"Vi lister oss så stilt på tå..."

Sjølv om alle tek av seg skorne og går inn på sokkelesten (eller med tøfler), er det ikkje så lett å vere så stille at vi ikkje forstyrrar naboane. I går ettermiddag medan eg og to studentar heldt på og førebudde middag til Bible Club, ringde pastoren i Matsue og sa at eigedomsmeglaren hadde ringt fordi dei hadde fått klage frå naboar om høgt lydnivå på fredagskveldane. Dersom det ikkje endrar seg til det positive, kan det føre til at leigeavtalen blir oppsagt. Det vart understreka at leiligheita er til å bu i, og ikkje møtelokale. Heldigvis er dette berre ein første varsel, så eg blir vel ikkje kasta ut med det første, men vi må iallfall tenkje alvorleg gjennom korleis vi skal halde fram med studentarbeidet.

 Her er dei to blide jentene som laga mat i går.

Før Bible Club i går rakk eg å sende ut ei melding til dei som skulle komme, og før middagen orienterte eg om det som var blitt sagt, og oppfordra dei til å snakke lavmælt rundt borda og komme med idéar til kva vi kan gjere framover.

Igår fekk vi også frityrsteikt fisk frå ein fiskebutikk som folk i kyrkja driv. Dei har tilbudt seg å gi oss noko til middag av og til, og dei vil ikkje ha betaling for det. Slikt set eg pris på!

 

 Det er ikkje tvil om at ungdommane kosar seg her. Men det legg ein dempar på stemninga når eg fleire gonger i løpet av kvelden må hysje på dei.

Vi prøvde å vere ekstra rolege etter kl 21, som er det tidspunktet som japanarane forventar at det skal vere stille i huset. Sidan dette er ei trebygning, er det veldig lydt, og for barnefamiliar der ungane legg seg tidleg både kvardag og helg, er det ikkje fredagskvelden noko unntak.

Idag steikte eg vafler og tok med ned til dei som bur under meg, for å unnskylde meg og høyre om vi klarte å vere stille nok i går. Eg fekk ein god prat med kona. Vi stod utanfor døra i over 20 minutt og prata. Det var heldigvis ikkje kaldt. Ho sa at det hadde vore rolegare etter kl 21 i går enn fredagen før, men før klokka 21 var faktisk verre, sa ho. Ho forstår at folk gløymer seg når dei har det kjekt, og latter høyrest veldig godt. Også flytting av stolar, eller at mange går over golvet samtidig, gir mykje lyd. Sjølv om 19 personar prøver å gå stilt på tå, blir det nok ikkje så stille.

Men vi var no ganske stille ei stund under bibelstudiet, før vi delte oss i grupper. Her er nokre bevis ifrå Scott sitt kamera. Kanskje eg skulle vise frua under meg at vi faktisk er stille av og til, også...

Neste fredag skal eg på misjonskonferanse i Saitama, nær Tokyo, så då blir det filmkveld på universitetet i staden for Bible Club, og fredagen etterpå er offentleg fridag, så vi kan ha Bible Club tidlegare på dag. Det hjelper kanskje litt. Men eit anna problem er at eldste dotter i familien under, les til opptaksprøver for vidaregåande skule, og det er alvor her i landet. Bortsett frå når ho er på skulen eller på puggeskule om kvelden, eller når ho et eller søv, så sit ho på rommet sitt og les. Til klokka 24 kvar kveld, kvardag og helg. Ikkje mykje fritid her, nei...

Men kva gjer vi vidare? Eg har rådført meg med pastoren både i Matsue og Arashima, men vi har ikkje funne noko løysing endå. Eg tenkte det kunne vere ei muligheit å ha Bible Club i kyrkja, men det ser også vanskeleg ut, sidan pastorfamilien bur i kyrkja, og det vil forstyrre dei, også. Skulle ønskje det fanst meir opne dører!
Kanskje eg må finne meg ein annan plass å bu, der eg kan ta imot ungdommar utan å vere redd for å forstyrre naboane? (Flytte IGJEN?!...) Eller kanskje vi kan finne eit lokale i nærleiken som misjonen kan leige? Kan det vere mulig å få til ein klubb ved universitetet? Tidlegare har det vore vanskeleg med religiøse aktivitetar der fordi sekter forårsaka trøbbel. Japan er eit land med religionsfridom, men likevel er er mange hindringar.

To av desse var på Bible Club for første gong. Korleis skal vi få med dei og mange andre vidare?

Du som ber, vil du vere med og be om at vi må finne ei god løysing for alle partar?