 år. Men eg gjorde det også som venn. Liv har vore god å ha, og eg vil sakne henne.

Heldigvis hadde ho fått med seg reisefølgje, sidan eg takka nei til å vere med...

Her er dei begge to framfor båten. Liv har fått gitt beskjed på Facebook om at dei er komne trygt fram til Vladivostok, og idag hadde ho også fått lagt ut nokre bilete. Ho og den japanske reiseveninna er venta til Norge den 29. juli, så dei har nokre spennande dagar framfor seg. Kanskje eg kjem til å angre på at eg sa nei til tilbodet??

Tidlegare i veka var eg vestover til Nima igjen, på den nest siste engelskklassa før eg tek ferie. Det var ikkje så mange denne kvelden, men ein munter gjeng er det iallfall.
Eg overnatta som vanleg, og onsdagen hadde eg ansvar for at flyttelasset til Kari Opperud kom seg avgarde til Ako, der ho skal byrje i arbeid når ho kjem tilbake frå Norge i slutten av august. Så no er det ganske tomt i leilegheita i Nima kyrkje. Heldigvis er der bord og stolar nede i første etasje, så eg slepp å sitje på golvet når eg et.

 Og der gjekk flyttebilen, etter at eg hadde servert kvar sitt glas kaldt vatn frå kjøleskapet til dei fem karane som hadde jobba og sveitta. Jaudå, eg jobba litt eg, også, såpass at eg kjende det i armane neste dag...
Eg fekk forresten ein fin samtale med flyttekarane medan vi pusta ut etter jobben. Dei var visst litt nysgjerrige på dette med kyrkje og utlendingar. "Målet er at japanarane skal ta over og at misjonærane reiser vidare," sa eg, og viste dei oppslagstavla der det står japanske namn både for ansvarleg prest Fukao og for evangelisten Chigane, som er pensjonist og har flytta tilbake til barndomsheimen sin.

I Nima har vi allereie avslutta to bøker, "People who met Jesus" og "Introducing Jesus". No er den neste boka klar, "Highlights in the life of Jesus", som har 8 leksjonar og startar med Jesu fødsel og sluttar med Jesu himmelfart.

Det var altså GF i Norge desse dagane, og via internett fekk eg med meg to bibeltimar på direkten. Godt å høyre norsk forkynning, og sjå mange kjende og kjære ansikt når kameraet svinga innom i forsamlinga.

Fredag ettermiddag høyrde eg på bibeltime frå GF medan eg laga taco til Bible Club.

 Og det var ingenting å seie på matlysta.

Og innimellom alt anna eg hadde å gjere denne veka, kom eg i mål med preikeførebuinga denne gongen, også.

Søndag føremiddag preika eg i Arashima kyrkje, om når Jesus stiller stormen, og når han ikkje stiller stormen.
Denne veka skal eg omsetje samme preika til engelsk for den internasjonale gudstenesta komande søndag. I går fekk eg også avklart at eg kan bruke samme tekst og samme preike på Hiruzen 2. august. Og når den preika er over, startar endeleg sommarferien...

Overraska av arbeidslyst i 30 grader celsius

Neidå, eg har ikkje fått heteslag. Arbeidslyst er vanlegvis ikkje noko som kjem dettande over meg, iallfall ikkje på varme dagar (og netter) som dette. Men eg synest det er artig å sjå at det eg gjer, gir resultat. Det er ikkje ofte det skjer så fort som idag, iallfall.

Idag har det vore 31 grader ute, og like mykje inne, sjølv om det er kveld. Kl 22 var det kome ned i 30 grader inne.

Til vanleg når eg er heime åleine, går eg heller litt lettare kledd enn å bruke air conditioner. Her i landet kallar vi det "cooler", sjølv om vi også kan bruke den til oppvarming om vinteren. Varmepumpe kallar ein det vel i Norge. Men på denne årstida har vi mest behov for nedkjøling.
Når eg har Bible Club eller andre samlingar, slår eg på kaldlufta for gjestane, men i det siste har det ikkje blitt særleg avkjølt likevel. Så eg tenkte kanskje det var på tide med litt reingjering...

Og det var visst på høg tid, ja...

Filtera er lette å ta ut, og her får dei ein omgang med støvsugaren.

Reinvaska filter på kvit duk. Fine og gjennomsiktige.

Så nytta eg samtidig høvet til å tørke/vaske støv av koppeskap, kjøleskap og taklampe; flater som er så høgt oppe at eg vanlegvis ikkje ser støvet.
Etter å ha sett i reine filter i cooleren, prøver eg effekten. Den er upåklageleg! Han starta ganske fort, og det kjendest kaldt til og med på 26 grader! Eg trur Bible-Club-gjengen vil bli glad når dei kjem her på fredag. Og truleg vil eg merke at straumrekninga går ned, også.

Når eg først hadde arbeidslyst, tok eg også ein omgang med sylting. På veg heim frå arbeidarsamling med dei japanske prestane i distriktet, var eg innom ein butikk for å sjå om dei hadde digestive kjeks, noko eg IKKJE fann. Men kom heim med ei kasse med m.a. fire beger plommer og 18 gule paprika. Dei siste er til middag for Bible club, men plommene var også så billige at eg ikkje kunne gå forbi. Sjølv om eg har sylta og hermetisert tidlegare, klarte eg ikkje å la vere å kjøpe no då dei var komne ned i halve prisen mot det dei kosta for nokre veker sidan. Sunnmøringen fornektar seg ikkje...
Halvparten har eg spart igjen til dessert, men litt sylte vart det også denne gongen.

Forresten, eg må vise noko eg kom over i går, då eg også leita etter noko anna på ein butikk.

Kjøle-putetrekk. Eg visste ikkje eingong at det fanst, men tenkte dette må eg prøve.

Eg såg fram til ei god og kjølig natt, men eg hadde kanskje for store forventningar. Det vart ikkje så kjølig som eg hadde håpa, men ei elektrisk vifte ved senga i tillegg var ei god hjelp.

Så får eg håpe at arbeidslysta kjem igjen i morgon tidleg... Eg har ein del å førebu til søndagen. Kanskje det kan bli meir blogging i løpet av veka, også?