Lønsam togtur

Det lønner seg på fleire måtar å setje att bilen heime og ta toget. Det er både billigare og meir avslappande enn å køyre, iallfall på desse kantar av landet der du kan rekne med å finne sitjeplass. Det er også miljøvenleg. og du kan nytte tida til å lese Vårt Land, til dømes. Eller å prate med folk. Det er veldig sjeldan eg gjer det siste, men når andre sett seg ned fordi dei vil prate med meg, då er det artig!

Laurdag for to veker sidan tok eg toget til Oda. Då eg kom på stasjonen etter engelskklassa i kyrkja, traff eg Nadine med ein heil flokk med skuleungdommar rundt seg. Ho er engelsklærar på to vidaregåande skular i Matsue, og sidan dagen før hadde dei vore på engelskleir ilag med elevar frå fleire vidaregåande skular. Ein av gutane var veldig pratsom, og sat mesteparten av turen heim og prata engelsk med meg, heilt til han vart kvalm av å sitje på tvers i toget, og gjekk for å finne seg ein annan plass. Men før han gjekk, hadde eg fått gitt han ei innbyding til Bible Club.
Junya hadde ikkje før flytta seg før Nadine kom og introduserte Masataka for meg, og vi prata resten av vegen. Eg fortalde også han om Bible Club, og vi utveksla mailadresser.
Igår kom begge gutane på Bible Club. Eg visste om berre den eine, men heldigvis hadde eg kokt middag til 12 personar, så eg hadde nok til alle.
Då Nadine kom inn døra, strålte ho opp: - My boys are here!
Og her sit ho midt mellom dei.

Nedanfor får du helse på heile gjengen, også dei som kom etter middagen for å få med seg bibelstudiet:

Har du lært namna våre no?

Misjonærbesøk
- Kvar er den norske veninna di? spurde Nadine då ho kom. Eg hadde fortalt at eg skulle få besøk av ei som skal reise til Hong Kong som misjonær, men ho hadde ikkje forstått at det var ei japansk jente.

Maki Ikegami førebur seg til å reise til Hong Kong neste år, og ho har nettopp vore på ein månads rekogniseringstur. Denne veka reiser ho og besøkjer kyrkjene på Sanin-feltet.


Ungdommane hadde bestilt norsk mat, og fårikål var ein ny smak for dei fleste. Vellukka.


Sidan Maki skulle få ein del tid, vart det eit kort og intenst bibelstudium denne gongen. Dei to nye gutane gjekk begge aktivt inn i bibelstudiet, og tok rollene som Jesus og kvinna frå Samaria, kanskje for første gong spela av ein gut.


Læresveinane var gått inn i byen for å kjøpe mat, men det einaste dei fann, var resten av brødet mitt.


Maki fortel kvifor ho blir misjonær, og viser bilete frå ungdomsarbeidet i Hong Kong og Macao Lutherske Kyrkje.
- Vi må ikkje berre bli sitjande med det vi har fått av dei norske misjonærane. Sjølv om det framleis er få kristne i Japan, har Jesus sagt at vi skal gå ut, understreka Maki.


Det er alltid stas for Nanaka å treffe "storebror" Bak.



Masataka (t.h.) har visst tenkt å utdanne seg til kokk, og han melde seg frivillig til å lage middag på neste Bible Club. Sporty gjort!

Ja, det lønner seg å ta toget!

Tomatane mognast

I løpet av siste veka har eg hausta fire raude, søte, små minitomatar, og dei smakar ekstra godt når eg har dyrka dei sjølv. Det ser ut til at eg også skal få smake mange fleire før eg reiser på ferie om vel ein månad.
Og ungdommane møter stadig vekk opp på Bible Club. Her er dei som samlast sist fredag. Ein kinesisk gut var der for første gong.


Her er førstegrøda av tomatane. Skal tru kven som skal bli den første av ungdommane?


Tema for bibelstudiet denne kvelden var "Levande vatn", om kvinna frå Samaria som fekk møte Jesus. Ein av desse ungdommane skreiv i kommentar til eit bilete eg hadde lagt ut på Facebook:
"Eg ønskjer å lære meir om det levande vatnet og evig liv!"


Denne kinesiske guten var på Bible Club for første gong, og han ønskjer å kome igjen. I loggboka mi har han skrive at mor hans er kristen, og han ga uttrykk for at han også søkjer det som ho har.


