Det fleirreligiøse nabolaget mitt

 

I ettermiddag tok eg meg ein runde i nabolaget og kom inn på ein smal veg eg ikkje har gått før.

Her håper eg dei ikkje har små barn som leikar. Kattane får vel passe seg sjølve. Her borti gata bur det sikkert ein taxisjåfør.

Framfor eit buddhisttempel med gravplass var der stor parkeringsplass.

I hjørnet av gravplassen var det ein shintoport med eit lite shintoaltar innanfor. Her lever religionane side ved side.

På veg tilbake tok eg ein runde på andre sida av gata, der eg ofte går forbi.

Den næraste kristne kyrkja er ikkje luthersk, men tilhøyrer eit kyrkjesamfunn som oppstod under krigen, då fleire kristne kyrkjer måtte slå seg saman. På engelsk heiter kyrkja "United Church of Christ in Japan".  

Eit søk på internett fortel at Matsue Kitahori kyrkje vart starta i 1932. Så her har altså vore misjon før NLM kom til Japan! 

 Tidlegare denne veka var eg med på eit møte med pastorar frå ulike kyrkjer her i byen. Då var det avskjed for pastoren i denne kyrkja, som gir seg når han no er blitt 75 år... 

Næraste nabo til kyrkja er også kalla "kyrkje", men det er ikkje ei kristen kyrkje.

Ordet for kyrkje (kyokai) betyr direkte omsett lære/undervisningssamling. Difor bruker eg å seie at eg arbeider i ei kristen kyrkje når folk spør kva eg driv med.

Religionen heiter Konkokyo (den engelske heimesida skriv derimot Kinkokyo). Det er ein av dei nyare religionane, men ikkje så veldig ny lenger.

Her er eit skjermbilete frå den engelske heimesida deira. Dei søkjer Gud, men kva slags Gud er det? Jesus er ikkje Frelsar i denne religionen.

Eg går vidare på runden min. Den mest ruvande religiøse bygninga tilhøyrer religionen Sokagakkai, som er ei buddhistisk sekt. 

Sokagakkai har ein kulturhall med stor parkeringsplass. Og dei er nesten næraste nabo til blokka eg bur i.

Frå verandaen min kan eg sjå bort til dei.

Og her bur eg. Til kyrkja i Arashima bruker eg ca 35 minutt å køyre. Til Nima tek det bortimot 2 timar. Men eg ønskjer også at heimen er mi kyrkje. Ein plass der eg kan invitere til bibelstudium eller ein kopp te og samtale. "Eit hus for ditt namn" heitte jubileumsverket vi framførte i Ørskog kyrkje på jubileumskonserten i 2023. 

Eg har plakaten framleis hengande i gangen og blir mint om at leiligheita mi skal vere eit hus for Guds namn.

I morgon kjem det minst to studentar på Bible Club. Då slepp eg iallfall å avlyse denne gongen.

Snø til glede og besvær

Det har vore meir snø her enn på Sunnmøre siste vekene. Dette biletet er frå i går. Her var det nok snø til å ta eit par rundar på ski.

I går tok eg ein annan veg til kyrkje enn der eg bruker å køyre til vanleg, for å vere sikker på å komme fram i god tid. I lavlandet går det greitt å køyre. Meir utfordrande var det å køyre til Hiruzen i det verste snøvêret eg har opplevd i Japan, og kanskje ikkje eingong i Norge. Eg brukte 4 timar på vegen som vanlegvis tek 2 timar.

Men når snøkaven ga seg, såg det ganske fint ut.

Andre helga i februar var det Snow Fun Camp på Hiruzen. På grunn av mykje snø var det to familiar frå Kobe som hadde meldt avbod, men likevel var vi bortimot 40. Eg var med frå laurdag til søndag. Sidan vi skulle ha gudsteneste med årsmøte på ettermiddagen i Arashima, satsa eg på å rekke det i god tid.

Før eg køyrde frå Hiruzen, fekk eg melding om at dei vurderte å avlyse gudstenesta og utsetje årsmøtet fordi fleire kunne ha problem med å komme seg til kyrkje. Men då eg kom fram til kyrkja, var parkeringsplassen rydda, og kyrkja var open. Så då vart det både gudsteneste og årsmøte likevel.

Val av nytt menighetsråd var enkelt. Det vart gjenval på alle tre. Pastor Mori til høgre.

Ein måndagsføremiddag i månaden har eg babysong heime hos meg sjølv. 

Denne gongen var det også ein pappa med. Denne lille familien var med for første gong.

