"Gaijin" på ski i byen

På fridagen prøver eg å sove litt frampå utan vekkjarklokke på, men i dag vakna eg i 7-tida av stemmer frå parkeringsplassen nedanfor soveromsvindauget: -Taihen desu ne! Deremasu? (-Dette er forferdeleg! Kjem du deg ut?) Javel, det har snødd ein del i natt, tenkte eg.
Omlag 7.45 høyrde eg ei glad og overraska barnestemme frå nabodøra, frå ein av brørne på veg til skulen: - Kore wa nani? Sugee!! (- Kva er dette? Kjempegreier!!)

Biletet ovanfor har eg tatt frå verandaen min.


Utpå føremiddagen tok eg meg ein tur ut for å grave fram bilen og moke litt rundt. Då eg var ferdig med min eigen plass, kom ei av naboane i første etasje, og eg hjelpte med å moke rundt hennar bil, også. Snømoking gir høve til å snakke med naboane. Ho var også fri idag, og eg drista meg til å spørje om ho ville kome og ete ferske brød i ettermiddag, og det ville ho gjerne. - Kan eg spørje fru Sonoda, også, spurde fru Tamaki. - Ho har også lyst å besøkje deg, la ho til. Desse to er mødrene til dei to jentene som har vore på Bible Club.


Medan eg først var ute, tok eg meg også ein skitur. Herr Sonoda hadde visst også fri i dag og var ute og moka fram sin eigen bil, så eg fekk også endeleg helse på han, og få han til å ta bilete av meg.


Her har det nok gått ein "gaijin". Det er sannsynlegvis ingen andre som lagar slike spor her i byen. "Gaijin" er det uformelle ordet for "utlending" (eigentleg heiter det "gaikokujin").


Det vart to rundar idag. Andre omgong var lettast, sidan løypa allereie var opptrakka. Mange såg nok rart på denne utlendingen på ski, men i dag var det berre artig å vere rar.


"Herren er din vaktar, Herren er din skugge ved di høgre hand." står det i Salme 127, 5. Han er like nær meg som min eigen skugge ved mi venstre hand!

Ein rar utlending på ski åleine. Men eg er ikkje åleine. Herren er der alltid, sjølv om sola ikkje alltid skin og minner meg på skuggen som alltid følgjer meg. Og i dag har eg fått prata meir med to av naboane mine, også. Dei likte både grove rundstykke og Gudbrandsdalsost. Og dei studerte også "veggavisene" mine som Bible Club har laga.

Det er ikkje så dumt med snø av og til!

Skrifta på veggen

Stova mi ser til tider ut som eit klasserom. Ikkje berre skjer det undervisning her, men veggane ber også etterkvart preg av at her er elevar som jobbar. For nokre veker sidan fekk vi opp ein plakat om kjærleiken, utifrå 1.Kor. 13, og i går måtte eg ta ned eit par keramikkbilete for å få plass til dei 10 boda over Kjærleiken.


Bible Club starta som vanleg med middagslaging. Til 13 personar trengst det både mat og fleire kokker. Sjefskokk Sansfica i bakgrunnen instruerer hjelparane sine til å lage Sri Lanka-mat.


Med så mykje folk må ting organiserast. Vi måtte dele oss i to for å få plass ved borda. Her er kotatsu-gruppa.


Og her er kjøkkengruppa.


Her er heile gjengen etter ei god arbeidsøkt. Denne gongen var det fire japanske studentar, tre kinesiske, to koreanske og ei frå Sri Lanka. I tillegg var engelsklærarane Carmella og Scott frå USA med. Med meg frå Norge representerte vi altså til saman seks nasjonar.

Alle dei ti studentane valde kvart sitt tal og vart "spesialistar" på bodet med samme nummer. Etterpå monterte vi alle bodorda opp på to papirtavler. Første gong dei ti boda var skrivne, var det Gud sjølv som skreiv med fingeren sin på steintavler. Det som er skrive i stein, kan ingen forandre på. Difor er boda like aktuelle no etter mange tusen år. Men at dei fleste av studentane var heilt blanke, vart ei slags aha-oppleving for meg. Sjølv for fleire som har gått i kyrkje ein del, var dette ukjende ting. Dei hadde høyrt om dei 10 boda, men visste ikkje kva dei inneheldt.