Eg har fått ei ny kristen veninne. Minako (t.h.) har flytta heimatt frå Nara for å ta seg av sine eldre og sjuke foreldre. Men no er faren såpass bra at han kan steller for mora, så då har ho litt meir tid til å komme seg ut og finne kristne fellesskap. Ho har byrja i den engelske bibelklassa eg har på føremiddagen. Sist fredag tok ho "heldigvis" feil av datoen og møtte opp ei veke for tidleg, noko som førte til at vi fekk ein god samtale, fekk møte den kristne kinesiske studenten Lin og ete lunsj ilag på universitetet, og så hjelpte Minako meg med å lage middag til Bible Club. Eg har fått både ei veninne og ein bønnepartnar, rett opp i hendene, utan å kome på å be om det eingong!


For tida køyrer eg rundt med to barnesete i bilen. Dei er for Joseph og Daniel. Søndag hadde eg full bil til Izumo. Familien Badejo frå Nigeria går fast i Matsue kyrkje, men denne dagen hadde dei lyst til å sjå nabobyen og møte folk i kyrkja der. Dei vart godt mottatt, både på søndagsskulen og på gudstenesta. Funmi, med babyen på ryggen, deltok også i gudstensta med lovsong på engelsk, japansk og eit lokalt nigeriansk språk. Mange nytta høvet til å snakke med dei etter gudstenesta. Den pensjonerte engelsklektoren var glad for å kunne praktisere engelsk.


Etter lunsj inntok dei byen på eiga hand og reiste med toget heim, medan eg hadde engelsk bibelklasse på ettermiddagen. Vi følgde Paulus på hans første misjonsreise til Kypros. Vi fekk ein fin samtale om misjon, utifrå det siste samtalespørsmålet: "Kva er nødvendig for å kunne tru på Jesus?" Svaret fann vi i Rom. 10, 12-17, som eigentleg har fleire spørsmål enn svar:

For her er det ingen skilnad på jøde og grekar: Alle har dei same Herren, og han er rik nok for alle som kallar på han. Kvar den som kallar på Herrens namn, skal verta frelst.
Men korleis kan dei kalla på ein som dei ikkje trur på? Og korleis kan dei tru på ein som dei ikkje har høyrt om? Og korleis kan dei høyra utan at einkvan forkynner? Og korleis kan dei forkynna dersom dei ikkje vert utsende? Det står då skrive: Kor herleg det lyder når dei kjem, dei som ber gledebod! Men ikkje alle var lydige mot evangeliet. Jesaja seier: Herre, kven trudde bodskapen vår? Så kjem då trua av bodskapen ein høyrer, og bodskapen kjem ved Kristi ord.

Ei av dei som ikkje er kristen enno, skreiv i loggboka etterpå:
"Eg er takksam for at bodskapen som Paulus forkynte, er blitt spreidd over heile verda, også hit til vårt øyrike, slik at eg også skulle få gleda av å studere Bibelen."
Er det noko som har byrja å mognast også i henne, skal tru?


I Izumo dyrkar dei ikkje tomatar, men druer. Her er drivhus på rekkje og rad med mogne drueklasar bak den blå nettingen.


Slik ser eit fikentre ut.


Frukta på fikentreet er i emning, men blir nok ikkje mogen før seinare på sommaren eller hausten.


Langs vegane blomstrar hortensia-buskane i mange fargar.


Det er ikkje ofte eg får blomster, men denne dagen fekk eg med meg ein heil bukett hortensia frå hagen til ei av bibelklassemedlemmene.
Eg fekk ein kommentar på Facebook til bileta mine:
"Det ser ut som om du er glad i menneske og blomster." Ja, det stemmer nok!

Vil du sjå fleire bilete frå Izumo kyrkje og omegn, kan du klikke på lenkja under:
Facebook Album Izumo

Utolmodig tomatdyrkar

Eg dyrkar tomatar for første gong i mitt liv! Eit tilbod på 100 yen (ca.7 kr) for tre tomatplanter fekk meg til å kjøpe og prøve. Om det mislukkast, så er det ikkje så mykje tapt. Du får gjerne ikkje ein tomat under 100 yen, så kan eg dyrke fram nokre sjølv, er det iallfall verdt eit forsøk.
Eg passar på å gi tomatplantene nok vatn, og ofte sørger himmelen for det, iallfall no i regntida. Og eg er spent på når eg kan hauste og smake den første raude tomaten. Dette biletet tok eg laurdag. Eg er i Kobe no, men når eg kjem heimatt til Matsue i morgon, er kanskje den første tomaten allereie mogen?

