Munnbind - men ikkje munnkorg!

Det er mange som er forkjøla for tida, og influensa herjar. I kyrkja var det utdeling av munnbind til dei som ikkje hadde. Det er heldigvis frivillig å bruke. Desse to på biletet hadde munnbind på heimanfrå.
Han som mottek blomster, blir takka for dei 24 åra han har tent som eldste i Matsue kyrkje. No takkar han av. - Men eg forsvinn ikkje! forsikra han forsamlinga.

Det var også han som leia både gudstenesta og årsmøtet etterpå, sjølv om han ikkje var heilt frisk att etter influensa. Han klaga over at hovudet ikkje heilt ville vere med.

Det er framleis vinter på kalendaren, men her er også fleire vårteikn. To ikkje-kristne japanske studentar vart med på gudstenesta ilag med ei kristen jente frå Eritrea.

Under årsmøtet var eg observatør, men eg hadde talerett, og hadde førebudd meg på mykje eg ville seie, både i kommentar til den sida eg hadde fått i årsmeldinga, og eit brev eg hadde skrive til styret tidlegare. Etter snart sju år med internasjonal gudsteneste, tenkte eg at det kanskje var på tide at kyrkjelyden ser verdien av det og gjer det til sitt eige ungdomsarbeid (som dei ikkje har noko alternativ til). Men så lenge eg ikkje vart utfordra til å svare på spørsmål eller kommentere det eg hadde skrive, vart eg sitjande stille og vente på ei anledning. Eg hadde førebudd meg på å seie ein del, og eg hadde stikkord på norsk både her og der.

Mot slutten av samtalen om arbeidet våga eg meg til å rette opp handa og ta ordet. Eg takka for at dei hadde tatt imot studentane som eg hadde med den dagen, og prøvde å oppmuntre til at vi ilag kan arbeide for at dåpstalet på null for 2018 kan gå opp, og at eg håper at studentane får lyst til å kome i kyrkja på føremiddag sjølv om eg er i ei anna kyrkje. Eg fekk ikkje sagt alt eg hadde tenkt, men iallfall litt.

Munnbind- men heldigvis ikkje munnkorg!

Ved utgangen plukka eg opp eit munnbind, som eg kanskje får bruk for, men foreløpig er det uopna i plastposen. Ei ung jente tok dette biletet av meg medan ho venta på foreldra, som begge var blitt valde inn i det nye styret.

Om kvelden hadde Shoko og eg middag ilag og planlegging av turen til Hongkong 16.-20. februar. Medan vi prata, chatta eg med ein HK-misjonær på ferie i Norge og fekk gode tips om plassar å besøkje, og den japanske misjonæren Maki Ikegami har eg også kontakt med. Søndag 17. februar skal vi vere med i kyrkja der ho arbeider.

Vi gler oss til tur! Ca 30 minutt å køyre til flyplassen i Yonago, og omlag 3 timar til Hongkong derifrå.

Men før det skal eg ta imot denne gjengen komande helg:

12 studentar og to lærarar frå Fjellhaug Bibelskule si Bibel&Gaming-linje er no i Japan. Fredag kjem dei til Matsue og skal vere med på Bible Club, så då blir det store gryter med curry, og fleire omgongar med riskokaren!

Laurdagen skal dei vere med på eit spennande opplegg som bror til ei veninne av meg har lagt opp til. Han planlegg å opne eit gjestehus for utlendingar i ei lita grend ved havet, og desse gutane skal få vere "prøvekaniner", og bilete og video av dei skal bli brukte til PR for gjestehuset. Dei skal mellom anna ut og hogge bambus og deretter lage ting av bambus.  Om kvelden får dei middag heime hos lokalfolket.

Søndag 10. februar tek dei del i den internasjonale gudstenesta med andakt, vitnemål og musikk. Så då skal eg prøve meg som møteleiar. Det blir første gong på desse snart sju åra vi har halde på. Vanlegvis har eg nok med å tale og spele piano. Andakta til Andreas Ruud er allereie omsett til japansk av ei jente som vart døypt i 2017 og gjerne vil hjelpe til. Ho stiller også alltid opp med saksofonen sin. Så kjekt å ha slike medhjelparar!