Akiko vil ta med seg heim eit bod som ho synest er viktig for seg sjølv. Kortet skal få plass på kjøleskapet. Du hugsar kanskje eg har skrive om Akiko før, ho som har teke imot Jesus som Frelsar, men som ikkje får lov av foreldra å bli døypt.
Mora og søstra vil kome på overnattingsbesøk i dag, så Akiko ville henge opp bodet "Du skal ære far din og mor di" slik at dei kunne sjå at Bibelen lærer at vi skal respektere foreldra.
Eg spurde Akiko om det var greitt at eg skreiv litt om dette, sidan eg hadde nemnt før at folk måtte be for henne, og det var ho glad for. Ho vil gjerne gå i kyrkje i morgon, men ho forstår at mora gjerne vil nytte høvet til å gå i shintotemplet for å be for det nye året. Vanlegvis er det noko som høyrer nyttårsfeiringa til, men på grunn av mykje snø hadde dei ikkje kome seg av garde då. Så no blir det nok kamp i Akiko sitt hjarte. Skal ho vere med mora og søstra i templet, eller kan ho få kome seg i kyrkje i morgon? Og er dette rette tidspunkt for å invitere dei med seg for å sjå korleis ho har det i kyrkja, eller skal ho vente?
Kanskje Guds bod på kjøleskapet kan vere ein liten døropnar? Du kan godt skrive Akiko sitt namn på ein lapp og feste på ditt kjøleskap!

Deep and Wide

Deep and wide, deep and wide
There's a fountain flowing deep and wide.
Deep and wide, deep and wide
There's a fountain flowing deep and wide.

Whoever drinks the living water
Jesus gives to them
Whoever drinks the living water
Shall never, ever thirst again.

Det er tysdagsengelskklassa i Nima kyrkje som syng. Eg har vore i Nima nokre dagar, og i går fekk engelskelevane prøve seg på ein annleis måte å lære engelsk på, gjennom song og dramatisering av bibelteksten.


Kvinna med krukka, mest kjend som kvinna frå Samaria, vart spela av Nodoka, som for nøyaktig eitt år sidan var på besøk i Norge. La oss lytte litt til samtalen mellom kvinna og Jesus:

Woman: "Sir, you have nothing to draw with and the well is deep. Where can you get this living water?"
Jesus: "Everyone who drinks this water, will be thirsty again, but whoever drinks the water I give will never thirst. Indeed, the water I give will become a spring of water welling up to eternal life."


Alle var aktivt med på kvar sin måte og gjekk inn i dei ulike rollene med liv og lyst.
Etter rollespelet snakka vi ilag om korleis denne kvinna opplevde møtet med Jesus. Tenk om desse engelskstudentane også ser at dei har bruk for det levande vatnet som Jesus vil gi dei.


Deep and wide
Ja, denne kjelda er både djup nok og vid nok. Jesus har nok levande vatn for oss alle! Tenk om vi alle kunne seie som dei som høyrde vitnemålet til kvinna:

- We believe now, not because of what you said, but because we ourselves have heard Jesus. We know that Jesus really is the Saviour of the world.

Vi veit i sanning at han er den som skal frelse verda!

Det er snart fredag igjen, og nye anledningar til å samle folk til engelsk bibelstudium. Og det er ikkje berre japanarar eg når.

Desse tre kinesiske jentene kom på Bible Club sist fredag. To av dei hadde ikkje lese i ein Bibel før dei kom hit til meg.

Men før fredag er det torsdag. Kotodamene ventar spent på korleis det går med Lasarus og søstrene. Dei fekk første del av Joh.11 forrige veke, og det blir altså framhald i morgon etter kotoøvinga.

Prestar på snømokingsdugnad

(Foto: Katsuhiro Igi)
- Plenklipping kan vi planleggje, for vi veit omtrent kor mange dagar det tek før graset veks opp igjen, men snømoking kan vi ikkje planleggje, sukkar Igi, dagleg leiar på Hiruzen Bible Camp.

