Vårferie og snø

Det har vore fleire dagar med snø i lufta, men lite som har lagt seg på bakken, fram til i dag. Eg vakna til blå himmel, men på veg til bønnemøte i kyrkja i føremiddag var det skikkeleg vintervêr med snøkave og lastebilar som stod fast på veg opp på brua og laga lang kø. Biletet over er frå ein japansk hage som eg ofte er innom, men det er første gong eg har vore der i snø.

Offisielt er visst 3. februar allereie vårdagen, men samtidig bruker februar å vere den kaldaste månaden. No er det er kraftig kuldebølge over Japan, og det er meldt over 3 meter snø lenger nord.

Universitetet har tatt ferie, så fleire studentar har reist heim. Ei gruppe er med Carmella og Scott til California, og etter at dei kjem att i slutten av februar, reiser dei med ei ny gruppe til Florida. Forhåpentlegvis vil nokre av desse studentane komme på Bible Club når nytt studieår startar i april.

Forrige fredag kom det to studentar på Bible Club, og dei var ivrige. Men i dag kunne dei ikkje kome. Eg hadde sagt at dersom det kjem minst to, vil eg gjennomføre Bible Club. Men i dag innan svarfristen var det berre éi jente som var påmeldt, så eg la ut melding om at det vart avlyst. Etterpå kom eg på at eg kunne spørje henne om ho hadde lyst å ete middag ilag med meg, men då hadde ho allereie kjøpt seg mat som ho skulle ete.

Engelskklassa i Nima, der eg skulle ha vore tirsdag, vart avlyst fordi dei frykta for mykje snø. Det vil seie, ikkje avlyst, men vi tek det igjen neste tirsdag. Heldigvis fekk eg gjennomført den engelske bibelklassa for vaksne som eg har annankvar torsdag føremiddag heime hos meg. Den vart avlyst/utsett forrige veke fordi dei fleste var sjuke.

Både i Nima og i denne gruppa les vi om Josef i 1. Mosebok. Her har dei fått i oppgåve å setje saman forteljinga om Josef og kona til Potifar.

Eg fekk ekstra god tid heime hos meg sjølv denne veka sidan turen til Nima gjekk ut. Så då har eg hatt god tid til å starte på preikeførebuing til 16. februar, men det er lett å finne andre ting å gjere på enn å setje meg ned og konsentrere meg om preiketeksten. Men teksten ligg i bakhovudet, og det kan vel skje at eg får nokre tankar på bilturen opp til Hiruzen eller i skiløypa i morgon. Det er nemleg Snow Fun Camp på Hiruzen, så eg tek med meg skia som eg hadde på utlån medan eg var i Norge. Søndag rekk eg tilbake til gudsteneste og årsmøte i Arashima.

Og på måndag får eg besøk av denne lille jenta, som nettopp har fyllt 1 år. Det kjem også nokre nye på babysong neste gong. Det skal bli kjekt!

Til slutt nokre vinterbilete frå favoritthagen min, som eg var innom på veg heim frå kyrkja i dag.

God helg!

- Kjekt å treffe folk på vår eigen alder

 

Denne helga har eg hatt besøk av fem kjekke ungdommar frå BiG (Bibelskulen i Grimstad). Dei går på misjonslinje, der dei har 4 1/2 månad av skuleåret i Japan. Til vanleg held dei til i Kobe, der dei hjelper til i Aobaen barnehage, på eit dagsenter for eldre og er med og lagar mat til heimlause.

Denne helga vart ganske annleis for dei. Og for meg. For det å ha 5 ungdommar i hus i tre netter kan vere litt utfordrande, men dei oppførte seg fint og forstyrra ikkje meg om natta. Og dei fekk bety mykje for kontakt med studentar, og gjennom desse norske ungdommane har eg fått nye kontakter. Eg trur dei har sett spor etter seg i Matsue.

Biletet ovanfor er frå Matsue Castle måndag ettermiddag. Biletet er tatt av dei japanske studenten som tok dei med på bytur.

Bible Club

Når ungdommane hadde fått slappa av eit par timar etter ein lang busstur, var det å starte førebuingane til fredagskvelden og Bible Club. 

Her er nokre ute for å handle inn mat for kvelden. I staden for å ta bilen, kunne vi kombinere gåturen med litt sightseeing og mosjon.

        Dagens middag var spaghetti med kjøtdeig i tomatsaus.

