Takk til Liv og Lars Inge

Dette skulle eg ha skrive for to veker sidan, men det er vel ikkje for seint endå å seie takk.

For snart 3 år sidan avslutta Liv Bakke tenesta i Japan, men etter eit år fekk ho spørsmål om å ta på seg oppgåva som stedlig representant i Japan. Dei to siste åra har ho pendla mellom Norge og Japan og vore leiar for oss andre misjonærane. Det første året. medan eg var i Norge, kom ho frå Kobe til Matsue omlag ein gong i månaden for å hjelpe til på Bible Club og tale på internasjonal gudsteneste.

I fjor sommar gifta ho seg med Lars Inge Magerøy, og etter at presten vart pensjonist, har han også vore med nokre turar til Japan, og eg har fått bu hos dei når eg har vore på tenestereise til Kobe.

14.-16. april fekk eg lokka dei ein siste tur til Matsue. Sjølv om det var berre nokre dagar før dei skulle pakke og reise tilbake til Norge for godt, valde dei å tilbringe siste helga i Japan nettopp her i Matsue. Og dei var ikkje arbeidsledige, heller. Lars Inge hadde ikkje mindre enn to ulike preiker på samme søndagen, først i Arashima på føremiddag, og så i Matsue kyrkje på internasjonal gudsteneste ilag med ungdommane på søndagskvelden.

I Arashima talte Lars Inge på norsk med kona som tolk. Teksten for dagen var Joh. 21 der Peter med fleire opplevde ein spesiell fiskefangst og møtte den oppstadne Jesus som hadde førebudd frukost for dei på stranda.

Etter gudstenesta traff han også ei som hadde felles kjende i Norge, og som kunne snakke nokre ord norsk.

Samme kveld var det internasjonal gudsteneste i Matsue med for det meste studentar frå universitetet her.

Her introduserer eg pastor Mori, som er den nye pastoren i Matsue frå 1. april, og Lars Inge Magerøy, som er kveldens talar.

Den tidlegare studentpresten hadde vald tekst og tema for ungdommane, og talte på engelsk om skeptikaren Tomas ("Thomas the Sceptic"), der han understreka at det er viktig å tenkje kritisk, samtidig som han la vekt på kor truverdig det er at Jesus er stått opp. Sjølv skeptikaren Tomas vart overtydd.
Er du heldig, kan du kanskje høyre heile gudstenesta her. Det startar med eit famlande pianospel, der eg akkompagnerer Narumi på saksofon med "Deg være ære":
Opptak av gudstenesta

Liv kom også med ei helsing til ungdommane. "Det er fint å få avslutte tenesta i Japan ilag med dykk studentar, for det var for å arbeide blant studentar Gud kalla meg til då eg var ung," sa ho.

I det internasjonale kristne fellesskapet her i Matsue har vi hatt tradisjon for å ha utsendingsforbøn for dei som reiser, og vi bruker Sølvi Hopland sin song "God be with you, my friend". Denne gongen var det Liv og Lars Inge som fekk forbøn. Eg hadde spurt Carmella om å be, og ho fekk med seg fleire til å legge hendene på dei. Ei fin stund.

 Presteprat

Dei tre japanske jentene var på internasjonal gudsteneste for første gong. Ei av dei skreiv på Facebook etterpå at ho syntest det var fint å høyre forteljinga frå Joh. 20 (om Tomas), og at ho gjerne vil komme igjen.

 Det spirer og gror. Guds rike er som eit sennepskorn, som har potensiale i seg til å vekse til noko stort.

Takk for besøket, Liv og Lars Inge! De har lagt att mykje godt i Matsue!
Neste gong er det min tur å få besøkje dei. Eg skal nemleg få bu hos dei på Nøtterøy under Generalforsamlinga første veka i juli.

Blomster i april

Det har vore mange fine dagar i april, og det blomstrar overalt. Nær ved kyrkja i Arashima er det ein privat tulipanhage som kven som helst kan komme inn og sjå. Eg var der ein tur ilag med evangelisten Megumi etter bønnemøtet forrige veke.