Men dette skal handle om meir enn tomatar. Eg driv stadig vekk og plantar og vatnar og ser etter resultat. Det tek tid og tolmod, men har eg byrja å sjå at nokre "tomatar" er i ferd med å skifte farge blant dei som eg les Bibelen ilag med?


Mayumi og Reiko kjem ein eller to gonger i månaden for bibelstudium. Forrige søndagskveld oppdaga dei kotoen min, og måtte få prøve. Det var første gong dei både såg og prøvde dette japanske instrumentet, og det heime hos utlendingen!
Dei eldre kotodamene som eg treff annankvar torsdag, er også ivrige når vi har bibellesing. Etter påske ville dei gjerne vite korleis det gjekk vidare med Peter, så dei foreslo at vi skal lese Apostelgjerningane. I bilen heim kom eg plutseleg på at det passa veldig bra, sidan neste øving vart på Kristi Himmelfartsdag (Apg.1). Denne gongen blir det to veker på rad, så denne torsdagen blir det pinsedagsteksten frå kap. 2.


Det er regntid, og vatn må til for at det skal bli liv. Regnet sist fredag hindra ikkje ungdommane i å samlast til Bible Club.


Teksten om den lamme mannen som vart boren til Jesus av dei fire vennene sine, engasjerte ungdommane. To kinesiske jenter måtte sjekke lesemåten på nokre teikn i den kinesiske bibelteksten eg hadde printa ut frå internett.

Her er den engelske versjonen av forteljinga:



Etter å ha samtalt om Jesus, som både kan tilgi synd og helbrede, fekk dei som ville, fortelje oss andre kva svar dei vil gi til Jesus. Tekstboka ga nokre forslag, men det var heilt frivillig å seie noko. Men det vart nesten som eit vitnemøte! "Jesus, eg forstår ikkje så mykje, men eg ønskjer å lære meir!"
"Jesus, eg trur på deg. Ver så snill og tilgi syndene mine".
Ei av dei kinesiske jentene forklarte med eigne ord kvifor ho ønskjer å lære meir om Jesus: "For det ser ut som om Jesus kan gjere kva som helst!"

For to veker sidan inviterte eg dei til kyrkje då eg skulle preike, men ingen kunne eller ville. Denne fredagen prøvde eg igjen, for no skulle eg til Arashima og preike. Og to av dei sa med ein gong at dei ville vere med. To andre sa "kanskje".
Søndag morgon møtte 3 studentar opp ved bilen min!


Dei tre ungdommane prøver så godt dei kan å gjere seg klare til gudstenesta byrjar. Dei to kinesiske jentene, Chiku og Yo, har vore på gudsteneste ein gong før i Japan, men Kazuaki, som er japanar, var på gudsteneste i Japan for første gong. Kyrkjebesøk i Arkansas i mars i år har gjort han nysgjerrig på kristendommen. Det må nok vatnast ein del til før vi får sjå synlege frukter, men eg har ei kjensle av at noko held på å mognast fram.


Dette er ikkje Arashima kyrkje, der vi var på søndag, men no har eg forflytta meg til Kobe. Korset på den nye Aotani kyrkje viser lang veg, både i dagslys, og som eit blått lysande kors i mørkret. Eg kom hit til Aotani allereie søndag kveld, og bur no i ei gjesteleilegheit heilt for meg sjølv. Ved inngangen til seminaret blomstrar store hortensia i mange fargar.



Idag har vi hatt styremøte, men i går nytta eg fridagen hos venner i Osaka.

Denne irisparken brukte eg å sykle til kvart år i juni dei åra eg budde i Osaka.


Det var kjekt å treffe att både Ryoko (t.v.) og Yuko. Ryoko, som er tidlegare Bible Club-medlem, går no på kveldsskule i Osaka, og hadde også fått fri på jobben, så ho kunne treffe oss. Ho hadde med seg eit hefte om Bibelen, som ho ville vise meg. "Ei veninne i kyrkja skal byrje å undervise meg neste søndag!" sa ho strålande, og fortalde både om gudsteneste og ungdomsgruppe i kyrkja der ho går. Ein "tomat" som byrjar å mognast...