Eg serverte vafler med brunost, og det var populært. Denne guten er storebror til ein baby og får vere med sjølv om han er litt for gammal. Eg hadde funne fram koppar til dei vaksne, men før eg kom så langt at teen var klar, hadde han sett seg til rette ved bordet og tømt drikke frå flaska si opp i koppen. Mora sa at eg godt kan skjenne på han, men det har eg ikkje hjerte til...

Dette er faktisk det einaste barnearbeidet eg er med på for tida. Eg saknar å ha søndagsskule eller andre aktivitetar for barn i kyrkja, men hittil har det ikkje blitt noko. Vi har ingen barn som i utgangspunktet har relasjon til nokon i kyrkja. 

I dag har eg sett litt på nokre dokument til konferansen vi skal ha om ein månad. Her er ei nynorsk omsetjing frå den engelske handlingsplanen for Japanfeltet 2023-2026, som er blitt vedtatt medan eg var i Norge:

"Mange menneske i Japan som blir kristne i vaksen alder, høyrde evangeliet for første gong som barn. Barn er kyrkja si framtid, og vi ønskjer å gi barn ein sjanse til å høyre evangeliet og tru på Jesus.

Vi ønskjer å oppmuntre kristne familiar til å dele si tru med barna sine. Vi oppfordrar familiar til å ta med barna sine til søndagsskulen, og vi ønskjer å fremje nytt materiale (katekisme for barn, bibelapp, bibelprosjekt) som dei kan bruke heime. Barn får moglegheiter til å tene på søndagsskulen og andre arrangement, og dei blir oppfordra til å invitere vennene sine til kyrkja. Vi når ut til barn i nabolaget vårt og hjelper kyrkjer med å nå ut til barn. Vi er oppmerksame på barn som er åleine heime eller har droppa ut av skulen, og når det er mogleg, er vi villige til å gi dei ein stad å henge. Den eldre generasjonen blir oppfordra til å vere involvert i søndagsskulen."

Det er fint med gode målsetjingar, men ikkje alltid like lett å gjennomføre. Det er noko å be for.

Eg har iallfall nokre å starte med. Kontakten med foreldra er minst like viktig. 

Leik og fritid er også viktig. På nasjonaldagen 11. februar tok Shoko meg med til ein plass vi kunne gå på ski og ake. Om kvelden var vi på engelsk bibelklasse i Nima. 

Sist veke fekk eg feire mi japanske "mor" sin 102-årsdag på rommet hennar på aldersheimen.

Vanlegvis bruker eg å gå på besøk ilag med dottera, men familien hadde hatt selskap ein dag tidlegare i veka, så eg var der åleine denne føremiddagen. Eg er glad eg fekk dele Guds ord med henne, om den gode hyrdingen som leitar etter den eine.

Samme kveld var eg med på studentlagsmøte (KGK) i pinsekyrkja.

Dei to japanske jentene er begge medlemmer i ei av våre lutherske kyrkjer. Og begge er prestedøtre. Ho til venstre er ikkje lenger student, men er med og organiserer studentsamlingar. Ho til høgre studerer ved universitet her i Matsue. 

Den unge mannen midt på biletet er nyutdanna evangelist i pinsekyrkja.

Dette biletet treng kanskje ikkje forklaring.

Eg har også fått nokre nye venner. Dei hadde eigentleg invitert seg sjølve. Det vart ein fin søndagskveld.

Eg serverte først norsk makrell med poteter og råkostsalat, og så hadde vi te og kaker. Det vart ein fin samtale om livet, om ulike kulturar og om forskjellig tru. Den eine jenta er frå Bangladesh og den andre frå Colombia. Begge går på masterstudiet ved universitetet og studerer geologi, og dei er blitt gode veninner. Eit interessant bekjentskap, som eg håper å kunne ha kontakt med vidare.

Så er vi i gong med ei ny veke. I morgon (tirsdag) er det engelskklasse i Nima, som vart utsett frå forrige veke pga snø. Og torsdag er det engelsk bibelklasse hos meg. Fredag bønnemøte i kyrkja på føremiddag og Bible Club om kvelden. Sist fredag kom det to studentar, ein av dei for første gong. Og dei hadde veldig gode spørsmål! Ting som eg aldri har tenkt på, f.eks. kvifor må det vere vatn i dåpen? For meg er det sjølvsagt at vatn og dåp høyrer saman, men for dei var det ikkje sjølvsagt.

Der og då fann eg ikkje kvar det står, men eg sende ei melding etter at eg hadde funne det.