Temperaturen går opp og ned. Eit par dagar var det oppimot 30 grader, men idag har det ikkje vist meir enn 13. Eg overnatta i Nima etter engelskklassa i går kveld, og brukte føremiddagen der idag til å byrje å tenkje på preika eg skal ha på pinsedag, 20. mai. Då er eg invitert til 50-årsjubileum i Kita-Osaka kyrkje, der eg arbeidde frå 1998 til 2004. Dei skal feire gjennom heile året ved å ha besøk av tidlegare arbeidarar. Eg er av dei heldige utvalde, men eg må også jobbe for det. 30 minutts preike og 30 minutts mimring krev ein del førebuing. Og når det attpåtil er pinsedag, må eg vel snakke om kyrkja og den Heilage Ande. Eg fann ut at eg har ikkje hatt så mange pinsepreiker, men eg fann den eg hadde på norsk på Vigra bedehus på 1. pinsedag i fjor, og så fann eg to japanske, den eine frå 2011 og den andre frå 2009. Resultatet blir nok ein kombinasjon av desse tre, utifrå Apostelgjerningane 2.

Før eg køyrde frå Nima, skreiv eg også eit innlegg til Misjonshilsen, bladet til Lærernes Misjonsforbund. Men då eg kom heim og endeleg fekk sendt det, var det visst fullt i bladet, så det vart lagt ut på LMF si Facebook-side i staden. Det låg der under ein time etter at eg hadde sendt det, så då når det mange lesarar lenge før bladet kjem i postkassene. Og her kan du også få del i det:

(Klikk på "See more", så får du heile teksten)



På vegen heim køyrde eg gjennom området som var hardast ramma av eit jordskjelv natt til 9. april. Mange hus fekk skade på taket. På biletet nedanfor kan vi sjå hus i bakgrunnen med blå presenning på taka for å hindre lekkasje i regnet. Det var ein kontrast til dei fine asaleane som blomstar langs vegen.

Her heime hos meg sjølv ser det grått og trist ut no. Blokka skal målast, så for to dagar sidan sette dei opp stillas, og då eg kom heim idag, var heile bygget også innpakka. Heldigvis er det gjennomsiktig presenning, så eg får inn litt lys, og kan sjå litt ut vindauget. Men eg må nok ha meg nokre turar ut og sjå på blomstrar for å komme meg gjennom ein månad innepakka på denne måten.

Påskedag på ei kongegrav

Første påskedag er snart slutt her i landet. La meg sjå litt tilbake på ei innhaldsrik påskehelg.

Skjærtorsdag var det ikkje møte, men mange samlast likevel i Arashima kyrkje for å ta avskjed med pastorparet, før dei tok fatt på den lange vegen til Chiba. Eg hadde med fire ungdommar frå Matsue.

 Aika har vore som ei mor for desse ungdommane. Ho har spela piano, laga og servert middag og rydda opp etter oss når vi har vore der på ungdomsgudsteneste.

Fredag føremiddag hadde eg bibelklasse i Matsue kyrkje med langfredagstekst, og om kvelden fekk eg med ei av utanlandsstudentane på kveldsgudsteneste i den samme kyrkja.

Og så fekk eg overnattingsgjest, ja, - ei jente frå Korea som var student her for fem år sidan.

 Her er vi på laurdag morgon. Ho vart også med på Bible Club på ettermiddagen.

Dei fleste som var med i Bible Club for fem år sidan då ho var her, har no reist, men her var iallfall nokre ho kjende.

Jenta framme til venstre studerer lenger nord i landet, men var heime på vårferie. Ho hadde mange spørsmål etter å ha lese teksten om Jesu gravferd og oppstode.

1. påskedag:

Idag var eg tidleg oppe for å lage frukost og køyre gjesten til stasjonen. Før eg for til kyrkje, hadde eg litt tid for meg sjølv  Sidan det er flaggdag i Norge, kom eg på å ta fram flagget som vanlegvis blir lufta berre til 17. mai. "Den vesle Bibel" på veggen og korset i det norske flagget er eigentleg ein fin kombinasjon!