Etter eg kom att frå Osaka i går, på 2. pinsedag, høyrde eg på NRK si friluftsgudsteneste på internett. I Japan er denne dagen ein heilt vanleg dag, så eg ville gjerne få med meg litt meir pinse. Siste salmen "Å leva det er å elska" sluttar med denne strofa: "Å leva, det er i livet å spegla Guds himmel av".
Det ønskjer eg også for livet mitt, at Guds himmel, Guds kjærleik kan bli spegla i livet mitt, slik at andre kan sjå Jesus. Slik som desse kimonokledde jentene blir spegla i vatnet, eller som irisblomstrane nedanfor, skal Guds himmel bli spegla av i oss som trur på han.


Du bør ta deg tid til å kike på bileta frå den flotte irisparken i albumet nedanfor !
Facebook Album Iris Park

Sakkeus ned frå "treet"

Eg hadde tenkt å formidle litt meir frå dei ulike samanhengane eg får studere Bibelen ilag med folk, men dette glimtet frå Bible club sist fredag får representere også dei andre gruppene. Eg har problem med å få laste opp bilete på bloggen, men her er iallfall ein video:



Elles byrjar neste preike å ta form. Takk for forbøn. Idag var eg med på bønnemøte ilag med to jenter på universitetet. Det er godt at dei sjølve kjenner behovet for å samlast. Hikari, som er leiar, sa at ho allereie i vårferien hadde kjent at Gud ville ho skulle bli meir aktiv, og etterpå fekk ho spørsmålet om å ta ansvar for bønnegruppa. Det er flott å treffe slike kristne ungdommar som vil noko!

Søndagspreiker

Eg må seie eg beundrar medmisjonærar som førebur ei ny preike til omtrent kvar einaste søndag. Eg har nok med nokre få i året. Særleg når det er over 4 månader sidan sist eg skreiv ei preike, er det ikkje lett å setje seg ned. Men ved hjelp av mange si forbøn, hint ifrå Paulus og brev frå Ørskog Sparebank, så kom eg i mål til 29. mai. Eg hadde håpa å ha nokre ikkje-kristne tilhøyrarar i kyrkjebenkane, også, men dei studentane eg hadde invitert, kunne eller ville dessverre ikkje kome. Og dei fleste har heller ikkje noko så gammaldags som kassettspelar, så dei kan heller ikkje høyre eit opptak av gudstenesta. Men no har eg iallfall lagt ut manus på Facebook og sendt til mange i personleg melding, også, så dei som vil, kan lese.

Siste nytt er også at preika finst på norsk! Takka vere ein kamerat heime som eg chatta med på laurdag, er no preika omsett til nynorsk. Vi gjorde først eit forsøk med Google Translator, men sjølv om det var underhaldande å lese, var det lite meining å få utav det. Så dermed tok eg jobben sjølv. Omlag 2 1/2 time tok det å få alt over på brukbart norsk, men det er berre ein brøkdel av den tida det tok å førebu den japanske preika.

Her er ein smakebit av kva Google fekk til:
"Kristus er akkurat hva de fremmede guder?"

En. Utenlandske guder?

"Kristus er akkurat hva de fremmede guder?" Du er mennesker som tror på forskjellige guder i denne verden. Hva er Guds land. Hva krever Gud skapte verden eller bare. Utenfor kirken mener kristendommen er en fremmed religion kan være mer rettferdig.

Kristendommen er sikkert kom fra utlandet. Men bare fordi du kommer fra utlandet for å lære Gud hva Guds er bare kristne land. Vurder i dag med de greske filosofer.

Athen er folk virket veldig interessert i religion og filosofi. Byen Athen var et sted som hjem for gamle greske filosofen. Var godt kjent religiøse sted. Byen har et tempel og alteret av gudene som Athen synes å være noe annerledes. En dag Paul kom til stedet av disse misjonærene. Fordi folket i Athen ikke ble hørt historien noensinne nysgjerrige (Kouki Shin) er sterk.

Eg trur vi stoppar her...
Samanliknar du med den nynorske versjonen nedanfor, finn du nok visse skilnader i innhald, ikkje berre språk. Eg håper verkeleg at den japanske versjonen var meir forståeleg enn Google sin!