Det er lenge sidan det har vore så mange på Bible Club. Men så er 6 av 9 norske...

Laurdagskveld i kyrkja

Laurdag føremiddag fekk dei slappe av, dvs. dei som ikkje var med på ny handletur for ungdomssamling i Arashima. Eg fekk også tid til å gjere klar preika og powerpointen til gudstenesta. Litt stress å skulle ha preike i tillegg, men sidan vi hadde sett opp to vitnemål på gudstenesta, kunne eg ha ei kortare preike enn vanleg.

På ettermiddagen var tre av BiG-elevane var med meg på ein SFO, der ei kristen veninne av meg jobbar. Vi laga vafler og serverte med brunost og syltetøy, og leika med borna. Så var det rett i kyrkja for å lage middag til ungdomskvelden. Vi satsa på 15 personar, og vi vart 14!

Kjekt å kunne dekke eit langbord i kyrkja på ein laurdagskveld. 

Ein av BiG-studentane hadde andakt, som eg tolka etter beste evne. Eg var overraska over å høyre at det var første gong han hadde hatt andakt. Det håper eg ikkje blir siste gong, for han hadde verkeleg ein god bodskap å bere fram. Ein av dei andre gutane delte også eit vitnemål. Og dei hadde også ansvar for song og musikk, så det var ikkje så mykje eg trengde å gjere.

Eg er særleg glad for dei tre jentene som sit nærast på biletet. Dei må vi ta vare på, så dei kan vekse i trua. Eg har enno ikkje fått til noko fast samlingstid ilag med dei, men eg har dei i tankane. I går då det plutseleg vart tomt i huset, men framleis fullt av sengetøy og madrasser på gjesteromma, tenkte eg at kanskje eg skal invitere desse jentene på overnattingsbesøk ein gong i løpet av februar eller mars. Då kan vi få meir tid til både å prate og å lese Bibelen ilag.

Gudsteneste

Det ser nesten ut som skule, men det er altså frå gudstenesta i Arashima. Eg hadde skrive ut engelsk omsetjing av preika, slik at dei kunne følgje med. Det vil seie, preika var japansk omsetjing av preika eg denne gongen hadde skrive først på engelsk. 

Etter gudstenesta var det lunsj, der ungdommane og kyrkjemedlemmene fekk prate litt i lag.

Her er det ein som får lære "Å du som metter liten fugl" på norsk, nedskrive med japansk lydteikn.

Solnedgang

Ein av studentane som var på Bible Club, tilbaud seg å guide dei norske ungdommane rundt i Matsue. Søndag gjekk vi til innsjøen for å sjå solnedgangen, og etterpå var vi ute og åt middag ilag.

Medan vi gjekk, høyrde eg litt på samtalen mellom dei som gjekk bak meg; ein av dei norske ilag med japanaren.

- Er familien din kristen?

- Nei.

- Så du er den einaste kristne i familien?

- Nei, eg er ikkje kristen.

Og så fekk dei ein samtale om tru og religion.

 

Den unge japanaren til høgre er ein veldig sosial kar med mange venner. Så han inviterte mange til å møte oss på universitetet måndag.

Lunsj i kantina

Før lunsj fekk vi omvisning på universitetet, og sørga for å stille oss i kø i kantina før det vart altfor fullt. Eg fekk plass ilag med nokre av dei internasjonale vennene til denne japanaren. Ein frå Mexico, ei frå Colombia og ei frå Bangladesh. Eg fekk ein fin samtale med desse to jentene, og dei vil gjerne kome på besøk til meg. 

Kanskje eg skulle ete lunsj oftare på universitetet. Eg gjorde det ein del tidlegare.

Takka vere besøket av dei fem norske ungdommane og den japanske studenten har eg no fått fleire nye kontakter, og fleire veit kven eg er.

Etter lunsjen takka eg for meg, og dei andre vart med på tur til den gamle borga, som du ser på biletet øverst.

Etter ei slik helg hadde eg behov for ein roleg morgon og ein roleg dag. No har eg fått rydda alle madrasser og dyner, og maskinvask nr 2 heng til tørk.

På veg til stasjonen spurde eg dei som var i bilen, kva som hadde vore det kjekkaste. Svaret kom ganske kjapt:

- Å treffe folk på vår eigen alder!

Fredagskveld utan studentar

 

I dag fekk eg faktisk bruk for både snøkost og spade. Dette biletet er frå Arashima kyrkje, der eg moka veg til dei som skulle kome på bønnemøtet i føremiddag.

