Temperaturfall, snøfall og "messefall"

Det har vore ein uvanleg mild vinter i Japan, heilt til for omtrent ei veke sidan. Det ser ut til at då mildvêret kom til Norge, kom ei kuldebølge over Japan. Biletet ovanfor er eit kvartal bortanfor der eg bur i Matsue. Ser du godt etter, kan du sjå skuggen av ein norsk langrennsløpar framfor snømannen. Jau, eg fekk prøve skia idag. Ikkje mindre enn to rundar i joggeløypa vart det. At folk såg rart på meg, var ein del av moroa! Nokre smilte til og med. "Dette ser kjekt ut!" sa ei ung mor som leidde sykkelen gjennom snøen med barnehagejenta sitjande på sykkelen.

Kulden kom til området her natt til forrige tirsdag. Den dagen skulle vi ha JS-styremøte i Yonago. For å unngå den mest trafikkerte strekninga i rushtrafikken, køyrde eg "bakvegen", over den berykta Ejima bru. Heldigvis var det ikkje glatt. Det var såvidt litt snø hadde lagt seg. Det meste bles vekk i den kalde vinden.

Her er vi på plass rundt rundbordet i Yonago kyrkje. Stedlig representant Gunnar Urstad frå Norge (t.h.), styreleiar Leifur Sigurdsson i midten, og styremedlem Johan Leirvik til venstre. Sekretæren er meg, som akkurat då var fotograf.

Eit høgdepunkt i styremøtet er lunsjen. Når vi har møte i Kobe, et vi lunsj på bibelskulen, men i Yonago går vi ut og et god mat til ein rimeleg pris.
Neste møte skal vi ha på Skype. Vi sparer reisetid og reiseutgifter, men eg vil sakne lunsjen!

Det gjorde godt med skikkeleg varm mat på ein slik kald dag.

Som de ser, kan nordmenn å kle seg etter vêret.

Neste morgon hadde den første snøen lagt seg. Lagssekretæren skulle eigentleg kome ifrå Okayama denne føremiddagen for å vere med på bibelstudiet på universitetet. På grunn av snøvêret ville han ta toget istaden for å køyre. Onsdag morgon fekk eg denne meldinga: "Eg er no på Okayama stasjon, men toget er innstilt. Dei seier at neste tog kan bli opptil 50 minutt forsenka, så då rekk eg dykk ikkje uansett. Dette var veldig dumt!" Så det vart ikkje besøk denne gongen. Han vil kome igjen i april.
To jenter møter trufast opp kvar onsdag i lunsjpausen. Vanlegvis er det dei sjølve som leier bibelstudiet, men sidan vi hadde satsa på besøk, hadde dei ikkje fått tid til å førebu seg, så eg tok det denne gongen.
Denne onsdagen blir siste gong før prøveperioden startar og skuleåret er slutt. Eg skulle gjerne fått med desse jentene på KGK-leir i mars.

Fredag var det Bible Club som vanleg. To studentar kom litt tidleg for å hjelpe til, men maten var omtrent ferdig, så dei brukte tida til å studere litt japansk.

Studenten frå Nigeria har også lært å kle seg etter vêret.

Denne kvelden var det Carmella (t.v.) som leia bibelstudiet om profeten Jona.

Siste veka brukte eg mykje tid til å førebu engelsk preike og japansk omsetjing for den internasjonale gudstenesta vi skulle ha i går.

 På veg heim frå Arashima kyrkje litt over kl 12, viste temperaturen minus 5 grader. Framleis var det lite snø, men det var meldt meir mot kvelden. Eg var litt usikker på om dei som hadde sagt dei ville kome på kveldsgudstenesta, ville kome i slikt vêr, men eg håpa på det beste.

Eg hadde framleis ein del å gjere ferdig før kveldsgudstenesta. Eg var nesten ferdig, og skulle til å lage meg middag då eg fekk ei melding frå ei av dei som skulle vere med. Ho meinte at det var uforsvarleg å ha gudsteneste, at eg sette andre sine liv og helse i fare, så gudstenesta burde bli avlyst. Eg ringde presten eg samarbeider med for å høyre hans meining, og han også meinte det for sikkerheits skuld var best å avlyse denne gongen sidan det var meldt mykje snø til folk skulle heim igjen. Til gjengjeld skal eg få bruke preika som eg hadde førebudd på neste ungdomsgudsteneste i Arashima 7. februar. Så eg får håpe at dei som hadde tenkt å kome i går, vil kome dit, og gjerne enno fleire.