I overskrifta skriv eg "søndagspreiker". Det betyr at eg ifrå i morgon må setje meg ned for å starte førebuinga til neste søndag, når eg er blitt spurt om å kome til Arashima for å preike på sjølve pinsedagen. Så då er det "på'n igjen"... Vil nokon hjelpe meg med litt forbøn, er eg veldig takksam!"
Men neste preike blir nok ikkje omsett til norsk.

Her er altså den mykje omtalte nynorsk-versjonen av den japanske preika 29.5:

Er Kristus berre ein utanlandsk Gud?
Apostelgjerningane 17, 22-34

1. Ein framand Gud?
Er Kristus berre Gud for framande land? Det finst mange menneske i verda som trur på mange ulike gudar. Betyr det at kvart land har sine eigne gudar? Eller finst der ein Gud som har skapt heile verda? Utanfor kyrkja er det nok mange som meiner at kristendommen berre er ein utanlandsk religion.

Det er klart at kristendommen har kome hit frå utlandet. Men kan vi av den grunn seie at den Gud som kristendommen lærer, berre er for andre land? La oss tenkje ilag med greske filosofar idag.

Atenarane var veldig interesserte i religion og filosofi. Aten var frå gammalt av sentrum for gresk filosofi. Også religiøst var byen berømt. Der var ingen annan by som hadde så mange tempel og gudealter som Aten. Til denne byen kom ein dag misjonæren Paulus. Fordi han forkynte ei lære som atenarane aldri hadde høyrt før, vart dei veldig nysgjerrige.
"Kva kan han vel meina, denne pratmakaren?" sa nokre. Andre sa: "Det er likt til at han forkynner framande gudar." (Apg. 17,18)
Og dei spurde: "Kan vi få vita kva slag ny lære det er du kjem med?” (v.19)

Slik opplevde ikkje eg det då eg kom til Matsue. Folk flokka seg ikkje rundt meg og bad meg lære dei om Gud. Men eg blir ofte spurt: ”Kvifor har du kome til Japan?” Den første plassen eg arbeidde, var i Tottori. Eg budde omlag 3 km frå kyrkja. Borna i nabolaget kom ofte for å prate med denne utlendingen som hadde flytta dit. ”Kvifor kom du til Japan?” ville dei vite. Men på språkskulen hadde eg ikkje lært korleis eg skulle snakke med barn, så det vart litt vanskeleg. Spesielt var det to slags spørsmål eg ikkje forstod forskjellen på: "Kvifor (nan de) kom du?" og "Korleis (nani de) kom du?" Svara på desse spørsmåla er også ganske forskjellige. "Kvifor?" – for å fortelje om Jesus. ”Korleis?" – med fly, blir rett svar. Eg prøvde å svare på kvifor eg kom, men korleis skulle eg få sagt det på ein måte så desse borna, som aldri hadde høyrt namnet Jesus, kunne forstå det? Eg byrja å be over dette, og etter ei stund svarte Gud. "Dersom du vil starte barnelag, har kona mi sagt ho vil hjelpe deg," sa ein mann i kyrkja ein dag. Og slik vart det. Ilag med denne kona starta eg opp barnelag i huset der eg budde. Mange born frå nabolaget samlast, og gjennom bibelforteljingar og songar fekk dei lære om Bibelens Gud.

Fordi der var kristne i Tottori, kunne eg evangelisere. Men kva skulle eg ha gjort om eg var heilt åleine? Dersom eg var ein slik type som Paulus, hadde det ikkje vore noko problem, men eg er veldig forskjellig ifrå han.
For Paulus prata med kven som helst han traff på. På torget diskuterte han kvar dag med folk. Som eit resultat vart folk interesserte og sa: "Kan vi få vita kva slag ny lære det er du kjem med?”

Vi er ikkje som Paulus, men om nokon spør: ”Kva er eigentleg denne kristendommen, som du trur på?", er vi då førebudde på kva vi skal svare? Hugsar du kva Peter skreiv?
1PET 3,15 ”men helga Kristus til Herre i hjarto dykkar! Ver alltid budde, så de kan svara for dykk når nokon krev dykk til rekneskap for den von de eig.”
Er du førebudd på å svare? Når du har problem med å forklare kva du trur på, hugs då også Jesu lovnad om at Den Heilage Ande, som også blir kalla Talsmannen (Forsvarar), bur i hjarta ditt. Uansett kvar du er, er du ikkje åleine!