Ei av dei eldre kvinnene som bruker å kome, våga seg ikkje ut i kulden, men eit eldre ektepar og ei yngre kvinne kom. Det er dei mest trufaste på fredag føremiddag. Sidan ingen studentar kunne kome på Bible Club i kveld, hadde eg tid til overs. Så eg vart med den yngre kvinna og besøkte mor hennar på ein sjukeheim. 

Slik såg det ut i dag tidleg utanfor blokka der eg bur. Utpå ettermiddagen var det meste borte. Så det er ikkje blitt skiføre i byen, iallfall.

Nokre studentar reiser i helga til heimplassen sin for å feire "Bli-vaksen-dagen", som er andre måndag i januar. Sjølv om myndigheitsalderen no er blitt senka frå 20 til 18 år, held dei framleis på skikken med ein spesiell seremoni for dei som blir 20 år. Måndag er offentleg fridag, så då blir det langhelg for studentane.

Det er kjekt når tidlegare studentar dukkar opp for å helse på ein gammal misjonær. 

Onsdag hadde eg besøk av ei jente som var med i Bible Club for over 12 år sidan. Ho var heime i Matsue på nyttårsferie og ville treffe meg. Ho er ingen kristen, men noko av det som vart sådd i studietida, har kanskje byrja å spire? Ho hugsar enno kor overraska ho vart då ein studiekamerat vart ein kristen og vart døypt i Japanhavet på ein kald novemberdag. Ja, eg hugsar den dåpen!

I pottemakaren sitt hus

Tidlegare i veka møtte eg Shoko i Nima før bibelklassa om kvelden. Ho hadde siste fridag i nyttårsferien. I nabobygda Yunotsu var vi innom ein pottemakarverkstad og fekk kvar sin leirklump utdelt. 

Eg er spent på korleis koppen min vil sjå ut etter at han er blitt glasert og brent.

I Bibelen står det at Gud er pottemakaren og vi er leira. Han formar oss slik han vil. Og det blir ikkje mislukka, sjølv om det kan gjere vondt å bli "knadd".

Takk til deg som har bedt for preika eg skulle førebu. I går vart eg ferdig med førsteutkastet. I dag har eg tatt litt pause, men i morgon har eg tid til å bearbeide og øve, og lage powerpoint. Be gjerne om at dei som høyrer på, kan få noko frå Gud. Eg skal snakke om Jesu dåp og om vår dåp. Tenk om vi kunne få oppleve at nye tek imot Jesus og vil bli døypte. Det er fleire år sidan sist det skjedde i Arashima kyrkje.

Bønneemne

Så er det nokre arrangement som du gjerne kan vere med å be for.

20. januar inviterer eg igjen til babysong i leiligheita mi. 

Seinare den veka, 24.-27. jan., får eg besøk av 5 elevar frå Bibelskulen i Grimstad. Dei bur no i Kobe, der dei har praksis i barnehage og på eit dagsenter for eldre. 

Eg har sett dei opp på mange oppgåver, så dette blir nok ikkje frihelg for dei! Det blir ein del for meg å organisere og administrere, men eg håper det går bra. På fredag 24. skal dei lage middag for Bible Club og vere med på bibelstudiet. Dersom det går i orden dagen etter, skal tre av dei vere med på ein SFO som har ope på laurdag. Seinare på dag har vi ungdomssamling i Arashima, der dei deltek med andakt og vitnemål. Be om at vi får med nokre ungdommar frå området her. Og søndag blir dei med på gudsteneste. Det er igjen min tur til å preike, men denne gongen skal den vere kort! I staden for ei lengre preike, får vi ungdommane til å dele eit vitnemål. Eg får nok ein jobb med å tolke, også.

Denne veka har eg også vore med litt på fellesmøta i Kristiansand. Det har vore mange sterke vitnemål, frå folk som har erfart Gud i livet sitt på ulike måtar, anten dei har blitt helbreda eller at dei ikkje vart friske. Eg vil anbefale å gå inn på nettet og finne møteopptak frå fellesmøta.

God helg!