Dei siste vekene har han fått meir enn nok snø. No er det fare for at tak og vindauge kan bli knekte under vekta av snøen, så i dag har Igi sendt ut nødmelding til prestane rundt om på feltet. Fleire har sagt dei vil kome i morgon og hjelpe til med å moke snø ifrå taka på dei mange bygningane.

Den første hjelparen kom allereie i dag ettermiddag. Den pensjonerte presten Shukuno har også kortast veg ifrå Katsumada. Rektor Masaki på seminaret ringde også og spurde om han skulle sende nokre studentar, og Igi svara ja takk.

Det var ein strabasiøs køyretur til styremøtet og heim i dag, for motorvegen var stengt, så eg måtte køyre den lokale vegen, som både er bratt og svingete, på vinterføre. Eg var glad for all glattkøyringserfaring eg har frå Norge, og eg blir også meir og meir takksam til Liv Bakke som "bestemte" at eg skulle overta den firhjulsdrevne Toyota'en hennar.

Etter at eg kom heim, høyrde eg på nyheitene at så mange som 41 personar har omkome denne vinteren på grunn av snø. Nokre av dei hadde falle ned frå taket medan dei heldt på med moking. La oss be om at det må gå bra med dugnadsfolket på Hiruzen! Og be også om krefter for Igi, Ikeshita og Ikeda som har arbeidet sitt på senteret.

Eg avsluttar med det einaste biletet eg tok idag. Det er tatt gjennom vindauget i matsalen. Før Igi fekk kome til med spaden idag tidleg, stod vindauget i press frå snøen som hadde rasa frå taket.


Vil du følgje med korleis det går på leirstaden framover, kan du sjå bilete på Igi sin blogg her:

http://hiruzenbc.blogspot.com/

Komitemøte-maraton

Til tider kan komitemøte hope seg litt opp, men denne gongen var to av møta lagt samme veka av omsyn til meg som har lengst veg. Når eg først reiser til Kobe, er det greitt å slå tre fluger (komitear/styremøte) i ein smekk. På heimturen var eg også innom Yonago for eit fjerde møte. Som om ikkje det er nok, skal eg altså i morgon til Hiruzen på styremøte der.
Det betyr ikkje at eg er ein populær person som blir vald inn i alle styrer og komitear. Det betyr heller at vi er så få misjonærar at alle må ha opptil fleire verv.

Tysdag 11. januar:

Første møtet var ein komite for ungdomsarbeid innan WJELC. Denne dagen var planleggjing av ungdomsleir til sommaren hovudsaka, og i den samanheng var leirsjef Yoshida (ved tavla) og fleire andre innkalla.


Etter vel to timar ser det ut til at nokre byrjar å bli litt trøytte...


For neste komitemøte samme dag hadde vi gått ut for å få oss middag. Saman med ungdomsarbeidar Antti Kiviranta (Finnish Lutheran Mission) og språkstudent Johanna Tervonen (Finnish Lutheran Oversea's Mission/NLM), har eg ansvar for skileiren på Hiruzen 11.-13. februar. Her hadde vi siste finpuss av programmet.

Onsdag 12. januar:

Då referatet frå konferansen i fjor stod på trykk i Utsyn, kom vaktmeister Sve på Vestborg og tok meg i handa og gratulerte meg som medlem i "Det høge råd". Her er vi altså, styret som blant Japanmisjonærar heiter JS (jåddes): F.v. rundt bordet: Ingebjørg Hildre (rekneskapsførar), Runar Matsui-Li (nestleiar), Kirsti Strand (leiar), Tore Jåtun (stedlig representant) og Johanna Tervonen (observatør, FLOM). Eg er sekretær og har fast plass ved PCen.

Torsdag 13. januar:

Med første buss frå Kobe var eg etter nokre timar tilbake på nordfeltet. Her er det ny leirkomite i Yonago kyrkje, denne gongen for ungdomsleiren i slutten av mars. Ungdomsarbeidar Antti Kiviranta var spesielt invitert av komiteen, og på bussen oppover frå Kobe hadde han allereie klart både tema og bibeltekstar på den lille berbare PCen sin.