Atenarane førte Paulus opp på Areopagos-høgda. Areopagos var frå gammalt av ein domstol. Omtrent 450 år tidlegare vart filosofen Sokrates stilt for retten her. På Paulus si tid var domstolen flytta herifrå, men av ein eller annan grunn ser det ut til at folk ville ta han med til denne tradisjonsrike plassen.

Kvar ville folk tatt Paulus med dersom han kom til Matsue? Ville dei ha tatt han med opp til Matsue Castle (den gamle borga), eller kanskje tatt han med til Izumo Taisha (eit stort, berømt shintotempel i nabobyen Izumo)?

2. Guds fingeravtrykk i Japan
I vers 16 står det at Paulus vart harm i hugen då han såg at byen var overfylt med gudebilete. Men då han startar å tale på Areopagos, gir han ikkje uttrykk for denne harmen. Derimot rosar han dei for deira iver i gudsdyrkinga.
APG 17,22 ”Då steig Paulus fram midt på Areopagos og sa: Atenske menn! Eg ser at de på alle måtar er svært religiøse.”
Han ser at dei er ivrige i trua si. Med å seie det, meiner han ikkje dermed at det dei trur på, er bra, men det ser ut som om han prøver å ta utgangspunkt i deira ståstad for å presentere den sanne Gud for dei.

Då han gjekk ikring og såg på heilagdomane deira, fann han eit altar der det stod skrive: "For ein ukjend Gud", fortel Paulus i vers 23, og legg til: ”Det som de tilbed utan å kjenna det, det er det eg forkynner dykk.”
Det betyr ikkje at Paulus forkynte ein av dei mange gudane som grekarane tilbad. Men så langt som mulig prøvde han å nærme seg deira ståstad for så å gi gudsførestellingane deira eit nytt innhald. Han kjem ikkje med ein gud i tillegg til dei gudar dei har ifrå før, men forkynner den Einaste Gud. Han inngår ikkje eit kompromiss med trua deira.

Paulus apellerer til fornuften deira. Det er som om han vil seie: ”Tenk sjølve!”. Han snakkar logisk til dei:
17,24 - 25 ”Gud som har skapt verda og alt som i henne er, han som er herre over himmel og jord, han bur ikkje i tempel som er bygde med hender, og lèt seg ikkje tena av menneskehender, som om han skulle trenga noko, han som gjev alle liv og ande og alle ting.”
Dersom det finst ein Gud som har skapt menneska og heile verda, bur Han sannsynlegvis ikkje i tempel som menneske har laga. Finst det ein Gud som har skapt himmel og jord, vil han vere forskjellig ifrå gudar som menneske har laga av sølv eller gull.

Bibelen lærer at det er ikkje menneska som har skapt Gud, men at Gud har skapt menneska i sitt bilete. Paulus seier at avgudane er det menneska som har tenkt ut.
Sjølv om denne Gud har vist seg på mange måtar for menneska han har skapt, ser det ikkje ut til at menneska prøver å finne den sanne Gud. På dette området er det ikkje så stor skilnad på grekarar og japanarar. Det synest som om det er få som verkeleg søkjer å finne sanninga. Sjølv om Gud har etterlate seg fingeravtrykk både i naturen og i menneska sitt samvit, legg mange menneske ikkje merke til det.

Eg har to interessante DVD-ar med tittel ”Guds fingeravtrykk i Japan” (God's Fingerprints in Japan 1 & 2). Det er blitt forska på om ikkje det er mulig å finne Skaparen gjennom japansk kultur og religion. Som konklusjon blir det sagt at Gud ikkje berre er ein framand Gud, men er ein Gud som har skapt også Japan og som elskar japanarane. Slik som pottemakaren set sine fingeravtrykk på kjeralda som han lagar, slik har også Gud etterlatt seg fingertrykka sine på japansk natur og kultur. Gud har ikkje forlate Japan. Dei som har kome på avstand, er menneska. Difor kallar Gud japanarane til å kome tilbake til seg.

Ifølgje videoen ”God's Fingerprints in Japan” er det i tidleg shintoisme blitt tilbedt ein gud med namnet Ame-no-mi-naka-nushi (= Herren midt i himlen). I det store templet i Izumo skal der ha vore ein bygning som var over 50 meter høg, der denne Amenominakanushi skal ha blitt tilbedt. Ein meiner at denne guden tilsvarar Skaparen vi møter i Bibelen, og det blir foreslått å bruke dette namnet på Gud i Bibelen. Kva tenkjer de om det?

