O jul med din glede...

Her i Japan er jula offisielt slutt, men her hos meg skal den vare iallfall til godt over nyttår. Iløpet av siste veka har eg farta ein god del, så no skal eg nyte å vere litt i ro.


Her er ei lita oversikt over siste veka.

20. 12: Julegudsteneste i Arashima

Juleglede

21.12 i Matsue Vogel Park

Dei sørafrikanske pingvinane gjekk tur i nissedrakt. Det såg faktisk ut som om dei likte det.
 

Kjærleik ved første blikk

22.12 var eg i Tottori i gravferd for Hiromi Yamashita. Eg har hatt god kontakt med familien heilt ifrå den tida eg arbeidde i Tottori for omtrent 20 år sidan. Yamashita var den første som vart ein kristen etter at NLM starta arbeid der. Han vart døypt av Kåre Bøe. Sjølv om Yamashita var blind, fekk han sjå Lyset då han møtte Jesus. Han var eldste i kyrkja gjennom mange år. 

Familien hadde tatt vare på ei norsk avis frå 1974, då ekteparet var på besøk i Norge. På gravferdsdagen var denne artikkelen hengt opp på tavla i gangen.

23.12 Caroling

Også i år fekk vi gå ut på "gater og streder" og formidle julebodskapen gjennom song. Utanfor Starbucks på Matsue stasjon fekk vi synge for mange som venta på ein buss. Eg håper nokre av orda også nådde inn.

24.12 Julaftan

Så fekk eg også pynta til jul heime hos meg sjølv. Og ei lita helsing til postmannen eller andre som ringjer på døra med pakkar som ikkje får plass i postkassa. Inne i kransen er det eit bibelvers med orda "for eit barn er oss født, ein son er oss gjeven." frå Jes. 9.

Sjølv pakka eg med meg dei gåvene eg allereie hadde fått og køyrde til Yonago, til familien Leirvik.

Julemiddag på norsk

Sonja hadde strikka julekrubbe

Det var kjekt å feire jul både ilag med store og små

Eit gullkorn frå barnemunn:

Treåringen lurte på kvar Jesus er no. 

- Han er i hjarta vårt, seier mora.

- Eg klarer ikkje å dytte han ut, seier treåringen då.

For eit fint vitnemål! Dette vart beste julepreika for meg.

Johan les juleevangeliet på nynorsk. Dette kunne nesten ha vore i Norge, men noko er forskjellig. Vi sit på golvet med føtene under ein kotatsu. Det er eit bord med varme under og er veldig godt for kalde føter.

Så var det tid for å dele ut gåvene. Her har dei funne ein pakke det står mitt namn på, frå "Leirvikingane".

Tusen takk!

Men byggesett av Lego var visst meir interessant. 

Mormor følgjer med på Skype.

 Med hjelp frå pappa er lego-buldosaren ferdig.

Min lille venn syntest visst det var artig at eg var så kilen...

Utpå kvelden slokna minstemann, men vi andre heldt ut litt lenger.

25.12 Juledag

Julefrukostbordet er dekka med allslags gode ostar, eggerøre, skinke og fleire slag heimelaga rundstykke. Slik oppdekning hadde eg nok ikkje fått heime hos meg sjølv, nei!

Etter frukost køyrde eg heim for å førebu meg til fleire oppgåver i helga. Utpå ettermiddagen køyrde eg til neste oppdrag, i Nima.

Julefest i Nima. Preike ved pastor Fukao.

Song av engelskelevane

 Kotomusikk

Og så var jula slutt...

26.12 Heim igjen frå Nima

Med godt selskap i bilen

Meir julepost

27.12 Izumo kyrkje

Fleire nye born har kome på søndagsskulen etter barnejulefesten før jul. Tre av gutane hadde eg ikkje møtt før.

Engelsk bibelklasse med grundig studium av teksten om Simeon og Anna i templet.

Denne dagen hadde vi samme tekst både på søndagsskulen, gudstenesta og engelskklassa. I tillegg fekk eg høyre preika ein gong til under kveldsgudstenesta. Simeon lova Gud og sa: "For mine augo har sett di frelse, som du har gjort i stand like for andletet på alle folk..." (Luk.2, 30-31)

Jesus kom for ALLE!

28.12 Bible Club julefest

Sidan juledag og nyttårsdag fell på fredag i år, hadde vi måndags-bibelklubb i går.

Alle hadde med mat som vi delte, og det vart veldig mykje kaker til dessert. Mellom middag og desserten hadde vi bibelstudium utifrå Luk. 2, 8-20 med ein lang samtale om hyrdingar, englar og kva Jesu fødsel betyr for oss idag.

Ein av studentane hadde kjøpt med seg ei flott gjebursdagskake. Etter å ha sunge "Happy birthday to Jesus", var alle med og bles ut lysa.

Resten av veka har eg tenkt å ta det litt med ro, ha tid for meg sjølv og tid ilag med venner. Idag har eg hatt besøk av ei ikkje-kristen veninne. Vi prata i bortimot fem timar...

Nyttårsaftan frå eit par timar før midnatt har eg ope hus for dei som vil samlast for fellesskap og bøn. Mange studentar har då reist heim til nyttårsfeiring med familien, men nokre vil framleis vere her.

Det skulle vere ei lita oppsummering av veka som gjekk, og som har vore ganske variert og innhaldsrik.

Då vil eg ønskje alle lesarar eit godt nyttår!