Her er programmet for leiren klart, og komiteen verkar ganske fornøgd med jobbinga. Vi gler oss spesielt til å ha tre Fjellhaug-studentar ilag med oss på denne leiren. Dei har også fått oppgåver, men det veit dei ingenting om sjølve, enno. Det blir vel min jobb å formidle det vidare.

Sjølv om det tek ein del tid å vere med i komitear, er det også godt å ha folk å samarbeide med. Ofte strevar vi åleine på kvar vår plass, så det er godt å treffast og utveksle idear.

Fredag 14. januar:
Føremiddagsgruppa vart dessverre avlyst fordi ingen kunne kome, men så kom det derimot veldig mange på Bible Club om kvelden. Eg var så stressa at magen slo seg vrang under middagen, men då vi starta bibelstudiet, gløymde eg stresset og merka at det var kjekt likevel.


To nye kinesiske jenter kom denne gongen, og denne veka vil dei lage middagen.

Laurdag 15. januar:

På gospeløvinga var vi 12 personar, det er det meste hittil. Fleire kom for første gong. Nokre av dei hadde vore med på song-og musikkmøtet i desember og fekk lyst til å vere med å syngje. Slikt er inspirerande. Men eg skulle gjerne ha fått med fleire skuleungdommar og studentar...

Søndag 16. januar:

Denne snømannen som borna i Izumo kyrkje laga i går, får stå som representant for dei eg møtte der. Det var ein snørik og kald dag, men det gjekk bra på vegen både til og frå Izumo. I dag har snøen smelta frå vegane, så då går det nok bra på vegen opp til Hiruzen i morgon. Berre eitt styremøte denne veka...

For få Biblar

Eg må visst bestille fleire nytestamente ifrå Gideon, for på første Bible Club etter nyttår måtte vi dele på dei vi hadde. Men ei utskrift av 1.Kor. 13 ifrå Databibelen hjelpte langt på veg.
Vi var 12 denne kvelden. Det er vel rekord så langt denne sesongen, iallfall.


Som vanleg starta vi med mat. Akiko og Ryoko ventar på at dei andre skal kome, så dei kan få byrje å ete.


Handrulla sushi var ein ny rett for Ahn frå Korea.

(Foto: Scott Menking)
Alle tok aktivt del med å skrive ned kva kjærleik er og ikkje er, utifrå 1. Kor 13, og monterte alle korta på ein plansje.

"Kjærleiken er langmodig, kjærleiken er velviljug, han misunner ikkje, briskar seg ikkje, blæs seg ikkje opp.
Kjærleiken gjer ikkje noko usømeleg, han søkjer ikkje sitt eige, harmast ikkje, gøymer ikkje på det vonde.
Han gleder seg ikkje ved urett, men gleder seg ved sanninga.
Alt held han ut, alt trur han, alt vonar han, alt toler han.
Kjærleiken fell aldri bort." 1.Kor.13,4-8a

(Foto: Scott Menking)
Deretter prøvde vi om det passa på oss. Alle verka som om dei var samde i at vi ikkje klarer dette. Berre Guds kjærleik er fullkomen.

(Foto: Bak Seong-mo)

(Foto: Scott Menking)

Eg har fått enno betre kontakt med naboane mine. Begge desse jentene bur i etasjen under meg. Erika (t.h.) var med siste gong før jul, og no hadde ho også fått med seg Reina. Det er alltid spennande med nye kontakter.

Idag vil eg avslutte med eit ferskt bilete av ein fersking. Daniel Badejo var fødd på fredag, og i dag fekk eg halde ein ekte nigeriansk baby for første gong!


Frå i morgon og fram til torsdag vil tida gå med til busskøyring og diverse komitemøte i Kobe og Yonago. Ikkje mindre enn tre leirar skal planleggjast; skileir i februar, ungdomsleir i mars og ny ungdomsleir i august, pluss misjonærkonferansen i mars. Så det er nok å tenkje på.