Hadde det vore i Norge, ville alt gått etter planen i går. Slikt vêr er ikkje grunn til messefall i eit land der ein har lang vinter. Men her i landet er mange lite vant til å køyre på snøføre, og køyreopplæringa har visst heller ikkje glattkøyring på timeplanen. Eg kunne sjølvsagt ha stått på mitt og gjennomført gudstenesta, men det er ikkje sikkert det hadde ført noko godt med seg. 

I staden fekk eg jobben med å kontakte alle som hadde sagt dei ville kome. Det meste fekk eg gjort gjennom Facebook. Og endeleg fekk eg lage meg middag...

I morgon skal eg til Nima og ha engelskklasse, men det er allereie to som har sagt at dersom det blir snø og glatte vegar, vil dei ikkje kome. Vêrmeldinga tyder på at det blir mildare, så då treng eg vel ikkje å avlyse klassene.

I går kveld tok eg ein liten spasertur i den kalde, tørre snøen. Eg gledde meg allereie til ein skitur neste morgon. Og det vart det!

Det var ikkje kome så mykje snø, men nok til å prøve skia, iallfall.

Eg møtte mange på turen min, men eg hadde ikkje frimod til å spørje nokon om å ta bilete, så dette er tatt med sjølvutløysar.

Det var allereie blitt plussgrader, og snømenn hadde dukka opp både her og der. 

Eg tok likegodt to rundar i joggeløypa, når eg først hadde laga spor.

Jau, det er av og til kjekt å vere norsk i Japan! Eg er nok den einaste som har gått på ski i Matsue.
Det var ein god start på ein god frimåndag!

Fargerikt fellesskap

Ein søndag i månaden er det ungdomsgudsteneste i Arashima kyrkje. Då køyrer vi 2-3 bilar med studentar ifrå Matsue. Her er det folk ifrå mange nasjonar. Dette er ifrå gudstenesta 10. januar.
På høgre sida sit dei som treng tolkning av den japanske preika.

"Stor er din trofasthet". Lovsongen er både på engelsk og japansk, leia av pastor Ishimaru og kona Aika ved pianoet.

På denne sida sit dei som ikkje treng tolkning av den japanske preika.

Pastor Ishimaru talar om Jesus som stilte seg i rekkja av syndarar og vart døypt av Johannes.

Etter gudstenesta er det tid for middag. Den kostar 100 yen, dvs omlag 7 kroner. Studentane ifrå Nigeria og Kenya vil gjerne prate japansk!

Aika har mykje arbeid med å lage mat til denne flokken. Denne kvelden er menyen soba (japanske nudlar).

Etter middagen hadde vi også direkte Skype-kontakt med forsamlinga i Misjonssalen i Ålesund, der eg vart intervjua og heile flokken stilte opp og song. Her var klokka 20, men i Ålesund var klokka 12 og framleis midt i føremiddagsmøtet. Det er fint å bli hugsa litt ekstra på no i januar, men vi treng det vidare både i februar og mars...

Flokken som var samla 10. januar.

John frå Nigeria, - den nye misjonæren etter at eg reiser til Norge? Dei kristne utanlandsstudentane har iallfall ei viktig oppgåve som vitne blant japanske studentar, og mange av dei er brennande kristne. 

I morgon må eg for alvor prøve å starte førebuingane til den internasjonale gudstenesta i Matsue den 24. Er takksam dersom nokon vil sukke til Jesus for meg.

Les meir om ungdomsarbeidet i Matsue og Arashima her.

Misjonærsamling i Ako

 (Foto: Tilfeldig forbipasserande, med Kari Opperud sitt kamera)

Måndag 4. januar hadde vi samling for store og små i Ako. Til ei forandring tok eg ikkje eit einaste bilete, men Kari Opperud, som også var vertinne, har sørga for både å fotografere og blogge. Så då er det berre å klikke på lenkja og lese vidare!

Kari Opperud: Misjonærsamling i Ako

Stille og roleg nyttår

1. januar er offentleg flaggdag også i Japan, men det er veldig få private som har flaggstong. Nyttårsfeiringa her i Matsue gjekk ganske stille fore seg.

Vi starta nyttårsaftan kl 22 med ope hus her hos meg.

Vi delte ifrå året som hadde gått, og då klokka nærma seg midnatt, las vi Guds ord ilag og delte bønneemne for det nye året. Vi starta å be ca 23.45. Rett før årsskiftet var det ganske stille hos oss, så medan vi bad, kunne vi høyre stemmer frå naboleilegheita som talde ned "5-4-3-2-1- Godt nyttår!"

Dagen etter traff eg naboen ute, og han helste godt nyttår både på japansk og engelsk. Han fortalde at det var første gong dottera på 9 år hadde fått vore oppe på nyttår, så det var stas å få vere med på "count-down" (nedteljing).