"Dei hadde vore ulydige i Noahs dagar, den gongen Gud venta tolmodig medan arka vart bygd. I henne vart nokre få menneske, åtte i talet, frelste gjennom vatn. 21 Dette er eit bilete på dåpen, som no frelser dykk òg. Dåpen er ikkje å vaska kroppen rein for skit, men ei bøn til Gud om eit godt samvit, i kraft av Jesu Kristi oppstode." 1. Pet. 3, 20-21

- Wow, dette var akkurat svaret på spørsmålet mitt! svarte ho som hadde stilt spørsmålet. 

Det er faktisk lærerikt å vere lærar!

Du som ber, har sikkert funne mange ting å takke Gud for og be vidare for. Takk for at du hugsar på oss her!

Vårferie og snø

Det har vore fleire dagar med snø i lufta, men lite som har lagt seg på bakken, fram til i dag. Eg vakna til blå himmel, men på veg til bønnemøte i kyrkja i føremiddag var det skikkeleg vintervêr med snøkave og lastebilar som stod fast på veg opp på brua og laga lang kø. Biletet over er frå ein japansk hage som eg ofte er innom, men det er første gong eg har vore der i snø.

Offisielt er visst 3. februar allereie vårdagen, men samtidig bruker februar å vere den kaldaste månaden. No er det er kraftig kuldebølge over Japan, og det er meldt over 3 meter snø lenger nord.

Universitetet har tatt ferie, så fleire studentar har reist heim. Ei gruppe er med Carmella og Scott til California, og etter at dei kjem att i slutten av februar, reiser dei med ei ny gruppe til Florida. Forhåpentlegvis vil nokre av desse studentane komme på Bible Club når nytt studieår startar i april.

Forrige fredag kom det to studentar på Bible Club, og dei var ivrige. Men i dag kunne dei ikkje kome. Eg hadde sagt at dersom det kjem minst to, vil eg gjennomføre Bible Club. Men i dag innan svarfristen var det berre éi jente som var påmeldt, så eg la ut melding om at det vart avlyst. Etterpå kom eg på at eg kunne spørje henne om ho hadde lyst å ete middag ilag med meg, men då hadde ho allereie kjøpt seg mat som ho skulle ete.

Engelskklassa i Nima, der eg skulle ha vore tirsdag, vart avlyst fordi dei frykta for mykje snø. Det vil seie, ikkje avlyst, men vi tek det igjen neste tirsdag. Heldigvis fekk eg gjennomført den engelske bibelklassa for vaksne som eg har annankvar torsdag føremiddag heime hos meg. Den vart avlyst/utsett forrige veke fordi dei fleste var sjuke.

Både i Nima og i denne gruppa les vi om Josef i 1. Mosebok. Her har dei fått i oppgåve å setje saman forteljinga om Josef og kona til Potifar.

Eg fekk ekstra god tid heime hos meg sjølv denne veka sidan turen til Nima gjekk ut. Så då har eg hatt god tid til å starte på preikeførebuing til 16. februar, men det er lett å finne andre ting å gjere på enn å setje meg ned og konsentrere meg om preiketeksten. Men teksten ligg i bakhovudet, og det kan vel skje at eg får nokre tankar på bilturen opp til Hiruzen eller i skiløypa i morgon. Det er nemleg Snow Fun Camp på Hiruzen, så eg tek med meg skia som eg hadde på utlån medan eg var i Norge. Søndag rekk eg tilbake til gudsteneste og årsmøte i Arashima.

Og på måndag får eg besøk av denne lille jenta, som nettopp har fyllt 1 år. Det kjem også nokre nye på babysong neste gong. Det skal bli kjekt!

Til slutt nokre vinterbilete frå favoritthagen min, som eg var innom på veg heim frå kyrkja i dag.

God helg!

- Kjekt å treffe folk på vår eigen alder

 

Denne helga har eg hatt besøk av fem kjekke ungdommar frå BiG (Bibelskulen i Grimstad). Dei går på misjonslinje, der dei har 4 1/2 månad av skuleåret i Japan. Til vanleg held dei til i Kobe, der dei hjelper til i Aobaen barnehage, på eit dagsenter for eldre og er med og lagar mat til heimlause.

Denne helga vart ganske annleis for dei. Og for meg. For det å ha 5 ungdommar i hus i tre netter kan vere litt utfordrande, men dei oppførte seg fint og forstyrra ikkje meg om natta. Og dei fekk bety mykje for kontakt med studentar, og gjennom desse norske ungdommane har eg fått nye kontakter. Eg trur dei har sett spor etter seg i Matsue.