 Idag var det første arbeidsdag for Megumi Takahashi i Arashima. Det vil seie, det var første dag for henne å stå på talarstolen, men preika hadde ho nok jobba mykje med på førehand.

 Prat over ein tekopp etter gudstenesta. Studenten frå Eritrea var med meg frå Matsue. Det er kjekt når ungdommane vil bli med til kyrkje. Min jobb idag var å vere organist og tolk.

Etter kyrkjetid gjekk vi opp på ein haug nær kyrkja, der kirsebærtrea var i full blomst.

Denne plassen er eigentleg ein historisk gravhaug over ein konge. Nede på flata er der også ein stor gravplass, der kyrkja har eit lite urnekapell i hjørnet av den buddhistiske gravplassen. (Altså ikkje kyrkjegard...)
Vi snakka litt om dette at vi var på grava til ein konge. Men grava til Kongen vår med stor K, den grava er tom! Det har vi både høyrt og sunge om idag. Det er grunnen til at vi kan ønskje kvarandre "God påske", - eller "Happy Easter". Her er ein liten filmsnutt frå toppen av haugen:

Då eg kom heim, sat det ein liten gut og ein pappa på trappa ved parkeringsplassen min. Eg helsa "Konnnichi wa", og faren sa at guten måtte svare, men det var visst for flaut. Så istaden presenterte eg meg for faren og lurte på om dei budde her. Jau, dei har nettopp flytta inn i 2. etasje, to dører bortanfor meg. Eg har såvidt sagt hei til kona i forbifarten. Det verkar som om det er koselege folk, så eg håper å bli betre kjende med dei og dei to små gutane deira.

Medan vi var på gravhaugen, tenkte eg at vi kristne som var der, burde ha fortalt folk kva påske er. Dei fleste kjem ikkje i kyrkje og kjenner heller ingen kristne. Men sjølv om dei ikkje kjem på påskegudsteneste, har eg hatt mange samlingar med ikkje-kristne i løpet av veka. I fleire av klassene har vi lytta til songen "Watch the Lamb" (Sjå på Lammet), og eg har vist dei korleis dei kan finne songen med video på internett. Ei av damene i Nima sende meg ei melding idag med overskrifta "Gledeleg oppdaging!"
"Eg har sett "Watch the Lamb" på YouTube. Eg tenkte at det kanskje står i Bibelen om denne mannen som måtte bere korset i staden for Jesus, så eg leita. Det er Simon frå Kyréne, ikkje sant? Og denne songen uttrykkjer kjenslene hans, ikkje sant? Eg er så glad fordi eg oppdaga det!"

På linken nedanfor kan du også sjå og lytte. "Watch the Lamb". Songen startar med at far og gutane er på veg opp til Jerusalem for å ofre i påskehøgtida, og gutane er med for å passe på (watch) lammet. Men under alt oppstyret i Jerusalem kjem lammet bort frå dei, og gutane er lei seg. "Far, tilgi oss, - lammet sprang sin veg."  Songen sluttar slik:

Pappa, pappa, 
kva er det vi har sett her?
Det er så mykje 
som vi ikkje forstår.
Så eg tok dei i armane mine, 
og vi snudde oss og såg mot korset. 
Så sa eg: "Kjære barn, sjå på Lammet!"

No er det heller ikkje bruk for noko offerlam, for Jesus på korset er det verkelege offerlammet, Guds Lam, som tek bort verda si synd. Sjå og høyr songen her: Watch the Lamb

I Johannes openberring er Jesus skildra som eit lam som ser ut som om det har vore slakta. Altså, Lammet var blitt levande igjen. Jesus stod opp frå dei døde etter å ha fullført frelsesverket.

Og eg såg eit lam som stod midt på trona,

mellom dei fire skapningane og i krinsen av dei eldste, 

og det såg ut som lammet var slakta.

Og dei song ein ny song: 

Verdig er du til å ta imot boka
og bryta segla på henne.

For du vart slakta,

og med ditt blod har du frikjøpt for Gud

menneske av alle stammar og tungemål,

av alle folk og folkeslag.  

 

                                                               (Joh. op. 5, 6a og 9)