Eg veit ikkje kva slags tale Paulus hadde halde om han hadde kome til det store templet i Izumo, men då han i Aten såg at ”ein ukjent Gud” vart tilbedt, tok han utgangspunkt i dette og byrja å presentere Gud som har skapt himmel og jord. I starten sa folk: "Det er likt til at han forkynner framande gudar" , men dersom vi høyrer nøye etter kva Paulus seier, forstår vi at dei misforstod. For det første var det ikkje berre ein utanlandsk Gud Paulus forkynte. For det andre forkynte han ikkje gudar i fleirtal, men berre éin Gud. Denne Gud er Herre over himmel og jord, han gir menneska liv og ande og alle ting. Han er ikkje langt borte ifrå nokon av oss.
APG 17,29 ”Er vi då Guds ætt, så må vi ikkje tru at guddomen liknar eit bilete av gull eller sølv eller stein, som menneskekunst eller mennesketanke har forma.”

3. Ein bodskap til alle menneske
Vers 30 startar på japansk med ordet ”sate” (=vel, no). Nokre misjonærkollegaer sende borna sine på japansk skule. Borna kom ofte heim med informasjonsbrev frå skulen. Dette var medan foreldra ikkje kunne lese så mykje japansk, men dei hadde lært å leite etter ordet ”sate” for å finne ut kva slags viktig informasjon skulen ville formidle. For dei var ikkje innleiinga eller helsingane så viktige. Kva slags viktig bodskap er gitt oss i dagens ”sate” (vel, no)? Etter ei lang innleiing, kva er det Paulus eigentleg vil seie?

APG 17,30 “Til denne tid har Gud hatt tol med vankunna; men no byd han at alle menneske, kvar dei så er, skal venda om. “
”Alle menneske, kvar dei så er, vend om!” er Guds befaling. Gud, som skapte alle menneske som bur på jorda, ønskjer at kvar enkelt skal komme tilbake til han frå den staden dei har kome bort. Også i Det Gamle Testamentet kalla Herren menneske til å vende om.

På Bible Club las vi sist veke frå Jesaja 55. I vers 7 seier profeten Jesaja:
”Den gudlause må venda seg frå sin veg og ugjerningsmannen frå sine tankar og snu om til Herren, så skal han visa miskunn, til vår Gud, for han er rik på tilgjeving.”
” Til denne tid har Gud hatt tol med vankunna,” seier Paulus. Det betyr truleg at fram til Jesus kom, hadde Gud hatt langmod med heidningane. Også i det gamle testamentet hadde Gud kalla heidningane til frelse, men no i den nye tida i NT blir evangeliet forkynt i mykje større omfang.

Gud ser ikkje mellom fingrane på syndene våre, men han let sin eigen son Jesus Kristus bli eit offer i staden for oss, og han ønskjer å tilgi syndene våre fullstendig. ”...alle menneske, kvar dei så er,” betyr ikkje berre grekarane på Paulus si tid, men inkluderer også kvar enkelt som bur i Japan (også Norge!)
Grunnen til at alle menneske må vende om til den sanne Gud, finn vi i v. 31:
APG 17,31 ”For han har fastsett ein dag då han vil døma verda med rettferd, og til det har han etla ein mann. Det har han prova for alle med å reisa han opp frå dei døde.”

For eit par veker sidan kom det store nyheiter frå Amerika. Ein pastor med namnet Camping hadde spådd at dommedag ville kome laurdag 21. mai. Det var sikkert mange som lo av han, men det var også mange som trudde på han. Der var også dei som selde alt dei eigde og førebudde seg på dagen. Og i Vietnam skal mange menneske ha gøymt seg i skogane. Men også denne gongen viste spådommen seg å slå feil.
Derimot veit Gud når denne dagen kjem, for det er han sjølv som har sett datoen. Den dagen vil han dømme verda med rettferd ved ein mann som han har valt ut til det, seier Paulus. Her blir ikkje namnet på denne mannen nemnt, men vi veit at den som Gud reiste opp frå dei døde, er Guds eigen Son Jesus, som døydde på korset for syndene våre.