Eg har sett dei opp på mange oppgåver her i Matsue og Arashima. Først 

Nytt år - med tilbakeblikk

 Godt nyttår! Eg har ingen snøbilete å vise enno. Nyttårsdag hadde vi blå himmel og opp i 11-12 grader, men i dag tidleg var det faktisk litt snø på frontruta. Og til natta er det meldt ned i null grader. På Facebook har eg sett mange bilete av det fantastiske nordlyset de hadde på nyttårsaftan og fleire andre kveldar. Skulle ønskje eg kunne vere der og oppleve det. Dei siste dagane har det handla mest om snø, i store mengder iallfall på Sunnmøre. Håper de ikkje slit dykk ut med snømokinga.

Eg er såvidt i gong med arbeidet på nyåret, og har starta på preiketeksten til neste søndag, 12. januar. Eg veit at neste veke blir ganske oppstykka, slik at det blir vanskeleg å setje seg ned og jobbe konsentrert, så eg har prøvd å komme i gong. Tekst frå Luk. 3 om døyparen Johannes og Jesu dåp. Om han som Johannes peika på som skulle kome med Den heilage ande og eld. Du som ber, må gjerne be om at eg får det eg skal formidle. At Den heilage ande blir meir enn teori. 

Av og til angrar eg på at eg har tatt på meg dette. Det er vanskeleg nok å førebu ein tale på norsk. Er det dette eg eigentleg skal bruke tida på, å sitje for meg sjølv og gruble over ein tekst? Skulle eg ikkje heller ha brukt tid ilag med menneske? Det er vel ein balanse her, også. Veit ikkje om eg har funne den balansen. 

Men eg har også fått bruke tid ilag med andre. Både i kyrkja og heime hos meg sjølv. Her er nokre glimt frå desember.

Babysong med norske julekaker!

Nokre damer på føremiddagsselskap på julaftan, med norsk geitost, havrekjeks, tjukklefser, søst og litt julekaker. Jaudå, må ha litt norsk mat til jul. Bortsett frå geitosten var det meste heimelaga.

Julaftan kveld gjekk eg i den næraste lutherske kyrkja her i byen. Eg var ein av tre deltakarar i tillegg til presten. For folk flest er både 24. og 25. desember vanlege arbeidsdagar, og for eldre folk er det vanskeleg å komme seg ut om kvelden. På veg heim gjekk eg forbi den anglikanske kyrkja, der det var eit par bilar som tok laust frå den lille parkeringsplassen. Tenk om vi kunne slått oss i saman til julaftansgudsteneste, tenkte eg.

På juledag føremiddag var eg innom på ein aldersheim.

Julebesøk hos mi japanske "mor". Dersom ho lever til 20. februar, fyller ho 102 år. Framleis kvikk i replikken og med godt humør. Å vere litt gløymsk i den alderen er vel tillatt. Men første verset på "Glade jul" på japansk kunne ho enno. Kanskje ho hadde lært det i sine yngre dagar, då ho var med på husmøte med misjonæren?

På juledagskvelden hadde vi julefest i Arashima med 16 personar, frå 6. klasse og oppover til 61. Eg var faktisk ikkje den eldste, men eg er visst ingen ungdom lenger, heller... Kjekt å få med nokre ungdommar som ikkje kjem så ofte i kyrkja. Håpet mitt er å kunne ha nokre meir faste aktivitetar/ungdomskveld/bibelgruppe for nokre av desse. Utfordringa er å finne dagar/kveldar når dei ikkje er opptatt med andre ting.

I romjula var det tid til å slappe av, lese julepost (ja, trur eg har kome gjennom alle digitale julebrev, også!) og ha besøk. Her er jenteselskap med Shoko og Minako. 

Nyttår er største høgtida her i Japan, og då reiser mange heim til foreldre/besteforeldre, eller dei får besøk av familiemedlemmer. Ho som alltid lagar blomsteroppsats i kyrkja, hadde laga denne før ho reiste på nyttårsferie.

Mange av dei som vanlegvis kjem i kyrkja, var bortreiste eller hadde besøk, men så kom det fleire i kyrkja som ikkje kjem til vanleg. Dei fire yngste her er alle søsken, pluss ein bror som ikkje var med. Eg kjenner litt ekstra ansvar for at dei kan bli bevisste i trua og vekse som kristne. Viss eg har noko mål eller ønske for dette året, er iallfall det noko eg gjerne vil satse på. Her er dei ilag med mora (i midten), to tanter og mormora.

