No livnar det i lundar

"No livnar det i lundar, no lauvast det i li."  For to veker sidan hadde eg min siste skitur for sesongen, og denne måndagen var eg på årets første fjelltur her i Matsue.

 I fjor budde eg i Bregnevegen, men her var det fleire bregner enn det var der.
 
Vår i Japan betyr avslutning og ny start for mange. På palmesøndag var det ei forbønsstund i kyrkja for borna og dei unge ungdommane som skal byrje nytt skuleår i april, og ei av dei byrjar også på ny skule.

 For pastor Ishimaru sjølv var det siste gudsteneste han hadde i Arashima, før han, kona og hunden flyttar til Chiba (nær Tokyo) i morgon.

 Sidan det ikkje blir langfredagsgudsteneste i Arashima denne påska, valde pastoren å bruke teksten for langfredag på palmesøndag. Og det var som vanleg ei god og grundig preike, og eg merka han verkeleg ville gi det beste sidan det også var siste gong, og der var fleire ikkje-kristne som kom for å vere med på avskjeden. Med biletet av Luther som preikar og peikar på den krossfeste Jesus, understreka han korleis han har ønska å peike på Jesus, og kva som må vere sentrum i forkynninga vår.
 

Etter gudstenesta var det mat og avskjedshelsingar. Alle sa nokre ord til pastorparet i tur og orden.

Begge to er musikalske. Aika sit oftast bak pianoet, men denne dagen song dei duett. På påskedag
er dei allereie på plass i Shinden kyrkje i Chiba, så då er det min tur til å spele på gudstenesta i Arashima.
Dei vil bli sakna!

Den nye arbeidaren i Arashima kyrkje heiter Megumi Takahashi. Det er ho som står i midten på biletet nedanfor.

På årsmøtet for WJELC forrige veke vart nye arbeidarar presenterte. Dei to til høgre er ferdige på det teologiske seminaret til sommaren og er plasserte som evangelistar, og Megumi i midten har gått to år på bibelskulen og kjem altså til Arashima. Til venstre har vi Karoline og Marius Bergersen som blir ferdige på språkskulen til sommaren og skal byrje som områdemisjonærar frå hausten.

 På årsmøtet vart også ein ung mann ordinert til pastor. Han heiter Yuushi Matsumura, og er son til ein tidlegare kyrkjepresident.

Kvar gong det er ordinasjon, er det fast program at forsamlinga syng "Skund deg, Guds folk, ditt høge kall fullenda." Orda er sjølvsagt litt forskjellige frå den norske versjonen, men songen minner meg likevel alltid om ei misjonærvigsle i NLM.

 

Det er vår, og det er påske. Her i Japan er det ganske ukjent blant dei som ikkje er kristne, I Norge er det påskeferie, men slikt har vi ikkje her. I år klaffar det akkurat at skulane sin vårferie overlappar påsketida. 

Å ha engelskklasser rundt påsketider gir muligheiter til å fokusere ekstra på bibeltekstar og songar som handlar om Jesu liding, død og oppstode. I går var eg i Nima. Der lærte eg dei mellom anna å synge etter lydskrift. Japanarar bruker ofte sitt eige lydalfabet som lydskrift på engelske ord, og då blir det ofte feil uttale.  

 

Dei var ikkje så mange i går, men det var ivrige damer dei som var der. Ei av dei sende meg ein sms idag: "Takk for at du lærte oss engelsk lydskrift i går. Frå no av skal eg aldri bruke katakana (japansk lydskrift) meir!" Og songen er altså "Det gamle, ærverdige kors". Måtte dei få bruk for bodskapen i den songen.

Fredag skal eg ha engelskklasse i Matsue kyrkje på føremiddagen. Idag fekk eg ei melding frå ei som har vore med tidlegare då gutane var små. Ho jobbar no som lærar, men no er det altså skuleferie. Ho spurde om ho og gutane kan få kome på klassa på fredag. Så kjekt når dei spør sjølve!

Og så fekk eg melding frå ei koreansk jente som studerte her for nokre år sidan og var med på Bible Club. Ho kjem ein tur på besøk til Matsue og lurte på om ho kan få overnatte hos meg. Så då får eg uventa helgabesøk. Vi har Bible Club på laurdag ettermiddag, så eg håper ho har tid til å vere med på det, også. Kjekt med overraskingar, iallfall no når eg ikkje har det altfor travelt.

