- Kvar er du ifrå?

Det dukkar stadig opp nye ansikt denne hausten. Sist fredag spurde studentane etter atlas. Dei måtte finne ut kvar dei andre kom ifrå. For første gong har vi hatt bibeltekstar også på portugisisk og indonesisk. Denne kvelden hadde vi i tillegg japansk, engelsk, kinesisk og koreansk.
Ei kinesisk jente som var her for første gong to veker tidlegare, sende meg ei melding dagen før Bible club: "Eg vil ta med ei kinesisk jente og ein student frå Brasil. Er det greitt?"
Det viste seg at studenten ifrå Brasil var ein kristen, med bakgrunn i baptistkyrkja. Men han hadde enno ikkje funne noko kyrkje i Matsue. Så han var så glad for å komme hit og å treffe andre kristne studentar, som inviterte han med til kyrkje.

Ein norsk atlas kom godt med når studentane skulle prøve å plassere kvarandre.

Denne kvelden var det fire kinesiske ungdommar her. Ei av dei for første gong.

Ei kristen jente frå Indonesia har vore her ifrå april, men no hadde vi endeleg fått kontakt. Ho har vore leiar i det kristne studentlaget i Indonesia, og ho vil gjerne vere med også i bibelstudiegruppa ved universitetet. Det som er litt interessant, er at både ho og den brasilianske studenten meistrar det japanske språket betre enn engelsk. Så det er ikkje alltid at engelsk er det beste språket å kommunisere på.

Folk frå forskjellige land har visst også ulik kroppstemperatur. Slik ser det iallfall ut her. Nokre frys, medan andre har det varmt i T-skjorte.

Denne kvelden starta vi eit nytt studiehefte "Who is God?" (Kven er Gud). Vi starta med skapingsforteljinga i 1.Mos. 1. Eg siterer nokre kommentarar ifrå loggboka:

• Eg skulle ønskje eg hadde kome hit før. (koreanar)
• Krafta i Guds ord er stor. (kinesar)
• Guds makt er så stor at vi menneske ikkje kan forestille oss den, men Gud vil sikkert lære oss noko gjennom det vi ikkje kan forstå. (kinesar)
• Gud skapte alle ting! (japanar)
• Det er første gong eg har lese i GT. Det var veldig interessant. (koreanar)

Det skal litt til å lage middag til 16 personar, men heldigvis sende Gud ei til å hjelpe meg denne gongen. Og det trengde eg verkeleg!

Idag har eg vore på eit college og møtt to engelskklasser. Studentane spurde meg ut om Norge, og eg fekk også fortelje om kvifor eg er i Matsue og kva eg gjer. Etterpå åt eg lunsj ilag med nokre av studentane. Ei av dei er faktisk kristen og medlem i Yonago lutherske kyrkje. Ho og ei jente til sa dei vil komme allereie denne fredagen, og fleire verkar interesserte i å komme seinare. Takk til Carmella som inviterte meg!

Dette veks meg snart over hovudet, så av og til lurer eg på om eg skal be folk slutte å be, men lat oss heller be om fleire medhjelparar. Eg har ikkje våga å nemne det i kyrkja om nokon kunne hjelpe meg med matlaging, for eg reknar med at dei som har familie, må vere heime og lage mat til familien. Men kanskje eg er litt for forsiktig? Då er eg iallfall over i neste tema:

Misjonæren sitt arbeid, eller kyrkja sitt?

Søndag 21.oktober var det igjen internasjonal kveldsgudsteneste i den lutherske kyrkja. Eg har fått ein kjerne av kristne utanlandsstudentar og japanarar som hjelper til, men hittil har eg ikkje opplevd så mykje støtte ifrå vår kyrkje sine folk. Sidan vi starta opp desse gudstenestene i april, har det ikkje vore vedtatt på noko årsmøte, så eg tok motet til meg og tok det opp på siste menighetsrådsmøte om dette er noko kyrkja vil at vi skal halde fram med. Då fann styremedlemmene ut at då må dei no komme og sjå kva som foregår. Eg oppmoda dei til å komme og vere med i fellesskapet. På biletet ovanfor er det ein student frå Nigeria som les bibelteksten på engelsk, medan eit medlem av kyrkja vår står klar med den japanske Bibelen.

Under "kyrkjekaffien" (her drikk vi te) gjekk praten. Det var fint å sjå ei blanda forsamling av unge og vaksne, kristne og ikkje-kristne, lutheranarar og ikkje-lutheranarar.

 Jenar frå Indonesia og Sansfica frå Sri Lanka er begge fine kristne jenter, som gjerne hjelper til.
 

Her er tre medlemmer frå Matsue lutherske kyrkje. "Dette var kjekt!" sa denne kona før ho gjekk heim. Kanskje ho neste gong også vil tilby seg å hjelpe til med noko? Iallfall var det ei stor oppmuntring for meg at folk stilte opp.

Du som ber til Gud, kan gjerne fortsetje å be om at vi som kyrkje i lag kan arbeide for å nå ut til studentar og andre i lokalmiljøet. Og at også Bible club kunne bli meir inkludert i kyrkja sitt arbeid...