Men det er også noko anna eg saknar. Barn i kyrkja. Jul og nyttår utan små barn i kyrkja, då er det noko som manglar. Og dei som var små før, er blitt store. Ei veninne sa at eg får satse på dei som kjem på babysong. Det er no iallfall ein start. Men søndagsskule eller barneklubb skulle vi hatt. Det ville nok vere enklare om eg budde i kyrkja, men no har eg altså valt å bu i byen.

Det næraste eg har kome snøen i år, er Daisen-fjellet, slik det såg ut på 1. nyttårsdag.

Til slutt har eg fått lov til å ta med eit bilete frå Skogen på Sjøholt. I over 3 år budde eg i denne hytta og vart god venn med naboen sin katt. Før jul skreiv matmor: 

Nico sit av og til utafor hytta. Han lure nok også på kar du e hen

Og medan eg sit og skriv blogg, får eg tilsendt dette biletet. Hjarta mitt smeltar... Godt å vere sakna, men kjenner eg saknar Nico, også. Han sat ofte og venta på meg eller møtte meg på stien når eg kom trøytt heim frå jobb.

 

Biletteksten som følgde med:

Nico kikar etter sin gode venn..

 

Og enno eit bilete: 

Han syns det e for mykje snø no

Det er det nok fleire som synest. Men eg ser fram til å få litt snø her ut i neste veke. Skia står klare på balkongen! 

Nabovarsel

 

I går då eg var på veg ut døra for å køyre til Nima, oppdaga eg ein pose som hang på døra. Oppi var det eit eple og eit lite kort ifrå naboen. 

For nokre dagar sidan hadde eg skrive nokre få ord på invitasjonen til julekonserten og lagt i postkassene til alle i blokka. 

Eg har ikkje fått nokon reaksjon frå nokon før i går, men det var ein veldig positiv nabovarsel!

Ho takkar for invitasjonen og beklagar at ho ikkje kan kome på konserten fordi ho skal føde i desember. Ho skriv også at ho er veldig glad i kyrkjemusikk, og at ho i studietida var med og song både Bach-messe og Bach-kantate, så neste år vil ho gjerne vere med. (Eg har skjult namnet hennar med eit hjerte.)

Ei spennande kontakt med felles interesse! Eg tenkjer at etter babyen er født, blir det anledning til å bli betre kjend. Og i januar kan eg invitere til babysong! For det ser ut til å bli ganske fullt på det lille rommet den 16. desember. Veninna mi som var her med babyen sin (sjå blogginnlegget nedanfor), har invitert tre mødre som vil komme med barna sine! 

Eg har ikkje vore på badmintontrening meir enn ein gong, for eg har prioritert å bruke onsdag føremiddag til å besøkje mi japanske mor på 101 og eit halvt år, eller ei kvinne på 89 år som eg besøkte på veg heim frå Nima i dag. Men eg kom på at eg kan spørje om damene på badminton vil komme på te-selskap hos meg før jul, slik som dei har gjort før. Eg foreslo nokre datoar, og i dag fekk eg svar. Dei vil komme den 18. desember etter treninga, og dei blir iallfall fem. Så då må eg finne tid til å bake litt. Men først må preika til kommande søndag i boks, og deretter andakt på kvinneforeininga sin julefest 10. desember. Då skal eg også spele piano ilag med Tamaki, og det må eg øve på! Det blir 4-hendig julemusikk, og så skal eg akkompagnere når ho spelar fløyte.

Ja, og så er det julekonserten for kyrkjene i Matsue komande laurdag. Vi prøver med Halleluja-koret igjen etter 5 års pause. Denne gongen ilag med eit profant kor i byen, med deira dirigent og pianist. Men vi har omtrent ikkje øvd i lag, så dette synest eg er litt for spennande. De kan gjerne be om at mange må komme og høyre om kvifor vi feirar jul, og gjerne at songen må klinge fint, også. Ein svensk cellist skal ha fleire mindre konsertar rundt om i kyrkjene i løpet av veka, og avsluttar med konserten laurdag. 

Her er nokre glimt ifrå dagen i går. Det var nydeleg ettermiddagshimmel då eg køyrde vestover mot Nima rett før solnedgang.

Engelskklassa i Nima har fått to nye medlemmer denne hausten. Det er artig å sjå kor ivrige alle er. I går var temaet kjensler: Sint, redd, trist, sorgfull, glad, lukkeleg, sjalu og mange andre ord som uttrykkjer kjensler. Og så snakka vi om korleis Josef måtte ha kjent det då brørne kasta han i brunnen og etterpå selde han til Egypt, og korleis faren Jakob sørga då han trudde at Josef var død.