Biletet ovanfor er frå Matsue Castle måndag ettermiddag. Biletet er tatt av dei japanske studenten som tok dei med på bytur.

Bible Club

Når ungdommane hadde fått slappa av eit par timar etter ein lang busstur, var det å starte førebuingane til fredagskvelden og Bible Club. 

Her er nokre ute for å handle inn mat for kvelden. I staden for å ta bilen, kunne vi kombinere gåturen med litt sightseeing og mosjon.

        Dagens middag var spaghetti med kjøtdeig i tomatsaus.

Det er lenge sidan det har vore så mange på Bible Club. Men så er 6 av 9 norske...

Laurdagskveld i kyrkja

Laurdag føremiddag fekk dei slappe av, dvs. dei som ikkje var med på ny handletur for ungdomssamling i Arashima. Eg fekk også tid til å gjere klar preika og powerpointen til gudstenesta. Litt stress å skulle ha preike i tillegg, men sidan vi hadde sett opp to vitnemål på gudstenesta, kunne eg ha ei kortare preike enn vanleg.

På ettermiddagen var tre av BiG-elevane var med meg på ein SFO, der ei kristen veninne av meg jobbar. Vi laga vafler og serverte med brunost og syltetøy, og leika med borna. Så var det rett i kyrkja for å lage middag til ungdomskvelden. Vi satsa på 15 personar, og vi vart 14!

Kjekt å kunne dekke eit langbord i kyrkja på ein laurdagskveld. 

Ein av BiG-studentane hadde andakt, som eg tolka etter beste evne. Eg var overraska over å høyre at det var første gong han hadde hatt andakt. Det håper eg ikkje blir siste gong, for han hadde verkeleg ein god bodskap å bere fram. Ein av dei andre gutane delte også eit vitnemål. Og dei hadde også ansvar for song og musikk, så det var ikkje så mykje eg trengde å gjere.

Eg er særleg glad for dei tre jentene som sit nærast på biletet. Dei må vi ta vare på, så dei kan vekse i trua. Eg har enno ikkje fått til noko fast samlingstid ilag med dei, men eg har dei i tankane. I går då det plutseleg vart tomt i huset, men framleis fullt av sengetøy og madrasser på gjesteromma, tenkte eg at kanskje eg skal invitere desse jentene på overnattingsbesøk ein gong i løpet av februar eller mars. Då kan vi få meir tid til både å prate og å lese Bibelen ilag.

Gudsteneste

Det ser nesten ut som skule, men det er altså frå gudstenesta i Arashima. Eg hadde skrive ut engelsk omsetjing av preika, slik at dei kunne følgje med. Det vil seie, preika var japansk omsetjing av preika eg denne gongen hadde skrive først på engelsk. 

Etter gudstenesta var det lunsj, der ungdommane og kyrkjemedlemmene fekk prate litt i lag.

Her er det ein som får lære "Å du som metter liten fugl" på norsk, nedskrive med japansk lydteikn.

Solnedgang

Ein av studentane som var på Bible Club, tilbaud seg å guide dei norske ungdommane rundt i Matsue. Søndag gjekk vi til innsjøen for å sjå solnedgangen, og etterpå var vi ute og åt middag ilag.

Medan vi gjekk, høyrde eg litt på samtalen mellom dei som gjekk bak meg; ein av dei norske ilag med japanaren.

- Er familien din kristen?

- Nei.

- Så du er den einaste kristne i familien?

- Nei, eg er ikkje kristen.

Og så fekk dei ein samtale om tru og religion.

 

Den unge japanaren til høgre er ein veldig sosial kar med mange venner. Så han inviterte mange til å møte oss på universitetet måndag.

Lunsj i kantina

Før lunsj fekk vi omvisning på universitetet, og sørga for å stille oss i kø i kantina før det vart altfor fullt. Eg fekk plass ilag med nokre av dei internasjonale vennene til denne japanaren. Ein frå Mexico, ei frå Colombia og ei frå Bangladesh. Eg fekk ein fin samtale med desse to jentene, og dei vil gjerne kome på besøk til meg. 

Kanskje eg skulle ete lunsj oftare på universitetet. Eg gjorde det ein del tidlegare.

Takka vere besøket av dei fem norske ungdommane og den japanske studenten har eg no fått fleire nye kontakter, og fleire veit kven eg er.

Etter lunsjen takka eg for meg, og dei andre vart med på tur til den gamle borga, som du ser på biletet øverst.

Etter ei slik helg hadde eg behov for ein roleg morgon og ein roleg dag. No har eg fått rydda alle madrasser og dyner, og maskinvask nr 2 heng til tørk.

