Helgebesøk

Det er allereie gått ei veke, men av ein eller annan grunn går det ikkje like fort å legge ut nytt stoff her som på Facebook. Og veka går fort. Først rydde opp etter gjestar, så reise til Kobe på styremøte, og så er det plutseleg helg igjen...
Sjølvaste sjefen var på besøk forrige helg. Her er stedlig representant Gunnar Urstad ilag med kona Ruth og yngste dotter Hanna Emilie. Det vart ein sein middag på laurdag, for det var mykje vi skulle gjere den ettermiddagen. Etter ein lang biltur frå Kobe ville dei ut og strekkje på føtene. Og det vart ein god spasertur, der dei fekk sjå kvar Maria budde for snart to år sidan, og ein sportsbutikk for å sjå på skiutstyr, og så måtte eg også vise dei skobutikken som Maria likte så godt.
Men det Gunnar eigentleg skulle, var å ha medarbeidarsamtale med meg. Det foregjekk på ein kafé på eit handlesenter, medan Ruth og Hanna Emilie gjekk rundt i butikkane.
Vi rakk heim og ete middag i 19.30-tida, og rakk onsen-badet ein time før stengjetid. På veg heim leda guiden deira sjåføren inn på ein litt feil veg, som førte til at Kobe-bilen med sommardekk plutseleg stod fast i ein bakke. Det hadde nemleg snødd og hagla ein del medan vi sat i det varme badet.
Men Kobe-folk kjem ikkje til vinterland utan kjettingar i bilen.

Etter at bilen hadde fått skodd seg skikkeleg, var det ikkje problem å komme vidare. Men det vart ein litt sein kveld.

Søndag var Urstad sine til kyrkje i Yonago og kom tilbake så vi rakk ein joggetur før nonsmat og kveldsgudsteneste.

Det var eigentleg min jobb å preike på denne gudstenesta, men då Gunnar ringde og spurde om dei kunne kome den helga, kom eg på å spørje han, og han sa ja ganske med ein gong. Og då eg i tillegg fekk ei japansk veninne til å tolke, var det heilt midt i blinken at dei kom denne helga! I tillegg hadde Hanna Emilie fri frå skulen på måndag, som gjorde at dei kunne vere over, og dei fekk seg også ein lang skidag på veg heimatt.

Det var litt historisk å ha familien Urstad med på den internasjonale gudstenesta, for det var dottera Maria som var drivkrafta til at vi starta opp desse gudstenestene for nesten to år sidan. "Kva betyr det å be?" var temaet Gunnar preika over. Ei veldig god preike, som enno fleire skulle ha høyrt! Men eg er glad for alle som kom. Hittil rekord, med 27 vaksne, ein tenåring og to små born. Fleire ikkje-kristne kom også for første gong.

Her er talar og tolk med kvar sin i-pad. Det er nye tider... Ikuko Takeda er engelsklærar ved ein vidaregåande skule, og snakkar engelsk flytande. Og sjølvsagt også flytande japansk. Ho gjorde ein mykje betre jobb enn eg kunne ha gjort dersom eg skulle tolke, som planen var heilt fram til fredag kveld.

Det var ei ganske stor forsamling denne gongen. Tenk om dette var eit gospelkor eg kunne dirigere!
På gospeløvinga i dag var vi fire...

Det vart mange gjensyn denne kvelden: Her er Nobuko Kajinishi i prat med Ruth.

Her er Gunnar ilag med Junichi Ishimaru, som no er prest i Arashima.

Og Hanna Emilie traff igjen barnevakta si, Aika Ishimaru.

Praten går, og det er god stemning etter gudstenesta.

Jamie i midten, frå Florida, studerer dette året i Osaka, og var på besøk i Matsue denne helga. Dei to japanske studentane var i Florida i fjor på eit månads studieopphald med homestay i kristne familiar. Jamie har vore med og tatt imot studentar frå Matsue i fleire år. Mange studentar får eit første møte med kristendommen under dette opphaldet, og fleire har kome fast på Bible Club etter det.
Også denne våren, i februar-mars, reiser Carmella og Scott med ei gruppe på 16 studentar. Du som ber, må gjerne hugse på dei, også.