Til slutt må eg vise ei av dei beste oppfinningane dei har gjort i Japan, nemleg kotatsu!

Under den lause bordplata og teppet er det ei bordramme med eit lite varmeelement. No sit eg på ein fotlaus lenestol med dataen i fanget og med føtene under bordet. Det er skikkeleg deilig for meg som så lett frys på føtene. Her er elles ingen golvvarme verken på badet eller på andre rom, men eg har både parafinomn og varmepumpe, så det skal vel gå bra gjennom vinteren. 

Då vil eg ønskje deg ei god adventstid med fokus på det viktigaste.

Songen "Det blir ingen jul uten Jesus" høyrde eg på pTro ein dag, med samme innspeling som vi brukte på Møre då vi øvde. Gode minne!

"For jul uten Jesus har liten verdi, 

det blir som ein pakke med ingenting i."

Forsiktig start på babysong

 Eg hadde nesten gitt opp å starte babysong, for den mora som eg eigentleg hadde tenkt å starte det for i Arashima, har byrja i jobb igjen, og det er vanskeleg å finne dag og tid. Men ei veninne i Matsue har heile tida sagt at ho og babyen hennar gjerne vil vere med om eg startar. Det er eit stykke til kyrkja i Arashima, så eg tenkte det hadde vore ein fordel om eg kunne starte noko her i Matsue.

Fleire dagar i det siste har eg høyrt at naboen har hatt besøk på føremiddagen. Eg høyrde både prat og latter frå unge damer og babygråt. Det er ikkje så veldig lytt, men eg trur verandadøra var open, og då kjem kanskje lyden utanfrå. Den unge nabokona ventar sin første baby i desember trur eg ho sa då eg var bort og presenterte meg etter at eg hadde flytta inn. 

Plutseleg slo ein tanke ned i meg: Kanskje eg rett og slett skal starte babysong heime hos meg sjølv, og etter kvart invitere naboen og veninnene hennar? 

Eg nemnde det for veninna mi som bur ein annan plass i byen, og ho foreslo at vi kan starte med henne og dottera, og så kan ho invitere sine venner til neste gong. Så i dag føremiddag hadde vi ei fin stund her. Den lille jenta var litt skeptisk i starten, men etterkvart vart ho såpass trygg på meg at eg også fekk halde henne. Ei kort tid etter at dei var gått, hadde ho allereie lagt ut på Facebook og Instagram og inviterer sine veninner til neste gong den 16. desember! Eg har også fått lov å dele bilete på bloggen min.

Haustfargar

Eg tok meg ein tur ut i finevêret i ettermiddag. Så heldig eg er som bur så nær parken. Kanalbåtane går i stadig trafikk med turistar som vil sjå og høyre om den 400 år gamle borga. Eg er ikkje lenger turist, men fastbuande, men det hender eg har tatt med besøkande på båttur. No har dei også tatt i bruk kotatsu (bord med varme under og dyne over), så turistane kan ha det godt og varmt under turen. Kanskje det snart er på tide å finne fram kotatsuen min, også. Eg har iallfall fyllt på parafinomnen, så den er klar til det blir litt kaldare. Elles har eg varmepumpe på to av romma, og mange ullgensarar frå Norge, så eg skal nok halde varmen.

Til mi store overrasking var det så klart at eg kunne sjå heilt til Daisen-fjellet, vårt lokale "Fuji". Og med nysnø på toppen! Kanskje det blir skiføre denne vinteren, også??

Adresse

Det er nokre som har etterlyst adressa mi. Her er den. Men det er så dyrt med porto at de kan gjerne sende julehelsing på e-post: ingervalbo@yahoo.no

Postadressa mi er her:

104 Corpo Ichibata

66-6 Kitahori-cho

Matsue-shi 690-0888

Shimane-ken

JAPAN

Snart jul

Men først er det advent. Praktiske juleførebuingar hos meg sjølv ventar eg med. Først er det julekonsert 7. desember, der vi igjen skal framføre Hallelujakoret av Händel etter 4 års pause, preike 8. desember, andakt og musikk på kvinneforeininga sin julefest 10. desember og preike og musikk på kyrkja si julegudsteneste 22. desember. Og to gonger til Nima i løpet av desember.

Eg får ta ein dag og ei veke om gongen, men eg er takksam om de vil be om at eg får ha glede og krefter til alt dette.