På nyttårsaftan var det ingen fyrverkeri eller anna bråk. Ingen redde kattar, heller. Bortsett frå denne, kanskje, som eg traff på ettermiddagsturen min på nyttårsdag:

Det var visst litt skummelt med denne utlendingen som luska utanfor vindauga.

Nyttårsdag var eg på gudsteneste i Matsue kyrkje. Sidan Arashima starta kl 10, og Matsue ein time seinare, valde eg å sove litt ekstra. Ein annan grunn til at eg valde Matsue, var at eg fekk med meg ei ikkje-kristen dame dit. Etter gudstenesta vart eg med henne heim ein tur. Nyttårsdag er familiedag i Japan, og vi som er åleine, kan ha litt selskap i kvarandre.

Denne jenta hadde kledd seg i kimono for å øve seg til myndigheitsdagen neste veke. Alle jenter som blir 20 år det året, kler seg då i kimono. Gutane blir det visst ikkje gjort så mykje stas på. Denne kimonoen har både mora og storesøstra brukt, og om eit par-tre år går han nok i arv til søster nummer tre.

Ikkje akkurat samme stil, nei...

Då eg kom heim på ettermiddagen, fann eg mange apekattar i postkassa. Det vil seie, nyttårskort ifrå venner og kjende. Mange kort har ape på i år, sidan det er ape-året i den kinesiske 12-årssyklusen. Kvart år har sitt eige dyr.

Sist eg var i Kobe, fekk eg med meg heim nokre apekattar laga i origami (papirbretting), som den japanske svigermora til den islandske styreleiaren vår hadde laga til alle misjonærane.

På ettermiddagen gjekk eg ein tur i nabolaget for å få litt nyttårsstemning. Appelsiner på tre er vel ikkje noko vanleg syn i eit norsk byggefelt.

Typisk nyttårspynt over porten eller inngangsdøra.

... eller på bilen, for sikkerthets skuld. Det oransje "haustbladet" er merke som viser at det er ein eldre sjåfør. Unge, nye bilførarar må ha eit grønt merke på bilen. Begge deler gir hint til dei som køyrer framfor eller bak om å vere forsiktig og vise omsyn.

Ved den smale gata som knapt nok kunne ha plass til ein bil i breidda, var der eit lite shintotempel. Ein mann klappar i hendene og bøyer seg. Skal tru kva han ber om?

Ved eit hus luktar det søtt av allereie utsprungne plommeblomster. Sesongen har visst starta tidleg i år.

Tilbake heime ser eg at ein av naboane i blokka har fått besøk. Då gjeld det å stuve godt nok på parkeringsplassen. Eg hadde nok ikkje fått plass til to bilar på min tilmålte parkeringsplass.

Idag, på søndag etter nyttår, har eg vore i Arashima på gudsteneste. På videosnutten nedanfor kan du få med litt av stemninga. Melodien er kjent, men i Norge har vi andre tekstar til denne melodien.

Også i dag var det lunsj etter gudstenesta, med mykje god, medbrakt nyttårsmat.

Mitt lille bidrag var ein kabaret, som nokre hadde pynta med jordbær... Eg ville heller ha brukt tomatar, men det hadde eg gløymt å kjøpe. 

Etter lunsj var det dugnad for å rydde vekk juletre og julepynt. Juletreet vart demontert og pakka ned i ei lita kasse, og der skal det få ligge til neste jul.

Heime igjen i Matsue var det framleis tidleg ettermiddag, og fint vêr for ein tur langs elva.

 Ein far og ein son er ute for å prøve dragen. 

Desse endene nyt også den stille ettermiddagen. 

Så har eg fått sendt svar på nyttårskorta eg har fått, lagt ut ei sak på "månedens misjonsland" på nlm.no, og laga ein ny kabaret for misjonærsamlinga i morgon. Då skal vi ha spleiselunsj i Ako hos Kari Opperud. Eg har aldri vore der, så det kan bli interessant å sjå. Eg må opp tidleg på ein frimåndag, men eg har hatt det ganske roleg siste dagane, så eg skulle vel ikkje ha så veldig behov for å sove lenge, heller. Berre eg kjem meg i seng i rimeleg tid.

Først køyrer eg ein times tid til Leirvik sine i Yonago, og blir med dei vidare. Til saman skal det ta omlag 3 1/2 time å køyre til Ako.

Grace frå Kina fann freden i Japan

Januar 2016 er månedens misjonsland for Japan, så vi kjem til å ha fleire artiklar på nlm.no. Her er den første.
Klikk på lenkja og les om den kinesiske studenten som har møtt Jesu kjærleik: Grace frå Kina fann fred i Japan