Kirsebærblomstringa er eit sikkert teikn på at våren er komen. Eg var ein snartur ut og tok dette biletet i ettermiddag.
Sidan det blir nye arbeidarar i begge dei to næraste kyrkjene (Matsue og Arashima) frå april, blir det ein del forandringar i arbeidssituasjonen min, også, så eg er litt spent på det. Når det gjeld Bible Club, har vi heller ikkje landa på ei tilfredsstillande ordning endå. Så her er framleis ein del usikkerhetsmoment. Eg er takksam for forbøn.

God påske!

Litt av kvart å feire

Det er ikkje dumt å ha gjebursdag på ein fredag. Det betyr at eg kan ha selskap både morgon og kveld utan eingong å invitere til selskap.
Til Bible Class på føremiddag hadde eg prøvd meg på noko eg ikkje hadde gjort før. Som Pippi seier: "Det har eg aldri gjort før, så det klarer eg sikkert!" Tidlegare i år fekk eg eit halvt kilo marsipan frå nokre norske venner som hadde overskot etter julebaksten. Og no fekk eg ei anledning til å prøve meg som konditor. For å seie det sjølv, så vart kaka ganske vellukka, men pynten vart veldig enkel sidan det var såpass seint på kveld. Neste prosjekt blir vel å øve på å lage marsipanrose.

Eg steikte to små bløtkakebotnar istaden for éin, så då har eg ei lita kake i frysaren til ei anna anledning. Sidan vi var berre fem personar på bibelklassa, gjorde eg noko så ujapansk som å spare att eit stort stykke til gjestane eg skulle ha neste dag.
 I tillegg til å feire gjebursdag den 16., hadde eg eit større jubileum dagen før. 15. mars var det nemleg 25 år sidan eg landa på japansk jord for første gong. Utruleg kor fort tida går. Eg er ikkje SÅ gammal endå, og kjenner meg ikkje så erfaren som misjonær, heller.

Eg var litt spent på om nokon på Bible Club ville hugse på dagen min, men Facebook er no ein god påminnar, så dei fleste visste det før dei kom. Og den første som kom inn døra, kom med denne fine blomsten!

Eg har berre hatt kunstige blomster i denne vasen i lengre tid, men hadde lyst å kjøpe meg nokre friske blomster no når det er blitt vår. Men så tenkte eg, - eg ventar til over gjebursdagen, i tilfelle nokon kjem på å gi meg blomster. Så no står denne og lyser opp, og sprer søt duft i heile rommet.

Eg var litt nervøs denne ettermiddagen, for påmeldinga til Bible Club vart fleire enn eg hadde rekna med. Til naboen hadde eg sagt at vi truleg vart under ti i mars, men no vart vi 14, og i tillegg kom det ei som ikkje var påmeldt. Før dei kom, gjekk eg ned for å melde nabovarsel, men sidan dei ikkje var heime, skreiv eg ein lapp og putta i dørsprekka. Eg beklaga at det truleg kom til å bli litt bråk, men lovde å sende dei heim kl 22. Eg trur det gjekk bra. Har iallfall ikkje høyrt noko klage etterpå, og heller ikkje banking i taket.

Under bibelstudiet var det iallfall brukbart stille. Her jobbar dei med Jesaja 53.

 Det ser ut som om dei er glade for å kunne vere i leiligheita mi igjen. Ei av jentene var på Bible Club for første gong.

Denne kvelden fekk eg kake, som vi delte etter bibelstudiet. Det vart ikkje store stykket på kvar, men iallfall ein smakebit.

Det er kjekt å bli sett pris på, men det vart litt ekstra oppvask. Etter at dei andre var gått heim, brukte eg tid på å lese helsingar på Facebook (noko eg endeleg vart ferdig med i går...), så oppvasken fekk vente til laurdag føremiddag.

På laurdag ettermiddag fekk eg besøk av denne guten. Han fylte 5 år tidlegare i mars, så vi hadde selskap ilag. Han hadde med seg ei heil boks med bilar.
Viss nokon meiner dei har sett gensaren min før, så stemmer nok det. Han er minst 25 år gammal, men eg har ikkje hatt hjarte til å kaste gensaren sjølv om han er blitt litt sliten her og der. Og dama som har gensaren på seg, har også blitt litt meir sliten med åra. Eg kjenner det både her og der.