Det at nokon står opp frå dei døde, var tåpeleg snakk i atenarane sine øyre. Men dette er sentralt i den kristne lære. Paulus kallar Jesu oppstode frå dei døde for eit prov (bevis). Nettopp det at Gud har reist opp Jesus frå dei døde, er eit prov på at Jesus er Herre og har makt til å halde dom.
Ved Jesu Kristi kors og oppstode starta ei ny tid. No er tida då Gud forkynner evangeliet til alle menneske. Korleis svarar vi? Av dei atenarane som høyrde på Paulus sin tale, er det ikkje nemnt meir enn nokre få som trudde.
Alle kunne nok nikke og seie seg einig i første del av Paulus sin tale, men då dei høyrde om Jesu Kristi oppstode og om dommen, var det mange som spotta. Men der var også nokre som gjerne ville høyre meir om dette.

For ei stund sidan fekk eg eit brev frå banken min i Norge. Eg tenkte det var berre ei kontoutskrift eller liknande, så eg let brevet ligge uopna nokre dagar. Ei stund seinare skulle eg rydde nokre andre ting, og opna også denne konvolutten. Det kjendest ut som om det var noko hardt inni. Til mi store overrasking var det eit nytt visa-kort! På konvolutten stod det ingenting om at det var eit viktig innhald. Det gamle kortet mitt går ut i mai, så eg trengde eit nytt kort. Så bra at banken sende meg eit nytt utan at eg eingong hadde søkt om det!

Dersom eg ikkje hadde opna konvolutten, og så reist på sommarferie til Norge berre med det gamle kortet, ville eg få problem. Sjølv om der er pengar på kontoen, ville eg ikkje ha fått ut ei krone på det utgåtte kortet. I Norge er det vanleg å bruke Visa-kort også når ein handlar, men eg kunne heller ikkje få betalt. Sjølv om eg hadde fått det nye kortet tilsendt, hadde det ikkje hjelpt meg om eg hadde late konvolutten bli liggjande der uopna. Samme kor mykje pengar eg har på kontoen, får eg ikkje bruke det gamle kortet.

Den frelsa som Gud vil gi oss, er også på samme måten, trur eg. Han har sendt eit slags nytt ”Visa-kort” til alle menneske. Han sende sin eigen Son som eit menneske til jorda, så vi skulle kunne bli kjent med den sanne Gud. På korset tok Jesus straffa for alle menneske sine synder, og han døydde for å gjere godt igjen det øydelagde forholdet mellom menneske og Gud. Til denne tid hadde Gud hatt tol med menneska, men no er denne gamle tidsalder utgått på dato.

Vi treng eit nytt visa-kort. Det trengst ei ny pakt, ein ny avtale. Kven som helst som angrar syndene sine og trur på Jesus som sin Frelsar, får tilgang til Himmelbanken sin konto. Du får del i noko som har mykje større verdi enn pengar. Når dommedag kjem, er det Herren Jesus som er Dommaren. Men den som kjenner Jesus som sin Frelsar, kan på dommens dag møte Frelsaren Kristus og ikkje Dommaren.
Du har fått tilsendt det nye ”visa-kortet” frå Gud, så ver så snill, ikkje ignorer det! Det gamle kortet er ubrukande. Idag byd Gud at ” alle menneske, kvar dei så er, skal venda om. “

Denne preika starta med spørsmålet: ”Er Kristus berre ein utanlandsk Gud?”. Gjennom dagens bibeltekst håper eg alle kan svare ”Nei!” på det spørsmålet. Gud har skapt heile verda og gir liv til alle menneske. Den oppstadne Kristus har autoritet til å dømme alle menneske. Men også den frelsa som Jesus har førebudd, er for alle menneske. Vil du ikkje opne brevet du har fått tilsendt frå den Himmelske Bank?

La oss be:
”Herre, du som skapte himmel og jord, du er ikkje langt borte frå nokon av oss. Du er den som gir oss både liv, ande og alle ting. Vi har kome på avstand frå Skaperen, men vi takkar deg for at du nettopp for å frelse slike som oss, lét din einborne Son, Jesus Kristus døy, og for at du reiste han oppatt frå dei døde. Må du forbarme deg over oss, slik at kvar enkelt av oss på dommens dag kan møte Jesus som Frelsar, og ikkje som Dommar. Amen. ”