Sjå og høyr video frå julekonserten

Nedanfor kan du få nokre smakebitar frå julekonserten 5. desember. Alle video-opptak er gjort av Scott Menking, som har delt dei på YouTube. (Foto: Kimura)

Konserten vart opna av tone chime- gruppa frå Kitabori kyrkje. Her spelar dei ein julesalme av Sibelius:


Bli med på allsongen! "Gled deg, du jord"


Så får vi tre nummer av felleskoret "Yui". Først syng vi Salme 23 "Herren er min hyrding", med japansk tekst til melodi og arrangement også av ein japansk komponist:


Deretter kjem ein medley av fleire julesongar. Syng med på ditt eige språk dersom du kan dei!


Neste  nummer er ein engelsk gospelsong, som vi syng både på japansk og engelsk. "Go, tell it on the mountain":


Dagens hovudgjestar var ekteparet Ono. På grunn av stormfullt vêr var det såvidt dei rakk å komme iland ifrå Oki-øyane. Presten hadde andakt, og kona hadde pianokonsert. På grunn av ein spesiell reumatisk sjukdom må ho spele med hanskar. Her høyrer vi "What Child Is This" i hennar eige arrangement:


Den neste melodien hugsar eg dessverre ikkje tittelen på:


Så har vi allsong igjen. Bli gjerne med på "Glade jul" eller "Stille natt":


Så er vi komne til det tradisjonelle avslutningsnummeret: Halleluja-koret frå Händels "Messias".
Pianisten hadde gløymt å trykke på flygelknappen, så til vår store overrasking vart det orgelakkompagnement, men det gjekk ganske bra likevel. Men det måtte vere eit sjokk for pianisten som plutseleg vart organist:

Inspirerande julekonsert

Laurdag morgon henta eg desse tre studentane som har vore med i felleskoret. Stemninga var god heilt ifrå starten.

Alle mennene i koret skulle ha raudt slips. David frå Kenya får julegåve på førehand frå ein annan i koret som hadde eit raudt slips til overs.

Etter første øvingsøkt er det lunsjpause, som eg nytta til å gå gjennom den japanske teksten på Salme 23 for David.

Sjefsdirigent Ishimaru og kona Aika, som var ei av pianistane.

Folk byrjar å fylle opp plassane. (Foto: Scott Menking)

 (Foto: SM)

Tradisjonen tru var det handchime-gruppa frå Kitabori kyrkje som opna konserten.

Dette er omtrent halvparten av koret. (Foto: SM)

Her dirigerer eg fellessongen frå scena med koret i ryggen.

 (Foto: Carmella Lieske)

 Pianistane har lett for å bli gløymde, men dei gjorde ein utmerka jobb. Av og til spela dei ilag på kvar sitt instrument, men her er den eine som blar for den andre. (Foto: SM)

Pastorparet Ono frå Oki-øyane utanfor Matsue rakk akkurat å kome til andakta. Dei hadde tenkt å komme til fastlandet allereie på torsdag, men både torsdag kveld og heile fredag var ferjene innstilte på grunn av kraftig vind. I all hast førebudde to av pastorane her seg på å ha andakt og musikkinnslag dersom ferja heller ikkje kunne gå på laurdag morgon, men dei kom seg i land og fram til konsertlokalet, sjølv om vi var godt i gong då dei kom. Pastor Ono formidla julebodskapen enkelt og forståeleg for dei som kanskje høyrde det for første gong. (Foto over og under: SM)

Det som kanskje gjorde enno sterkare inntrykk enn andakta, var vitnemålet til fru Ono. På grunn av ein spesiell ledd/reumatisk sjukdom spelar ho piano med hanskar på hendene. Her fortel ho om korleis ho opplevde det då doktoren sa at ho truleg ikkje kunne spele piano meir. Iallfall måtte ho finne ein annan måte å spele på enn før. Ein dag fekk ho eit par hanskar ifrå ei veninne, og etter at ho byrja å spele med hanskar, har ho også fått ny musikk frå Gud. Ho vitna om at ho hadde opplevd det som Paulus: "Min nåde er nok for deg." "For når eg er veik, då er eg sterk." (2. Kor. 12, 9 og 10).

Ho hadde mange fine arrangement av kjende melodiar. Den som gjorde sterkast inntrykk på meg, var eit kraftfullt arrangement av "Han er oppstanden". Mektig!

 Folk følgde godt med. Han som sit omtrent midt i biletet i mørk jakke og med briller, traff eg på ei tilstelling på det internasjonale senteret her i byen. Dei inviterte utlendingar på tea party. Då eg stakk innom nesten ein time etter at det skulle starte, sat der tre japanarar og berre venta på at nokon skulle kome, og eg var den einaste! I tre kvarter prata vi om mykje, og dei var nysgjerrige og spurde kva eg dreiv med. Og det enda med at to av dei spurde om dei kunne få bli venner med meg på Facebook. Då eg kom heim, sende eg invitasjon til denne konserten, og denne mannen kom ilag med kona si. Eg var veldig glad fordi dei kom! Og eg forstår igjen at det er viktig for meg å gå på plassar der eg treff folk som ikkje kjem i kyrkja.

Etter konserten stilte vi opp ute i korridoren og song a capella for folk når dei gjekk ut. Stemninga var ganske god, og alle var nok letta over at det hadde gått såpass bra. 

Omlag 230 personar var med på konserten. Onsdag 9. desember skal nokre av oss også synge i fengslet. Skal tru kor mange som møter opp der? Vi får tid til å synge berre éin song, og det blir Salme 23. Måtte det bli eit vitnemål for dei om kva Jesus kan vere for dei, også: "Herren er min hyrding."

Neste store arrangement er 13. desember. Då er det internasjonal julefest. Eg skal preike, så det treng eg tid og inspirasjon til denne veka. Men først skal eg ein tur til Nima, og tilbake onsdag føremiddag for å rekke julefesten i fengslet.