 Eg var utan tvil yngre for 25 år sidan. Her ilag med mamma på avskjedsfesten på Sjøholt bedehus i mars 1993.

Tilbake til Matsue 17. mars 2018:

Det vart gjenbruk av dei fem lysa som var på kaka som eg fekk kvelden før, og det passa bra for ein femåring. Eg håper også at både han og foreldra kan bli kjende med "Den usynlige vennen". Femåringen må få hjelp til å lese, så då får mor eller far også bli kjent med Pelle, Jonatan og Jesus!

Liljene som eg fekk på fredag, opnar seg meir og meir for kvar dag. Særleg kvikkar det opp på ein regnfull måndag.

Og har du gløymt å gratulere meg, er det ikkje for seint... ;)

Vår og avskjed

Snøen er borte, og plommetrea har byrja å blomstre. Våren er på veg. Det er ei fin tid i Japan, men det er også tid for å ta farvel. Sidan fleire blir borte i mars, byrja vi avskjedssesongen allereie på den internasjonale gudstenesta i februar. Omtrent halve forsamlinga var folk som skal reise.

Frå venstre har vi studentar som er blir ferdige på universitetet i mars. Dei fleste reiser frå Matsue, og nokre av dei reiser også frå Japan og tilbake til heimlandet sitt. Til høgre har vi pastorparet Ishimaru i Arashima, som flyttar til Tokyo i slutten av mars.

Scott og ein tidlegare student bad for dei som skal reise eller skal ut i arbeidslivet.

Her er dei som var med denne kvelden. Det blir eit tomrom etter dei som reiser, men vi håper også det kjem nye, både utanlandsstudentar, engelsklærarar og japanske studentar når vi startar opp igjen i april.
Nokre dagar etter gudstenesta reiste Carmella og Scott til Florida med tretten studentar på den årlege studieturen dei arrangerer. Fleire som har vore med på Florida-opplegget tidlegare år, har byrja i Bible Club og vore med på internasjonal gudsteneste når dei har kome tilbake til Japan, og nokre er også blitt kristne. Be gjerne for dei som er i Florida no!

Det blomstrar i Matsue

Sist søndag var det meir avskjed. Då hadde vi med ungdommane til Arashima kyrkje, der pastor Ishimaru og kona hadde den siste ungdomsgudstenesta med oss.

 Arashima kyrkje har vore ein populær samlingsplass, der vi har fått mat både for sjel og lekam.
Heldigvis kom vi på i tide å samle inn pengar til ei takk til dei for alt dei har gjort for ungdommane i Matsue.

 I dette biletet er det action!

Velfortent!

Dei vil bli sakna i Arashima, men ein kyrkjelyd i Tokyo ventar på dei, og ei ung dame som har gått to år på bibelskulen, vil bli den nye arbeidaren i Arashima, med pastor Matsumura i Yonago som ansvarleg prest. Han blir truleg også min koordinator i staden for Ishimaru.

Også i Matsue kyrkje blir det arbeidarskifte frå april. Eg reknar med at dei internasjonale gudstenestene og engelsk bibelklasse kan halde fram som før.

Igår var eg til Nima igjen for å undervise engelsk bibelklasse. Her er nokre glimt ifrå kveldsklassa.

Kvar månad lærer eg dei ein ny song eller salme på engelsk. Igår lærte dei "The Old Rugged Cross". Ei av damene sender meg ofte e-post og fortel at ho høyrer på YouTube kvar dag og syng ein av songane ho har lært. Så då skjer det også noko imellom klassene.

Av og til er det godt å gjere noko heilt anna. Komande laurdag skal eg delta i ei bordtennisturnering. Og det er ikkje noko vanleg bordtennis, heller. Her skal vi nemleg spele med tøfler!

Sidan eg vart utvald til å vere med på plakaten, tenkte eg at dette hadde eg lyst til å prøve. Eg har fått med meg to husmødre som går på engelskklasse hos meg, og ei av dei har fått med seg ein student frå Nepal. Sist laurdag møttest vi for å øve. Om vi ikkje gjer det så bra, så har vi det iallfall artig! Heia Nippon, Nepal og Norge!