Join me for the Snow Fun Camp!

I want to invite you for a ski camp in Hiruzen on February 11-13, 2011!
Friday 11th of February is a national holiday, so we will set off in the morning and arrive before lunch.
In Hiruzen there is at the moment more than 1 metre of snow, so hopefully it will remain until the middle of February.

In addition to having fun in the snow, we will also go treasure hunting and find treasures hidden in the Bible.
Leaders will be Antti Kiviranta and Johanna Tervonen from Finland, and me from Norway.

If you don't have your own skis, it is possible to borrow some old skis at the Bible Camp, or if they don't fit, you may rent skis at Bear Valley Ski Resort.
Please check the programme here:
http://www.wjelc.or.jp/hiruzenbc/snowfuncamp.pdf

And here is the homepage for the ski resort:
http://ww51.tiki.ne.jp/~bear-ski/index.html

If someone wants to try cross-country skiing, I can teach you for free! You don't even need money for the lift. I was skiing in Hiruzen on January 1st.

Hope to see you!

The first picture is from the Hiruzen Bible Camp's blog by Katsuhiro Igi. Please check what's happening there during the winter season: http://hiruzenbc.blogspot.com/

Kvitt nyttår

Godt nyttår!
Eg har vore heime i Matsue allereie to dagar etter nyttårsleiren på Hiruzen, men fram til no har eg delt bilete berre på Facebook. Det vart ei snørik nyttårshelg. Ja, folk sa at det har ikkje snøa så mykje på over 40 år. På Hiruzen fekk dei ein månads nedbør på tre dagar. Nyttårsdag var det målt 103 cm, og det meste av det var kome i løpet av to-tre døgn.


Nadine frå Jamaica fryda seg over å oppleve "ekte" snø. - No forstår eg endeleg kva uttrykket "kvit som snø" eller "kvitare enn snø" betyr! seier ho.


Her er ein naturleg "hatt" på den eine portstolpen framfor styrarbustaden.


Nadine fekk også prøve seg på ski for første gong i sitt liv.


Eit mislukka forsøk på å trakke løype i den djupe snøen. Det var godt å kome seg ned på vegen igjen.


Ein nesten nedsnøa spegel i vegkanten.


Tradisjonen tru var det sjølvlaga riskaker til lunsj. Risen må bankast seig før bollane blir baka ut. Nadine svingar sleggja.


Med den yngste på 6 år, og den eldste på snart 84, var vi som ein storfamilie med tre generasjonar.(Foto: Igi)

Det er fint å få starte eit nytt år med nysnø og blanke ark. Her er mottoet mitt for året som ligg framfor. 2. Kor 5, 15 var ein av tekstane Shigeru Masaki talte over:
"Og han døydde for alle, så dei som lever, ikkje lenger skal leva for seg sjølve, men for han som døydde og stod opp for dei."

Dette var eitt av bibelorda som var med på å føre meg til Japan. Under året på bibelskulen for over 25 år sidan (!) møtte dette ordet meg fleire gonger. Men det eg synest eg lever mykje for meg sjølv også som misjonær. Då er det godt å hugse på illustrasjonen med hansken, som Masaki viste oss. Samme kor mykje han kommanderte hansken, var der ingen reaksjon. Det som måtte til, var ei hand inni hansken. Slik er kristenlivet, sa Masaki. Vi kan ingenting gjere utan Jesus. Men får han fylle oss med sin Ande, kan han få utføre det han vil. Tenk på det kvar gong du tek på deg hanskane før du går ut i kulda!

Så må eg få takke for alle julehelsingar både på e-post og i brev. Det vart ikkje julebrev frå meg, og nyttårsbrev har det heller ikkje blitt. Men eg håper helsinga her når mange. Ta gjerne med nokre ord frå meg til neste foreining eller forsamlingsmøte.

Sjå fleire bilete på Hiruzen Bible Camp sin blogg her:
http://hiruzenbc.blogspot.com/

Så håper vi at snøen blir liggjande til midten av neste månad, iallfall, for då planlegg vi skileir 11.-13. februar.