På veg til stasjonen spurde eg dei som var i bilen, kva som hadde vore det kjekkaste. Svaret kom ganske kjapt:

- Å treffe folk på vår eigen alder!

Fredagskveld utan studentar

 

I dag fekk eg faktisk bruk for både snøkost og spade. Dette biletet er frå Arashima kyrkje, der eg moka veg til dei som skulle kome på bønnemøtet i føremiddag.

Ei av dei eldre kvinnene som bruker å kome, våga seg ikkje ut i kulden, men eit eldre ektepar og ei yngre kvinne kom. Det er dei mest trufaste på fredag føremiddag. Sidan ingen studentar kunne kome på Bible Club i kveld, hadde eg tid til overs. Så eg vart med den yngre kvinna og besøkte mor hennar på ein sjukeheim. 

Slik såg det ut i dag tidleg utanfor blokka der eg bur. Utpå ettermiddagen var det meste borte. Så det er ikkje blitt skiføre i byen, iallfall.

Nokre studentar reiser i helga til heimplassen sin for å feire "Bli-vaksen-dagen", som er andre måndag i januar. Sjølv om myndigheitsalderen no er blitt senka frå 20 til 18 år, held dei framleis på skikken med ein spesiell seremoni for dei som blir 20 år. Måndag er offentleg fridag, så då blir det langhelg for studentane.

Det er kjekt når tidlegare studentar dukkar opp for å helse på ein gammal misjonær. 

Onsdag hadde eg besøk av ei jente som var med i Bible Club for over 12 år sidan. Ho var heime i Matsue på nyttårsferie og ville treffe meg. Ho er ingen kristen, men noko av det som vart sådd i studietida, har kanskje byrja å spire? Ho hugsar enno kor overraska ho vart då ein studiekamerat vart ein kristen og vart døypt i Japanhavet på ein kald novemberdag. Ja, eg hugsar den dåpen!

I pottemakaren sitt hus

Tidlegare i veka møtte eg Shoko i Nima før bibelklassa om kvelden. Ho hadde siste fridag i nyttårsferien. I nabobygda Yunotsu var vi innom ein pottemakarverkstad og fekk kvar sin leirklump utdelt. 

Eg er spent på korleis koppen min vil sjå ut etter at han er blitt glasert og brent.

I Bibelen står det at Gud er pottemakaren og vi er leira. Han formar oss slik han vil. Og det blir ikkje mislukka, sjølv om det kan gjere vondt å bli "knadd".

Takk til deg som har bedt for preika eg skulle førebu. I går vart eg ferdig med førsteutkastet. I dag har eg tatt litt pause, men i morgon har eg tid til å bearbeide og øve, og lage powerpoint. Be gjerne om at dei som høyrer på, kan få noko frå Gud. Eg skal snakke om Jesu dåp og om vår dåp. Tenk om vi kunne få oppleve at nye tek imot Jesus og vil bli døypte. Det er fleire år sidan sist det skjedde i Arashima kyrkje.

Bønneemne

Så er det nokre arrangement som du gjerne kan vere med å be for.

20. januar inviterer eg igjen til babysong i leiligheita mi. 

Seinare den veka, 24.-27. jan., får eg besøk av 5 elevar frå Bibelskulen i Grimstad. Dei bur no i Kobe, der dei har praksis i barnehage og på eit dagsenter for eldre. 

Eg har sett dei opp på mange oppgåver, så dette blir nok ikkje frihelg for dei! Det blir ein del for meg å organisere og administrere, men eg håper det går bra. På fredag 24. skal dei lage middag for Bible Club og vere med på bibelstudiet. Dersom det går i orden dagen etter, skal tre av dei vere med på ein SFO som har ope på laurdag. Seinare på dag har vi ungdomssamling i Arashima, der dei deltek med andakt og vitnemål. Be om at vi får med nokre ungdommar frå området her. Og søndag blir dei med på gudsteneste. Det er igjen min tur til å preike, men denne gongen skal den vere kort! I staden for ei lengre preike, får vi ungdommane til å dele eit vitnemål. Eg får nok ein jobb med å tolke, også.

Denne veka har eg også vore med litt på fellesmøta i Kristiansand. Det har vore mange sterke vitnemål, frå folk som har erfart Gud i livet sitt på ulike måtar, anten dei har blitt helbreda eller at dei ikkje vart friske. Eg vil anbefale å gå inn på nettet og finne møteopptak frå fellesmøta.

God helg!

Eg har sett dei opp på mange oppgåver her i Matsue og Arashima. Først